Zoals velen al weten staat ADHD voor Attention Deficit
Hyperactivity Disorder, een stoornis waarbij je lijdt aan aandachtstekort en
hyperactiviteit. Het aandachtstekort staat niet per se voor te weinig aandacht,
maar wel voor het slecht kunnen concentreren op de omgeving. Vooral in een
klassensituatie is dit lastig en dit kunnen veel collega’s van mij beamen.
Hyperactiviteit staat zowel voor de innerlijke als de
uiterlijke onrust. Iemand met ADHD kan niet lang stil zitten, maar ook in het
hoofd is het niet lang stil. Alles gaat maar door.
Ik heb wel eens het idee dat ADHD in de mode is, dat het een
rage aan het worden is. Toen ik op de middelbare school zat, heb ik in zes jaar
tijd één klasgenoot met ADHD gehad. Nu ik zelf voor de klas sta, heb ik in al
mijn klassen twee tot vier leerlingen met ADHD. Hoe kan dat? Ik vond het
antwoord op de website van ADHD.
“Onderzoek toont aan dat de diagnose van wat nu ADHD wordt
genoemd, minstens teruggaat tot 100 jaar geleden. Voor die tijd bestond ADHD
ook wel maar dit werd nog niet als een probleem gezien. Toen werden veel
kinderen gezien als: lastig, druk, moeilijk handelbaar, agressief, zich niet
kunnen concentreren.”
Nu heb ik ook gelezen in een artikel dat ADHD een verzonnen
‘ziekte’ is. De psychiater die ADHD ‘in het leven heeft geroepen’, heeft nu op
zijn sterfbed gezegd dat ADHD niet bestaat. Het was een manier om jongeren aan
de medicijnen te krijgen, wat geld opleverde voor de medische industrie.
Ik weet niet goed wat ik er van moet denken. Misschien moet
ik mijn mening hier ook niet over delen, omdat ik er geen verstand van heb. Dat
doe ik dan ook maar niet.
Ik wilde hier een informatieve blog over maken, maar dat is
niet helemaal gelukt. Volgende keer beter.
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten