Het voelt voor mij nog heel onwerkelijk. Ik krijg felicitaties aan alle kanten naar mijn oren geslingerd, maar het gevoel dat het klaar is, heb ik nog niet. Misschien ook omdat ik stiekem helemaal niet wil dat het klaar is. De afgelopen drie jaar (ik heb mijn studie versneld gevolgd) heb ik als heel positief ervaren. Tijdens mijn opleiding ben ik slechts één obstakel tegengekomen, waar ik verder niet dieper op in wil gaan, maar de rest is mij heel goed afgegaan. De hoge cijfers vlogen me om mijn oren en ik ben toch wel negen van de tien keer vrolijk opgestaan om naar school te gaan. Ik moet dan nu ook met pijn in mijn hart afscheid nemen van de hogeschool, van de docenten, van mijn klasgenoten en helaas ook van mijn studiefinanciering en mijn OV-kaart. Toch heb ik het gevoel dat ik ooit weer in de schoolbanken zit.
Maar nu eerst genieten van mijn vakantie!
Liefs!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten