Na mijn stukje van anderhalve week terug, waarin ik schreef dat ik er over dacht om te stoppen, kreeg ik verschillende berichtjes van lezers. Ontzettend lief en leuk en ik heb dan ook bijna op het punt gestaan om het toch weer op te pakken. Toch denk ik dat het beter is om gewoon mijn gevoel te volgen.
Eind 2014 schreef ik wat goede voornemens/leuke doelen op voor januari. Op 2 januari hoorde ik het verschrikkelijke bericht dat de vader van een van mijn leerlingen plotseling was overleden tijdens zijn vakantie. Op dat moment besloot ik om de doelen een plekje op te schuiven en heel groot bovenaan 'GENIETEN' te zetten op mijn lijstje. Het leven kan zo snel voorbij gaan en dit soort berichten zijn daar een wake up call voor.
Ik ben nu al een dag of tien heel druk bezig met keihard genieten. Ik maak me geen zorgen meer als een leerling constant omgedraaid zit in de les, ik vind het niet erg als een les niet gaat zoals ik wil. Ik pas mijn verwachtingen aan, ik zet een glimlach op mijn gezicht en ik denk: wat ben ik blij dat ik leef!
's Morgens kom ik een half uur eerder uit bed om nog wat bladzijden in mijn boek te lezen. Ik loop rondjes door de klas om een kletspraatje met de leerlingen te houden. Ik lach het hardst om stomme grappen van leerlingen (die ik in 2014 nog gewaarschuwd zou hebben om onmiddellijk aan het werk te gaan). Ik grijns naar voorbijkomende fietsers om hen ook een lach op het gezicht te bezorgen. Ik geef leerlingen de ruimte binnen de lessen om te werken aan andere vakken als wiskunde even tegen staat. En morgen... Morgen doe ik een quiz waarbij leerlingen bonuspunten kunnen verdienen voor de komende repetitie!
Ik weet niet wanneer de volgende keer is dat er iets wordt geplaatst op mijn blog. Dat kan volgende week, volgende maand of misschien zelfs morgen al zijn. Ik doe wat voor mij goed uitkomt en wat goed voelt. En mocht er een lange tijd niets gepubliceerd worden, weet dan dat ik ondertussen heel hard aan het genieten ben.
Liefs!