De namen, een maand verder

Wat was ik trots toen ik binnen een week de namen van de leerlingen van één klas al uit mijn hoofd wist. We zijn nu iets meer dan een maand verder en ik wil graag een update geven over hoe het gaat met de namen.

Als je alle namen van de leerlingen (van één klas) binnen een week uit je hoofd kent, is de kans groot dat deze namen in je ‘korte termijngeheugen’ zit. Even een note: niets van alles wat ik op mijn blog publiceer berust op een onderzoek. Alles is slechts ervaring! Na een weekend zijn de namen vaak verdwenen en kun je opnieuw beginnen met leerlingen. En ook als de leerlingen ineens gemixt in de klas zitten, dus op een andere plek, is de kans groot dat de namen niet meer in je geheugen zitten. Tenminste, in mijn geheugen. Ik spreek graag voor mezelf.

Ik koppel de namen namelijk aan ‘dingen’. Sanne zit naast Lisanne. Koen zit naast Koos. Max zit naast Maxime. Of Rosa draagt een rode trui. Achmed zit achter, Floor zit voor. Ezelsbruggetjes dus. Na een wijziging in het plattegrond zit Achmed ineens in het midden en zit Sanne naast Koos. En de volgende dag draagt Rosa ineens een blauw T-shirt. Daar gaan je ezelsbruggetjes.

Maar… Desalniettemin gaat het erg goed met de namen. Ik haal af en toe nog wat namen door elkaar, of het duurt een paar seconden voordat ik op de (juiste) naam kom. Maar dat geeft niet, de leerlingen begrijpen dat. Over het algemeen ken ik alle namen van al mijn brugklasleerlingen en daar ben ik al heel blij mee – en trots op!

Ik zag er als een berg tegenop om de namen te leren, ik was doodsbang dat ik de namen na een half jaar nog niet zou weten. Zoals altijd, angsten voor niets!

Liefs!

P.S. Ik wilde na een x aantal weken een update geven hoe het met de namen van de leerlingen zou gaan. Ik denk dat het na dit stukje wel duidelijk is dat die namen wel goed zitten. Dit is dus – zeer waarschijnlijk – het laatste wat ik hierover schrijf. Volgend jaar weer!