tag:blogger.com,1999:blog-85621276422885994552024-03-14T03:22:24.158+01:00Een beginnend docentAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.comBlogger575125tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-23070721636573364002017-12-11T13:18:00.000+01:002017-12-11T13:18:02.523+01:00Zwangerschapsverlof #7<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Vorige keer schreef ik nog dat ik zo snel mogelijk weer wilde beginnen, inmiddels denk ik daar anders over. Een vriendin zei vlak na de geboorte dat het allemaal makkelijker en leuker werd als de baby zo'n drie maanden oud zou zijn. Dat leek elf weken geleden nog zo ver weg, maar nu ze inderdaad bijna drie maanden oud is, geef ik die vriendin helemaal gelijk. Het wordt steeds leuker!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">En nu het steeds leuker wordt, heb ik ook niet meer zo heel veel zin meer om te gaan werken. Natuurlijk zijn er dingen die ik mis (contact met leerlingen en collega's, de leuke administratieve dingen en natuurlijk het lesgeven zelf), maar ik kan er ook steeds meer van genieten om met mijn dochter alleen te zijn. Nu ze wat meer contact kan maken en heel voorzichtig begint te lachen, heb ik constant de behoefte om haar te knuffelen en te overladen met kusjes. Daarbij mis ik haar nu ook echt als ze niet meer in mijn buurt is, terwijl ik dat in de eerste weken eigenlijk juist heel fijn vond...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Maar aan alles komt een eind. Nog twee weken tot de kerstvakantie, en dan nog twee weken tot ik weer voor de klas sta. Ik ben benieuwd hoe ik er over vier weken tegenaan kijk, maar van mij mogen die vier weken nog wel even duren...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-14809798201803147042017-11-03T12:50:00.001+01:002017-11-03T12:50:14.438+01:00Zwangerschapsverlof #6<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Ik schrijf dit terwijl de muziekmobiel van de box aanstaat. Mijn kleine meisje ligt er heerlijk naar te kijken, ze maakt vrolijke geluidjes en heeft het zo te horen enorm naar haar zin. Dat kleine meisje is inmiddels al ruim vijf weken oud. Ze groeit enorm! Als ik terugkijk naar foto's van vlak na de bevalling, kan ik niet geloven dat dat hetzelfde meisje is. Wat een verandering, nu al. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Bijna zes weken zijn we verder en wat is het leven veranderd! Het is zo heerlijk om 's morgens haar kamer in te lopen, om haar uit haar bedje te halen voor haar eerste voeding van de dag. Het is zo heerlijk om met haar te knuffelen. Om naar haar te kijken terwijl ze slaapt. Om haar in bad te doen. Om haar te horen genieten als ze in de box ligt. Het is bizar hoeveel liefde je voor zo'n klein mensje kan voelen. Al vanaf de eerste seconde!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Maar het kan ook best zwaar zijn, en soms komen de muren wel op me af. Ik mis het om weer tussen de collega's en de leerlingen te zijn. Laatst was ik 's avonds op mijn werk om een cursus te geven (even een avondje de deur uit!), en ik hoorde collega's en ouders van leerlingen praten over de alledaagse dingen. Ik vond het zo raar dat hun leven ondertussen gewoon door was gegaan, terwijl mijn leven stil lijkt te staan. Elke dag ziet er hetzelfde uit: voeden, verschonen, knuffelen en het huishouden, heel veel meer doe ik niet op een dag. Ik heb altijd gedacht dat ik het heerlijk vond om thuis te zijn, maar sinds mijn zwangerschapsverlof ben ik daar anders over gaan denken. Het is fijn om 's avonds thuis te zitten, na een dag de deur uit te zijn geweest, maar om elke dag zo door te brengen, is niets voor mij.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Er zijn waarschijnlijk zat vrouwen die het verschrikkelijk vinden om weer aan het werk te gaan na hun verlof, maar om eerlijk te zijn kan ik niet wachten tot het zover is. Laat het nieuwe jaar maar beginnen!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-84259578571478589432017-09-21T12:18:00.003+02:002017-09-21T12:19:18.663+02:00Zwangerschapsverlof #5<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ja, ook de vijfde week van mijn verlof heb ik zonder baby doorgebracht. Althans, ik typ dit stukje dit keer op donderdag, omdat ik er morgen waarschijnlijk geen tijd voor zal hebben. Daarover later meer.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">De hele zwangerschap heb ik uitgekeken naar afgelopen weekend, omdat ik toen uitgerekend was. Aan de ene kant was het dan ook een enorme domper dat ze er maandag nog niet was. Ik ben nogal van het plannen, de kleine baby blijkbaar niet! Aan de andere kant was ik ook heel blij dat ze maandag nog veilig in mijn buik zat. Ik brak afgelopen zondag een kies en ik wilde dat heel graag gerepareerd hebben nog voor de bevalling zich aandiende. En dat is mooi gelukt!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">In de eerste vier weken van mijn zwangerschapsverlof leek de tijd eindeloos te duren, deze week lijkt het juist heel snel te gaan. Waarschijnlijk omdat ik me goed wist te vermaken. Dinsdag ging ik naar de verloskundige en de tandarts, ik ben begonnen aan een nieuwe serie (Switched at birth, al weet ik niet of dat in mijn situatie een hele goede keuze is ;-)), ik zit middenin een spannend boek... Elke ochtend als ik wakker word en besef dat ik weer een nacht geen weeën heb gevoeld, weet ik dat ik weer een relaxdag zal hebben. Ik kan me nu nog niet goed voorstellen hoe een leven er met een baby uit gaat zien, maar ik moet toegeven dat ik aan die chilldagen wel begin te wennen. Ik geniet er nu nog extra van, wie weet heb ik binnenkort geen tijd meer om een tijdschrift te lezen, een serie te kijken of om even helemaal niks te doen.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Dat ik dit stuk nu niet op vrijdag tik, komt omdat ik vrijdag een afspraak in het ziekenhuis heb staan. Ze gaan controleren hoe het gaat met de baby, of er nog voldoende vruchtwater aanwezig is enz. Mocht dat niet goed gaan, dan zullen ze kijken hoe we de bevalling kunnen vervroegen. Ik ga er vanuit dat alles prima is, dat was tenslotte bij elke controle tot nu toe het geval, maar wie weet... lig ik morgen ineens met een baby in mijn armen!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-81774384800272924572017-09-15T11:38:00.000+02:002017-09-15T11:38:04.055+02:00Zwangerschapsverlof #4<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Om heel eerlijk te zijn, had ik niet verwacht dat ik dit stukje nog met een dikke buik zou schrijven. Nu weet ik best dat een gemiddelde vrouw bij haar eerste bevalling langer doorloopt dan de aangegeven veertig weken, maar ik had echt verwacht dat ik zelf al in de veertigste week zou bevallen. De veertigste week is nog niet voorbij (zondag pas), maar ik vermoed dat ook mijn geduld enorm op de proef gesteld zal worden.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik vond het een rare week en ik weet precies hoe dat komt. Dinsdag was mijn man vrij, waardoor de dinsdag als een weekenddag aanvoelde. De woensdag had ik de hele dag het idee dat het maandag was. Sowieso heb ik door al die verlofdagen nog maar weinig besef van tijd. Mijn hele ritme is eruit en dat merk ik vooral 's avonds. Ik ben vaak nog niet moe als ik naar mijn slaapkamer vertrek en als ik eenmaal in bed lig, duurt het ook nog heel lang voordat ik eindelijk in slaap val. Zal mijn lichaam alvast aan het wennen zijn aan wat minder uren slaap per nacht?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Er is deze week enorm veel regen gevallen. Woensdag en donderdag heeft het vrijwel de hele dag geregend. Woensdag ben ik dan ook de deur niet uit geweest, maar op donderdag heb ik twee keer een moment op de dag kunnen vinden om toch even weg te gaan. 's Morgens vertrok ik naar het winkelcentrum om nog wat laatste aankopen voor de baby te doen (alweer...) en na etenstijd vertrok ik naar mijn werk. Mijn man moest 's avonds werken, samen met een paar andere wiskundecollega's, en het leek me leuk om ze daarbij te vergezellen. Achteraf had ik daar best spijt van. De avond was uiteindelijk nog best stressvol. Ach, dan weet ik dat ook weer voor de volgende keer: niet werken drie dagen voor de uitgerekende datum!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik ben benieuwd hoe ik er volgende week bij zit: hoogzwanger of met een baby op mijn arm. Afwachten!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-90774871464450687562017-09-08T13:24:00.001+02:002017-09-08T13:24:05.803+02:00Zwangerschapsverlof #3<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik kwam laatst op Facebook een treffende afbeelding tegen waarop stond dat de eerste acht maanden van een zwangerschap uit zo'n 30/31 dagen per maand bestaan, en de laatste maand uit 1500 dagen. Dat is precies hoe het voor mij ook voelt. Het lijkt eeuwen te duren voordat ik mijn kleine meisje kan knuffelen. En dat terwijl deze week toch best snel voorbij ging.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Waarschijnlijk komt dat doordat ik deze week wat meer tijd buiten de deur heb doorgebracht dan vorige week. Op vrije dagen heb ik lang niet altijd de behoefte om naar buiten te gaan, en al helemaal niet nu ik zwanger ben. Deels komt dat doordat ik het heerlijk vind om tijd op de bank of achter mijn laptop door te brengen, om boeken en tijdschriften te lezen, om - ondanks mijn verlof - toch wat dingen voor school te doen. Maar het komt ook doordat ik nog maar weinig kleding heb dat fijn zit en geschikt is om ook buiten te dragen. Het liefst loop ik de hele dag in een mama-joggingbroek rond, dat knelt een stuk minder dan een spijkerbroek.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Enfin, dinsdag ben ik de hele dag van huis geweest. 's Morgens ben ik met mijn man naar school gegaan. Hij had nog wat werkzaamheden te doen op zijn vrije dag en mij leek het ook wel leuk om weer een bezoekje aan school te brengen. Een andere omgeving, eindelijk weer mensen om me heen. Mijn man komt elke dag uit zijn werk met het bericht dat die, die en die naar me hebben gevraagd, en dat ik de groeten krijg van die, die en die. Maar het is toch een stuk leuker om de collega's zelf weer te spreken, in plaats van via via de roddels te horen. ;-)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Dinsdag had ik ook een afspraak met de verloskundige (alles gaat wederom goed met de kleine baby!), en daarna reed ik door naar het huis van mijn zus om op haar zoontje te passen. Ik heb nog een hoop te leren in de kraamweek, want ik merkte al dat ik geen ster ben in het omkleden en verschonen van kleine kinderen... </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Volgende week wordt mijn veertigste week van de zwangerschap, enorm spannend! Mijn man en ik hebben allebei het gevoel dat de bevalling in die week gaat plaatsvinden; hij denkt op donderdag, ik op vrijdag. We gaan het zien!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-83305372937284430782017-09-01T15:51:00.002+02:002017-09-01T15:51:50.879+02:00Zwangerschapsverlof #2<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">De tweede week van mijn verlof is ook voorbij. Ik vond het een enorm spannende week, want sinds afgelopen weekend zou de bevalling elk moment kunnen beginnen. En hoewel ik echt wel snap dat bij een eerste zwangerschap vaak de uitgerekende datum makkelijk nog gehaald wordt, was ik toch alert op elk steekje in mijn buik. Zou het beginnen?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik ben blij dat het deze week niet zo warm was. Sterker nog, hier zijn de nodige buitjes gevallen. Heerlijk! De temperaturen zorgden ervoor dat ik wat beter in mijn vel zat, de regenbuien zorgen ervoor dat ik een goed excuus had om niet naar buiten te hoeven. Ik vind het heerlijk om de hele dag op de bank of aan de eettafel door te brengen. Zeker nu ik deze week weer een nieuwe serie ben begonnen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik kijk al een paar jaar nauwelijks tv, maar toen ik op Facebook zag dat Dokter Tinus weer zou beginnen, besloot ik om het hele vorige seizoen terug te kijken. Ik heb de serie nooit echt gevolgd, maar als ik een keer een aflevering zag, vond ik het een prima tijdverdrijf. Zo ook deze week.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Naast Dokter Tinus heb ik me ook vermaakt met wat schoolwerk. De laatste weken zouden niet in het teken van school moeten staan, maar ik vind het heerlijk om achter de schermen bezig te blijven. Bovendien doe ik het ook deels voor mezelf, want ook deze week heb ik weer wat bovenbouwopgaven gemaakt. Het blijft me verbazen hoe het niveau is gestegen ten opzichte van toen ik in de bovenbouw zat. Misschien komt dat ook omdat ik nu bezig ben met wiskunde A-hoofdstukken, en dat heb ik nooit echt van dichtbij gezien...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-20558060907802260362017-08-25T13:51:00.003+02:002017-08-25T13:51:52.458+02:00Zwangerschapsverlof #1<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">De eerste week van mijn 'echte' zwangerschapsverlof zit erop. De zes weken zomervakantie heb ik niet als verlof ervaren, omdat mijn man ook thuis was. Dat waren zes vakantieweken. Nu hij afgelopen maandag weer is begonnen, voelt het echt alsof mijn verlof is begonnen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Maandag heb ik me enorm verveeld. 's Morgens deed ik wat huishoudelijk werk, maar toen dat gedaan was, zat ik op de bank en vroeg ik me af wat ik de rest van de dag moest doen. Laat staan de rest van de weken! Ik heb hele stapels met zwangerschapstijdschriften gekregen, dus daar heb ik de rest van de dag mee gevuld. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Dinsdag ontdekte ik een leuke serie op Netflix, waar ik me de hele dag mee heb vermaakt. Tegen de tijd dat mijn man thuis kwam, was ik zeven afleveringen verder. Toen kwam het schuldgevoel: hij heeft de hele dag gewerkt, ik heb alleen maar op de bank gezeten en in bed gelegen. Had ik mijn tijd niet nuttiger moeten besteden?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Woensdag en donderdag vond ik twee verschrikkelijke dagen. Ik hield al niet van warmte voordat ik zwanger werd, maar nu ik zwanger ben, heb ik er nog meer last van. Op een slechte dag kan ik me makkelijk vier keer omkleden. Wat me wel meteen een nuttige invulling van mijn dag geeft: wasjes draaien! Donderdag heb ik een groot deel van de dag in bed doorgebracht. Ik had nergens zin in, totaal geen energie, ik voelde me moe... Het voornemen om elke dag even de deur uit te gaan ging op de vierde dag al fout...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Vandaag, vrijdag, heb ik gelukkig een productievere dag. Ik voelde me fitter, had zin om de bank af te komen, maakte een wandelingetje... Ik heb zelfs wat bovenbouwwiskundeboeken doorgewerkt, omdat ik na mijn verlof - naast het lesgeven - ook bijles wil geven. Dit zijn dagen die ik vaker wil hebben in mijn verlof!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-41503415225399257942017-08-18T15:16:00.001+02:002017-08-18T15:16:25.692+02:00Werken; wat is dat?<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Het is vrijdag, de laatste vrijdag van de vakantie in deze regio. De afgelopen twee jaren bracht ik deze dag door op mijn werk. Mijn man was deze laatste vakantieweek altijd een week met anderen op vakantie, dus ik gebruikte deze laatste dagen om me voor te bereiden op het nieuwe schooljaar. Dit schooljaar is dat wel anders...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Terwijl ik dit typ, zit ik op de bank, met mijn laptop op schoot en mijn voeten rusten op tafel. Het toetsenbord zie ik bijna niet meer: er zit een dikke buik in de weg! Vandaag ben ik ruim 35 weken zwanger. Ik voel me - afgezien van wat gebruikelijke pijntjes en dingetjes - prima, maar ik zou er niet aan moeten denken om volgende week voor de klas te staan.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Deze zomervakantie ging ik met een heel ander gevoel in. Ik zag het ook niet als vakantie, maar als de grote voorbereiding op de baby. De eerste vakantieweek zijn we er een paar dagen tussenuit geweest, maar week 2 stond in het teken van de meubels, week 3 en 4 in het teken van wasjes draaien, ophangen, strijken en inrichten en week 5 en 6 in het teken van veel rust, inclusief veel mama-tijdschriften lezen en instructievideo's kijken. Kortom: ik heb hele andere dingen aan mijn hoofd dan lesgeven.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Voordat de vakantie begon, had ik het gevoel dat ik het werken enorm zou missen. Ik wist vrijwel zeker dat ik de eerste dag na de vakantie terug zou keren naar school, om alle collega's weer te zien en bij te kletsen. Ik wist ook vrijwel zeker dat ik tijdens mijn verlof regelmatig naar school zou gaan om me voor te bereiden. En ik wist ook vrijwel zeker dat ik tijdens mijn verlof de behoefte zou hebben om vanuit huis wat dingen te doen: toetsen maken, uitwerkingen maken, planningen maken, dat soort dingen. Ik kan me er nu niets bij voorstellen. Ik vind het heerlijk om rustig op de bank te zitten, om straks mijn kleine dochter bij me te hebben en om de dagen met haar door te brengen. Werken? Ik weet straks niet eens meer wat dat is. Word ik dan toch zo'n mama dat met tranen in haar ogen wegrijdt na haar kind te hebben afgezet bij de kinderopvang?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-27936949323826684692017-03-24T13:56:00.002+01:002017-03-24T13:56:28.324+01:00Omgekeerd spijbelen<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">'Het voelt een beetje alsof ik omgekeerd aan het spijbelen ben,' zei ik tegen mijn zusje toen ik vertelde dat ik in mijn vrije week toch naar school ben gegaan. Zo'n extra weekje vakantie klinkt leuk, maar naast dozen inpakken, uitslapen en series kijken op Netflix ben ik me toch voornamelijk aan het vervelen. Ik vind het een stuk gezelliger als mijn man ook vrij is, en zo niet, dan ben ik liever op mijn werk onder de mensen.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Dus deels omdat de muren op me af kwamen, maar voornamelijk omdat mijn man zijn brood was vergeten, zat ik vlak voor lunchtijd in de auto onderweg naar school. Ik wist dat mijn man de verrassing kon waarderen (ideaal, zo'n vrouw die op dezelfde school werkt!), maar ik had toch een raar gevoel toen ik door het gebouw liep. Alsof ik er niet hoorde te zijn. Alsof ik er niet mocht zijn.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Toch vonden mijn collega's het niet raar dat ik op mijn vrije dag de personeelskamer binnen kwam. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">'We dachten al dat je zou komen,' riep er één. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">'Je kan ook geen dag zonder je man, hè?' zei een ander.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Inderdaad. Stiekem was ik best blij dat hij zijn brood vergeten was. Dat was een mooi excuus om hem toch nog even te zien!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>P.S. Ik ben toch benieuwd hoe dat gaat, als ik straks zestien weken met zwangerschapsverlof thuis zit. Zal ik dan ook ieder moment aangrijpen om even langs school te gaan? </i><b> </b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-13572049263618422062017-03-16T11:14:00.003+01:002017-03-16T11:14:59.779+01:00De escalatieladder<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Tijdens mijn studie hoorde ik veel interessante dingen voorbij komen, maar er waren ook veel theorieën die me nauwelijks interesseerden. Het hele gedoe rondom de escalatieladder was er één van. In een escalatieladder beschrijf je stap voor stap hoe je omgaat met een vervelende situatie. Je kunt beginnen met het maken van oogcontact, het schudden van je hoofd is ook een trede van een escalatieladder en ergens bovenaan staat vaak het verwijderen uit de les. De reden dat het me niet interesseerde was dat ik me niet kon voorstellen dat ik ooit tijdens het werken een escalatieladder op papier zou zetten en de treden zou afvinken. Dit zou toch allemaal vanzelf gaan?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">De escalatieladder was ik allang vergeten, tot ik bij het bijwonen van een les van mijn stagiaire realiseerde dat haar escalatieladder uit twee treden bestaat: ze spreekt de leerling aan bij de naam en geeft waarschuwingen. Deze treden worden continu afgewisseld. De leerlingen in kwestie zullen geen idee hebben wat een escalatieladder is, maar hebben inmiddels echt wel door dat de stagiaire alleen waarschuwingen geeft, hoe vervelend ze zich ook gedragen.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Ik heb mijn stagiaire de opdracht gegeven om haar escalatieladder op papier te zetten en om extra treden erbij te verzinnen. Wat zou ze kunnen doen om tot leerlingen door te dringen? Oogcontact maken, één op één met leerlingen praten, naar leerlingen toe lopen om ze aan te spreken? We hebben de ladder besproken en (volgens mij...) ziet ze nu in dat er nog vele andere manieren zijn om een leerling te krijgen daar waar je de leerling wilt hebben. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Inmiddels ben ik er achter dat een escalatieladder toch best wel nuttig is. Het laat de docent nadenken over welke stappen er zijn tot het verwijderen van een leerling. Bovendien hoeven de treden op een ladder helemaal niet vervelend te zijn. Geven van strafwerk heeft lang niet bij iedereen nut. Met een gesprek één op één kun je zoveel meer bereiken.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><i>P.S. Hoe ziet jouw escalatieladder eruit?</i><b> </b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-31606241869702095582017-03-05T11:46:00.002+01:002017-03-05T11:46:49.514+01:00Radiostilte<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Hoewel ik me had voorgenomen om wekelijks iets te schrijven, is er nu anderhalve maand niets online gekomen. Om heel eerlijk te zijn heb ik daar de energie niet voor: 's middags uit school heb ik al het gevoel dat ik geen stap meer kan zetten en 's avonds na het eten duik ik meteen mijn bed in. De afgelopen weken heb ik non-stop Netflix gekeken, omdat ik te moe ben om iets anders te doen.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Gelukkig weet ik ook waar de vermoeidheid vandaan komt: ik ben zwanger! Op de dag dat ik dit schrijf ben ik precies twaalf weken zwanger en als ik iedereen mag geloven, is die vermoeidheid over vier weken voorbij. Dat is maar goed ook, want dan krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis. Ik heb dan mijn energie echt wel nodig!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-15912435146899019692017-01-24T15:56:00.002+01:002017-01-24T15:56:49.921+01:00De invulling van mijn vrije dag<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Toen ik vorig jaar vijf dagen per week werkte, wist ik al gauw dat het te zwaar voor me was. Ik had altijd vier dagen in de week gewerkt en ik merkte dat ik die vrije dag miste voor het huishouden, om op adem te komen of om toch wat dingen voor school te doen, maar dan in mijn eigen tijd. Dit jaar ben ik weer teruggegaan naar vier dagen werken, maar ik merk de laatste weken toch dat ik niet goed weet wat ik met mijn vrije dag aan moet.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">'s Morgens slaap ik uit, vaak tot negen uur. Het is alsof mijn lichaam weet dat ik een vrije dag heb, want zodra de wekker om zes uur gaat om mijn man te wekken, merk ik daar nauwelijks wat van. Aan het begin van het schooljaar nam ik me voor om ook meteen uit bed te gaan zodra mijn man opstaat, maar dat is er nooit van gekomen. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Daarna weet ik eigenlijk nooit wat ik moet doen. Vaak heb ik niets te doen voor school, omdat ik alles makkelijk kan plannen op de dagen dat ik wel werk. Huishoudelijke klusjes doe ik wel, maar daar ben ik ook in een uurtje mee klaar. En boeken lezen vind ik heerlijk, maar daar kan ik geen hele dag mee vullen. Het komt er vrijwel altijd op neer dat ik maar wat op de bank hang, een serie kijk op Netflix en al rond half vier begin met koken, puur uit verveling.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik zou niet terug willen naar vijf dagen lesgeven, want op maandagavond vind ik het heerlijk om weer een weekendgevoel te hebben, maar als op dinsdag de verveling toeslaat, heb ik wel vaak de neiging om toch naar school te gaan om de gezelligheid op te zoeken. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik ben benieuwd wat anderen doen op hun vrije dag! </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-63800965340872057682017-01-09T21:43:00.004+01:002017-01-09T21:43:59.477+01:00Keuzes maken (en verantwoorden)<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Na een heerlijke vakantie (die best nog een weekje langer had mogen duren) begon ik vanochtend weer vol frisse <strike>tegenzin</strike> moed aan mijn eerste werkdag van 2017. Gisteravond zag ik al direct een roosterwijziging, wat me een extra les en dus een tussenuur minder kostte. Best jammer, want ik had zo veel op mijn to do-list staan deze eerste dag!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Waaronder het analyseren van een enquête die ik vandaag heb afgenomen bij mijn leerlingen. Uitgebreid de resultaten bekijken is me niet gelukt, maar ik heb wel scannend de uitslag bekeken. Het viel me direct op dat ik niet goed scoor op 'afwisselend lesgeven'. Waar de meeste leerlingen bij vrijwel alles heel positief zijn, vinkt vrijwel iedereen 'neutraal' aan op de vraag of ik afwisselende lessen geef. En dat snap ik heel goed.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Mijn lessen zien er altijd hetzelfde uit: bij mijn wiskundelessen begin ik met de uitleg van de nieuwe theorie en daar laat ik de leerlingen vervolgens een half uur zelfstandig of in tweetallen aan werken. Bij rekenen verplicht ik de leerlingen om het eerste halfuur van de les in (zo veel mogelijk) stilte te werken aan het huiswerk, daarna geef ik ze een puzzeltje of een raadsel. Het kost me heel weinig voorbereidingstijd en het zijn lessen waar het grote deel van de leerlingen gek op is: lekker veel huiswerk in de les maken, zodat ze thuis niets meer hoeven te doen. Win-winsituatie!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Dat ze vinden dat ik geen afwisselende lessen geef, verbaast me dus niet. Toch denk ik dat het binnenkort in het gesprek met mijn afdelingsleidster wel over dit onderwerp zal gaan. Gelukkig hoorde ik onlangs van een docentenopleider dat je geen foute keuzes kan maken met betrekking tot het lesgeven: het gaat erom dat je jouw keuzes kunt verantwoorden. En dat kan ik.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Door niet te veel tijd te steken in mijn lesvoorbereidingen, houd ik tijd over om te besteden aan mijn ontwikkelingen op andere gebieden. Voor de leerlingen die uitvallen bij rekenen schrijf ik nu een boekwerk om ze de basis van het rekenen bij te spijkeren voordat ze volgend jaar naar de volgende klas gaan. Voor de leerlingen uit mijn 3vwo-klas heb ik een flink pakket met opgaven gemaakt om ze beter te kunnen voorbereiden op de bovenbouw: welke soorten wiskunde zijn er en wat zijn de verschillen hiertussen? Hoe zien die soorten wiskunde eruit? Doordat ik niet uren bezig ben om lessen in PowerPoint, Prezi's of dat soort dingen te maken, houd ik tijd over om mijn andere werk (toetsen maken bijvoorbeeld) ruim op tijd in orde te hebben. (<i>In tegenstelling tot andere collega's, maar dat terzijde.)</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Tijdgebrek* is één van de redenen dat ik niet doe aan wekelijkse activerende werkvormen, maar het grootste belang hecht ik aan de regelmaat en de voorspelbaarheid van mijn lessen. Bij binnenkomst weten de leerlingen waar ze aan toe zijn en dat creëert rust. Daarbij geven ze in diezelfde enquête aan dat ze goed kunnen werken in mijn lessen en dat vind ik veel belangrijker. Ik kan wel elke dag iets nieuws verzinnen, maar als een groot deel daar geen behoefte aan heeft: waarom zou ik dat dan doen?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">* Ik gebruik het woord tijdgebrek, maar eigenlijk draait het om grenzen stellen. Mijn man zit avonden en weekenden achter zijn computer om lessen voor te bereiden, maar ik gun mezelf 's avonds rust, omdat ik weet dat ik dat nodig heb. Ik krijg betaald om 73,5% te werken, niet om (meer dan) full-time te werken. </span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-62425431747037259752016-12-20T19:43:00.001+01:002016-12-20T19:43:48.643+01:00Toe aan vakantie<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Sommige dingen kun je beter niet uitspreken. Dat heb ik gemerkt toen ik anderhalve week geleden tegen een collega zei dat ik eigenlijk nog helemaal niet zo wanhopig aan vakantie toe ben als anders. </span>Vrijwel alle collega's om me heen klaagden over vermoeidheid, terwijl ik energie voor tien had. Zoals ik al zei: sommige dingen moet je niet hardop zeggen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Een paar dagen later kwam ik enorm gefrustreerd thuis na een vermoeiende vergadering. Ik heb veel leuke collega's en ik kan het goed met ze vinden, maar wanneer je écht moet samenwerken, begin ik me aan van alles te ergeren. Bijvoorbeeld bij de vergadering van vorige week: er zijn tien verschillende meningen, er wordt heel veel gepraat en gezeurd en uiteindelijk worden er nog steeds geen knopen doorgehakt. Na anderhalf uur allemaal problemen aanhoren kunnen we eigenlijk maar één conclusie trekken: we gaan op dezelfde voet verder, er zal niets veranderen en de volgende vergadering begint weer van voren af aan. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Op zich kan ik dat prima naast me neerleggen, maar vorige week lukte dat niet zo makkelijk. De hele week was één bron van stressvolle momenten, nieuwe indrukken en emoties: tafeltjesavonden, een kapotte wasmachine, een studiedag, een overvolle agenda met allemaal afspraken... Dat zorgde ervoor dat donderdag, de middag na de vergadering, bij mij de stoppen doorsloegen. Toen ik thuiskwam plofte ik op bed neer en liet ik de tranen stromen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Het afgelopen weekend heeft een hoop goedgemaakt (wat een rust!), maar toch moet ik nu ook bekennen: ik ben toe aan vakantie!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-61632112119492672682016-12-09T19:19:00.001+01:002016-12-09T19:22:06.832+01:00Onzeker over begeleiding<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">In de loop der jaren ben ik het steeds makkelijker gaan vinden om iemand achterin mijn les te hebben zitten. Een stagiaire, een willekeurige collega, iemand van de schoolleiding... Ik merk dat ik zelden nog zenuwachtig ben voor lesbezoekjes; ik nodig collega's zelfs van harte uit om een keer achterin mijn les te zitten.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Toch knaagt er altijd iets aan me als mijn stagiaire achterin de les zit, vooral wanneer een les niet goed gaat. Dan vraag ik me altijd af: hoe kan ze iets van me leren als ik zelf ook niet altijd tevreden ben over mijn kunnen? Als ik zelf ook fouten maak?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ik gooide dit gisteren in de groep bij een cursus en ik merkte direct dat er geruststellende antwoorden werden gegeven.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>"Daar kan ze juist van leren!" vond mijn collega. "Niet zo zeer van jouw fouten, maar wel hoe je met jouw fouten omgaat. Voor een stagiaire is het nieuw om te reageren op haar eigen verkeerde handelingen, zij weet nog niet hoe ze dat recht kan breien. Jij wel. Juist door zelf fouten te maken en deze recht te zetten laat je haar zien wat goed lesgeven is: vallen, opstaan en doorgaan."</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Bijzonder hoe die zinnetjes mijn zelfvertrouwen een enorme <i>boost</i> kunnen geven!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-22213354368083752172016-12-04T19:50:00.000+01:002016-12-04T19:52:10.170+01:00Mijn planningen<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Ik heb voor mezelf graag alles overzichtelijk op een rijtje staan. Ik heb een notitieboekje waarop ik per dag heb staan wat ik die dag moet/wil doen en voor mijn wiskundelessen maak ik een planning per hoofdstuk (zo'n drie tot vier weken). Voor mijn rekenklassen staat het huiswerk voor het hele jaar al vast. Ik vind het heerlijk, die houvast.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Het grote nadeel is dat niet iedereen rekening houdt met mijn planningen. Klinkt misschien vrij logisch (en zelfs een tikkeltje arrogant), maar ik vind het toch heel vervelend als er op het laatste moment een wijziging in het rooster komt, waardoor mijn hele planning overhoop ligt.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Zojuist keek ik op mijn lesrooster voor komende week. Ik had niets bijzonders verwacht, maar toch hebben de roostermakers op mijn school er weer een puinhoop van weten te maken. Aanstaande donderdag zou ik de eerste lesuren worden uitgeroosterd in verband met een cursus. Er zijn namelijk drie lesuren spontaan uitgeroosterd en ik zou niet weten wat de reden daarvan is.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Ik heb mezelf in de loop der jaren steeds beter leren kennen en ik ben er achter gekomen dat veranderingen niet goed zijn voor mijn humeur. Vooral als de logica van dit soort roosterwijzigingen ver te zoeken is... </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Ach, dat is het onderwijs. Elke dag anders.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-48865990248202105272016-11-22T12:05:00.000+01:002016-11-22T12:05:02.970+01:00Lesvrij<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Het is algemeen bekend dat docenten in de avonduren, in de weekenden en in de vakanties doorwerken. Er is altijd nog wel wat te doen: contact met ouders, toetsen nakijken, planningen maken... Ook ik heb nooit het gevoel dat mijn werkdag is afgelopen en in mijn vakanties ruim ik ook altijd wat tijd in om te werken. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Vorige week heb ik mijn recuperatieverlof opgenomen, zoals jullie vorige week hebben kunnen lezen. Op maandag en dinsdag heb ik alleen maar op de bank gelegen met een boek: op en top genieten! Op woensdag begon het toch weer te kriebelen: ik wilde iets nuttigs doen. Ik begon thuis, maar mijn favoriete plek om te werken is toch echt op school. Weinig afleiding en alle papieren, boeken en kopieerapparaten binnen handbereik. Daarom vertrok ik rond lunchtijd richting school.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ook de hele donderdag heb ik op school gewerkt. Woensdag lukte het me om iedereen te omzeilen: ik kwam pas na de pauze binnen en ik heb in mijn eentje in de werkruimte gezeten. Op donderdag was ik er de hele dag, ik kwam tientallen collega's tegen en op de gangen zag ik veel van mijn leerlingen lopen. Ik vond het leuk om ze tegen te komen, maar er begon toch iets te knagen: het voelde alsof ik spijbelde.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Gisteren, toen ik weer voor de klas stond, vroegen leerlingen er naar. 'Waarom hadden we geen les? Ik zag u lopen!' Mijn collega, die ook die week vrij had gevraagd, heeft zijn leerlingen verteld dat hij aan het verhuizen was, maar bij mij zou dat smoesje niet werken. Daarom vertelde ik de leerlingen dat ik lesvrij had. En dat is precies hoe de vakanties en verlofweken voelen: écht vakantie is het nooit, we geven in die weken alleen geen les.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-37508846300327330982016-11-14T12:36:00.001+01:002016-11-14T12:36:30.905+01:00Een weekje verlof<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Het is maandagmiddag, half één en ik zit thuis op de bank. Niet omdat ik ziek ben, maar omdat ik deze week een vrije week heb opgenomen. Heerlijk, zo'n weekje recuperatieverlof.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">In het kader van de werkdrukverlaging heb ik gekozen om mijn 50 uren in te zetten als een verlofweek. Vorig jaar heb ik heel veel moeite gehad met deze periode. De weken naar de toetsweek toe vond ik al erg vermoeiend, waarschijnlijk ook vanwege het donkere weer, maar in de toetsweek zelf bereikte ik een hoogtepunt. Ik kan me nog goed herinneren dat ik vier espresso's uit het koffieapparaat haalde, omdat ik echt niet wakker kon blijven tijdens het surveilleren. Dat was niet zo'n succes, na de koffie stond ik te stuiteren...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Onvermijdelijk bij een toetsweek is de enorme stapel nakijkwerk. Vorig jaar was het rampzalig: ik wist gewoon niet meer waar ik de tijd vandaan moest halen om alle toetsen te corrigeren. Dat was voor mij de reden om begin dit schooljaar naar de schoolleiding te stappen om deze week vrij te vragen. Zo kon ik in alle rust de toetsen nakijken.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Zo zie je maar hoe elk schooljaar kan verschillen: vorig jaar zat ik rond deze periode huilend op de bank, nu heb ik een hele week om te ontspannen. Het nakijkwerk bleek zo weinig te zijn, dat ik alles al tijdens de toetsweek heb kunnen nakijken. Deze week is mijn agenda dus echt leeg en wordt het voor het eerst in tijden dat ik geen goedgevulde to do-list bij me draag. Dat is even wennen!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-33658230929234122842016-11-01T20:57:00.002+01:002016-11-01T20:57:16.914+01:00Bellen naar ouders<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Als er één ding was waar ik vroeger nachten van wakker lag, dan was het contact maken met de ouders van leerlingen. Via de e-mail vond ik geen probleem, maar het bellen met ouders... Verschrikkelijk!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Bellen is sowieso mijn hobby niet, maar vooral bij ouders van leerlingen gaat het altijd verkeerd. Ik krijg het altijd voor elkaar om door de ander heen te praten, ik vind het lastig om emoties uit een stem af te lezen en ik weet nooit hoe ik een gesprek moet beginnen ("Hallo, met Elseline Snelten. Eh. Oké, laten we beginnen met de cijfers.") of afsluiten (ik presteerde het vandaag om "Heeft u verder nog vragen?" te stellen, terwijl de moeder midden in haar verhaal zat). Gelukkig merk ik dat het steeds wat gemakkelijker gaat. Een goede voorbereiding is het halve werk!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Twee jaar geleden, toen ik voor het eerst tientallen telefoontjes achter elkaar moest plegen, zette ik een openingszin op papier. Zodra er aan de andere kant wordt opgenomen, ben ik vaak zo vak slag, dat een normale zin bijna niet over mijn lippen komt. Nu gaat het allemaal een stuk soepeler, maar wat ik wel doe, is mijn eigen naam bovenaan het blaadje zetten. Sinds ik getrouwd ben gebruik ik een andere achternaam en daar vergis ik me nog regelmatig in.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Voordat ik een telefoongesprek begin, zet ik wat steekwoorden op papier. Wat vind ik van de leerling? Hoe gedraagt de leerling zich in de klas? Waar heeft de leerling moeite mee? Op die manier heb ik altijd wel iets te vertellen, al is dat vaak niet nodig. Ik merk dat ouders héél graag over hun eigen kind praten, dus het enige wat ik als mentor hoef te doen, is meepraten en af en toe aanvullen.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Daarnaast heb altijd de cijferlijst open staan op mijn laptop, zodat ik precies kan zien hoe een leerling ervoor staat. Altijd handig om bij de hand te hebben!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Nog steeds vind ik het niet leuk om te bellen, maar er is één ding wat me dwingt om het toch te doen: de ouders hebben bij de ouderavond allemaal aangegeven welke avond en welk tijdstip voor hen het meest gunstig was, zodat ik zeker wist dat ik gelegen zou bellen. Dat de ouders nu op een telefoontje wachten is voor mij een extra stok achter de deur om het niet steeds voor me uit te schuiven.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-62774631337858788852016-10-26T20:13:00.002+02:002016-10-26T20:13:52.375+02:00Kritisch denken komt met de jaren<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Wie ooit heeft bedacht dat wijsheid met de jaren komt: voor kritisch denken geldt precies hetzelfde. Waar ik twee tot drie jaar geleden nog op alles ja en amen zei, durf ik nu vaker een tegengeluid te geven. Om heel eerlijk toe te geven vind ik het nog wel lastig om mijn mening te ventileren, maar dat ik nu een stuk kritischer denk dat een tijd terug, vind ik al een hele grote stap in de goede richting.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik weet nog goed dat ik begon op de school waar ik nu werk en dat ik al snel doorhad dat al altijd dezelfde collega's overal een weerwoord op hadden. Inmiddels ben ik met één van hen getrouwd, misschien heeft dat er iets mee te maken dat ik zelf ook kritischer ben geworden (is het besmettelijk?). Op dat moment vond ik het strontirritant en zij waren ook de reden dat ik zelf geen mening durfde te hebben: die collega's zouden het ongetwijfeld direct de grond in boren.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Nu ik wat jaren ervaring heb, begin ik een eigen mening te ontwikkelen en dat voelt goed. Ik moet toegeven dat het meer energie kost, omdat ik me hierdoor vaker erger aan collega's dan voorheen, maar het brengt ook iets positiefs met zich mee. Ik voel me minder vervangbaar dan eerst en ik ben dagelijks bezig om het onderwijs te verbeteren. Op een kleine schaal dan.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Nog steeds vind ik het lastig om mijn mening duidelijk te maken, vooral wanneer anderen (met nog meer ervaring) een totaal ander beeld hebben dan ik. Maar oké, alles op zijn tijd. Het is al heel prettig om eens een eigen mening te hebben, in plaats van altijd meelopen met de kudde...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><i>P.S. Het is overigens wel bijzonder om 'de oude ik' terug te zien in mijn nieuwe collega's. Ook zij keuren alles goed en vinden alles best. Hopelijk zullen zij ook ooit een metamorfose ondergaan.</i><b> </b></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-70224196043105353422016-10-11T10:55:00.002+02:002016-10-11T10:55:42.991+02:00Muziek luisteren tijdens de les<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Er ontstond laatst in een vergaderingen de discussie: is het goed om leerlingen muziek te laten luisteren tijdens de les? Op de school waar ik werk is het niet toegestaan om de telefoon zichtbaar te hebben, het gebruiken van een telefoon tijdens de les valt daar ook onder. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">En toch kan het handig zijn om de telefoons wel toe te staan. Ik doe het vrijwel nooit, ook omdat de leerlingen er bij mij niet om vragen, maar tijdens een lesbezoek zag ik dat het luisteren naar muziek tijdens het werken zeker wel nut kan hebben. De leerlingen maken op die manier zelfstandig hun opgaven, wat voor een stukje meer rust in de klas zorgt.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Het heeft natuurlijk ook gevaren om de telefoon toe te staan in de les. Leerlingen raken erdoor afgeleid, zeker als ze een berichtje ontvangen. Het risico is dat hun aandacht wordt verplaatst naar de telefoon in plaats van naar het werk en zo schiet je je doel voorbij.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik ben er geen voorstander van om leerlingen muziek te laten luisteren, maar als ik het zou toestaan, is het alleen in de rekenlessen. Hierbij moeten de leerlingen verplicht zelfstandig werken, terwijl ik ze bij wiskunde juist stimuleer om samen te werken. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Laten jullie de leerlingen muziek luisteren tijdens de les?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-46302090992301128952016-10-09T10:08:00.003+02:002016-10-09T10:08:45.789+02:00Jarig!<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Vrijdag vroeg ik heel nonchalant aan mijn leerlingen of ze al met elkaar hadden afgesproken wat ze voor mijn verjaardag zouden kopen. Gisteren, zaterdag, was ik jarig en het was voor mij voor het eerst dat ik mijn verjaardag niet met mijn leerlingen kon vieren. Daarom probeerde ik er op een andere manier aandacht aan te geven...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">De leerlingen werden plotseling heel enthousiast, terwijl ik het echt bedoelde als grapje. Er werden afspraken gemaakt over het kopen van een kaart, chocola en een fles wijn. Sommige leerlingen stelden zelfs voor om ook op zaterdag naar school te komen.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ik ben benieuwd waar ze morgen mee binnen komen. Zullen ze het vergeten zijn of zijn ze echt massaal naar de stad gegaan om chocola te kopen? :-)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><b>Liefs!</b></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-29217755044718165332016-10-04T16:01:00.000+02:002016-10-04T16:01:03.425+02:00Nadelen van een stagiaire<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><a href="http://eenbeginnenddocent.blogspot.nl/2016/09/voordelen-van-een-stagiaire.html" target="_blank">Vorige week</a> beschreef ik de voordelen van een stagiaire, waarbij ik het onder andere had over de extra inspiratie en de "vrije tijd" als jouw lessen werden overgenomen door de stagiaire. Dit jaar merk ik helaas ook dat er nadelen zitten aan het hebben van een stagiaire.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Hiermee bedoel ik niet te zeggen dat de stagiaire die ik nu heb het heel slecht doet voor de klas, maar ik merk wel dat ik meer tijd kwijt ben aan de begeleiding. Vooral voor aanvang van de les heb ik er al best wat tijd in zitten, namelijk bij het bekijken van de lesvoorbereiding.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Het grootste nadeel van een stagiaire is namelijk dat een stagiaire geen kopie van jezelf is. Dat kun je natuurlijk ook helemaal niet verwachten, maar het zorgt er wel voor dat zij dingen heel anders aanpakt dan jij zelf doet. Om een voorbeeld te geven: mijn stagiaire is een stuk minder georganiseerd dan ik. Dat bleek toen ik voor het eerst haar lesvoorbereiding voor ogen zag, wat eigenlijk niet veel meer was dan wat gekrabbel op een blaadje dat uit een schrift gescheurd was. De lesvoorbereidingsformulieren die ze daarna invulde zagen er qua opmaak misschien wat beter uit, maar de inhoud liet te wensen over. Ze stuurde me regelmatig lesvoorbereidingen van lessen die ik al gegeven had. Natuurlijk is het mijn taak als begeleidster om haar hierin te helpen, maar ik vind het wel vermoeiend en onnodig. Als ik haar een planning stuur, mag ik toch verwachten dat ze die kan aflezen?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Ook tijdens de lessen zelf denk ik regelmatig: doe ik er goed aan om haar mijn lessen te laten overnemen? Ze stelt minder eisen aan de leerlingen dan ik. Zo hecht ze bijvoorbeeld minder waarde aan het opschrijven van berekeningen, terwijl dat juist zo belangrijk is bij het vak wiskunde. Ik kreeg van iemand de goede tip om eens samen een les voor te bereiden met haar, zodat ik dit soort dingen met haar kan bespreken voordat ze de les geeft, maar ook dat bleek niet te werken. Van tevoren zegt ze namelijk wel dat ze nadruk zal leggen op het noteren van berekeningen, maar zodra ze voor de klas staat, loopt ze les toch anders dan ze in gedachten had.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Ik merk een wereld van verschil tussen mijn stagiaire van nu en mijn stagiaire van vorig jaar. Het verschil is zelfs zo groot, dat ik betwijfel of ik volgend jaar nog stagebegeleidster wil zijn. Natuurlijk zitten er veel positieve kanten aan, maar ik merk dat ik tijdens de lessen die mijn stagiaire niet geeft extra hard moet werken om haar "fouten" recht te zetten.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><i>Heb jij weleens een stagiaire gehad? Wat zijn jouw ervaringen?</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b><i> </i></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-88154149636409547392016-09-28T18:03:00.002+02:002016-09-28T18:03:42.277+02:00Voordelen van een stagiaire<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Vorig jaar, vlak voor de kerstvakantie, werd me gevraagd of ik een stagiaire wilde begeleiden. In eerste instantie had ik daar niet heel veel zin in. Ik zat in een enorm drukke periode en had last van een dip(je). Ik zat niet te wachten op nóg meer werk. Uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om het wel te doen. Waarom? </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Toen ik aangaf dat ik op dat moment al overvol met werk zat, werd meteen gezegd dat een stagiaire ook heel veel werk van je weg kan nemen. In eerste instantie dacht ik aan nakijk- en kopieerwerk en vooral dat eerste is werk dat ik liever zelf doe. Ik wil weten hoe mijn leerlingen ervoor staan en bovendien is de kans groot dat de stagiaire het werk anders (soepeler) nakijkt. Dat wilde ik niet. Maar er is ook heel veel ander werk dat de stagiaire over kan nemen: de lessen natuurlijk! </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Mijn eerste stagiaire was een fijne: het lesgeven ging ontzettend goed, waardoor ik haar al vrij snel alleen kon laten in het lokaal. Af en toe liep ik eventjes weg voor een bezoekje aan het toilet of het halen van een kopje koffie, maar die "uitstapjes" werden steeds wat langer. Even wat kopieerwerk, een toets in elkaar zetten, langs een collega voor werkoverleg, dat soort dingen. Toen ik doorhad dat ik haar met een gerust gevoel kon achterlaten, merkte ik dat het zeker ook voordelen heeft om een stagiaire te begeleiden. Het lukte om al mijn nakijkwerk af te ronden onder mijn eigen lestijd, waardoor ik 's avonds minder hoefde te doen. Hoe fijn is dat!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Daarnaast merkte ik al vrij snel nog een heel groot voordeel: door naar andere docenten te kijken, kom je veel over je eigen lesgeven te weten. Er wordt als het ware een spiegel voorgehouden. Je ziet van een afstandje wat voor effect bepaalde handelingen op de leerlingen hebben en zo kun je je eigen lessen ook anders aanpakken. Heel interessant!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Daarbij was mijn vorige stagiaire heel erg bezig met activerende werkvormen: elke les had ze weer een spel, een gezellige powerpoint of iets anders bedacht om de leerlingen een leuke tijd te bezorgen. Al die werkvormen zorgden er bij mij voor dat ik zelf ook zin had om leuke lessen te ontwerpen.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><i>Vertel eens: heb jij weleens een stagiaire gehad? Welke voordelen heb jij ervaren?</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><b>Liefs!</b><i> </i></span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8562127642288599455.post-83167910415554004292016-09-13T19:08:00.001+02:002016-09-13T19:08:33.751+02:00Onrustig gevoel<div style="text-align: justify;">
Na in inspirerende dag heb ik vaak een onrustig gevoel in mijn lichaam. Enerzijds ben ik doodmoe van alle indrukken die op me af zijn gekomen, maar aan de andere kant wil ik zo graag iets doen met alle inspiratie die ik op zo'n dag krijg.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zoals ik gisteren al schreef, heb ik vandaag een aantal lessen van collega's bijgewoond. Het was mijn doel om te ontdekken hoe mijn collega's hun leerlingen motiveerden, maar ook om te zien welke werkvormen er werden gebruikt in hun rekenles. En hoewel de lessen van mijn collega's helemaal niet veel verschilden ten opzichte van mijn eigen lessen, ben ik wel een hoop wijzer geworden.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Het leuke van achterin de klas zitten is dat je een beter zicht hebt op de leerlingen. Doordat je zelf niet op hoeft te treden, kun je bijvoorbeeld veel beter letten op het gedrag van de leerlingen. Hoe reageren ze op hun docenten, en vooral: waarom reageren ze zo op hun docenten? In welke lessen voelen leerlingen zich op hun gemak? Welke leerlingen hebben een klik met de docent, en waar komt dat door?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alleen het schrijven van bovenstaande alinea geeft me al veel nieuwe ideeën voor mijn lessen. Je ziet het: daar is het onrustige gevoel weer. Ik wil zo veel schrijven, ik wil zo graag mijn ideeën uitwerken, ik wil zo graag iets doen met alles wat me vandaag te binnen is geschoten... En doordat ik alles tegelijk wil, lukt er uiteindelijk helemaal niks.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Waarschijnlijk is het beter als ik me vanavond ga ontspannen. Morgen weer een nieuwe werkdag!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Liefs!</b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/09592624112565828365noreply@blogger.com0