woensdag 29 augustus 2012

10 redenen om... uit te kijken naar het nieuwe schooljaar

Mijn “serie” over mijn ervaringen is al een tijdje tot zijn einde gekomen, dus nu is het tijd voor een nieuwe reeks blogs. De titel zegt het al: om de week komt er een lijstje met 10 redenen om (bijvoorbeeld) uit te kijken naar het nieuwe schooljaar.

De 10 redenen om uit te kijken naar het nieuwe schooljaar:
1.       Een schone lei. Eén van de voordelen van het docentschap is dat je elk jaar weer kunt beginnen met een schone lei. Al het werk van het vorige schooljaar is weggewerkt, dus het nieuwe schooljaar kan weer vol goede moed beginnen.
2.      Nieuwe leerlingen! Hoe spannend het ook altijd weer is, nieuwe leerlingen zijn altijd leuk. Inclusief het leren van honderd tot honderdtwintig namen.
3.      Shoppen! Vrouwen vinden het heerlijk om nieuwe schoenen of tassen te kopen. Ik vind het heerlijk om nieuwe pennen, potloden, schriften, geodriehoeken en passers te kopen!
4.      De lange vakantie is heerlijk, maar een normaal dagritme kan ook geen kwaad.
5.      En daarbij is het ook nog eens fijn om mezelf weer eens nuttig te voelen.
6.      De eerste les. De zenuwen gieren dan wel door mijn buik, maar de eerste les is, samen met de laatste les, misschien wel de leukste les van het jaar. Je leert elkaar kennen en het is allesbepalend voor de band met de klas.
7.      Nieuwe voornemens. Normaal gesproken is 1 januari de dag van de nieuwe voornemens. Voor mij, en waarschijnlijk ook voor andere docenten, is half augustus het tijdstip voor nieuwe voornemens. Want ook dit schooljaar moet alles natuurlijk beter gaan dat in de voorgaande jaren.
8.      Salaris! Do I need to say more?
9.      Speciale koffiesmaken. Thuis heb ik de keuze uit allerlei theesmaken en senseokoffie. Op veel middelbare scholen hebben ze een koffieautomaat met wiener melange, latte machiatto, espresso, café mocca en warme chocolademelk. Jum!
10.   Er is ongetwijfeld een tiende reden, maar zegt bovenstaande niet al genoeg?

Liefs!

maandag 27 augustus 2012

Reken beter

Elke ochtend, ergens tussen vijf uur en half zes, krijg ik een e-mailbericht binnen op mijn telefoon. De afzender? Rekenbeter.nl. Dit is een website waar je je gratis kunt aanmelden, zodat je elke ochtend, net als ik, een e-mail binnenkrijgt. In deze e-mail staat een verwijzing naar hun website waar elke werkdag weer drie nieuwe rekensommen klaarstaan om je rekenvaardigheid te trainen.

Mijn eerste mail van rekenbeter dateert van 10 mei 2010. Ik zat toen in leerjaar 2 van mijn opleiding en ik moest gedwongen een cursus rekenen volgen omdat ik een rekentoets niet had gehaald. In deze cursus wees onze docent ons op deze website, waar we het rekenen nog eens extra mee konden oefenen. Veel studenten hadden daar absoluut geen behoefte aan, maar mij leek het wel leuk. Elke ochtend gewekt worden door drie rekensommen, dat kan toch haast niet beter? (Dat was een beetje sarcastisch…)

Naast de drie sommen staat er ook altijd een “doordenker” bij, een opgave die net even iets lastiger is. Een voorbeeld: Een heel kalenderjaar zonder een vrijdag de 13de. Kan dat? Om heel eerlijk te zijn bekijk ik deze doordenkers nooit, omdat ze toch een stapje te ver gaan. Wel is het leuk om deze doordenkers in de klas te gebruiken. Er zijn altijd leerlingen die snel klaar zijn met de stof. Geef ze zo’n doordenker en ze zijn weer even bezig!

Behalve de oefensommen staan er nog veel meer handige dingen op de website. Ik heb deze website vaak gebruikt tijdens mijn scriptie voor de minor Rekenen, waarbij ik uitleg moest geven over het optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen van gehele getallen, decimale getallen en breuken. Op deze site kun je hier informatie over vinden. Heel handig als je ook rekenen gaat geven op de middelbare school, maar je geen idee hebt hoe de leerlingen dit in het verleden aangeboden hebben gekregen.

Liefs!

zondag 26 augustus 2012

De zomervakantie, deel V

Dat was hem dan, de zomervakantie van 2012. Het begon net een gewenning te worden om elke dag om tien uur mijn bed uit te komen, maar nu zijn toch echt de tijden aangebroken dat ik om tien uur ’s morgens al lang en breed (figuurlijk hè, niet letterlijk…) voor de klas sta, met het hele ochtendritueel, een lange rit met het openbaar vervoer en al twee lessen achter de rug. Ik had mezelf voorgenomen om de wekker de afgelopen week elke dag steeds een half uur eerder te zetten, maar dat is er niet van gekomen. Voor mij geen oefenen van te voren, maar gewoon cold turkey in één keer om half zes mijn bed uit. Het zal even pijnlijk zijn de eerste weken, maar hopelijk maakt het lesgeven (en het salaris) alles weer goed.

Of ik genoten heb van de vakantie? Of ik echt een vakantiegevoel heb gehad? Ik weet het niet. Zoals ik eerder al zei, het werd een gewenning. Niet alleen het uitslapen, maar ook de vrije dagen. Een vakantiegevoel heb ik in de herft-, kerst-, voorjaars- en meivakantie, als ik er even één of twee weken tussenuit ben. Ik kan in ieder geval nu, na afgelopen vrijdag, met zekerheid zeggen dat ik zin heb in het nieuwe schooljaar. De weg van de metro naar de school voelt al als “mijn weg” en de gangen van de school voelen al als “mijn gangen”. Het zal wennen zijn aan het begin als ik zie dat er ook nog 1400 anderen door mijn gangen lopen, maar alles went. Dat zeggen ze.

Om toch nog even van mijn vakantie te genieten bekijk ik vandaag al mijn opgenomen tv-programma’s en doe ik verder heel weinig. Morgen hoef ik pas rond lunchtijd aanwezig te zijn, dus gelukkig houden ze op mijn werkplek nu al rekening met mijn gevoelens. I like!

Liefs!
 
P.S. Nog even een eind-update.
De stapel tijdschriften uitlezen: Done!
Minimaal drie boeken lezen: Done! 5,5 zelfs...
Vijf posts vooruit schrijven: Done! and still counting...
Een idee voor een verhaal uitwerken: Helaas... Wel een poging gedaan tot, maar daar bleef het helaas bij.
Mijn administratie ordenen: Hahaha. What was I thinking...? Niet dus.
De cursus “Webdesigner” afronden: Helaas... Laat ik dit maar als doel voor 2012 houden.
De docentengids doorlezen: Done! En toen kreeg ik vrijdag weer een nieuwe gids, inclusief aangepaste regels. Ik mag dus weer fijn opnieuw beginnen, ooit.

Lees ook:

zaterdag 25 augustus 2012

De introductiedag voor nieuwe docenten

Het was donderdag een raar moment toen ik mijn wekker om zeven uur ’s morgens moest inplannen. Dat was al een hele tijd geleden! Gisterochtend begon dan ook erg moeizaam. Na nog even een half uur te blijven liggen ben ik er dan toch maar uitgegaan. Ik trok de kleren aan die ik de avond ervoor al had klaargelegd, ik deed de make-up op die ik al in gedachten had en ik pakte mijn tas in. Na nog een ontbijtje en de andere ochtendrituelen was ik er klaar voor: ik mocht aan het werk!

Het was kwart over negen toen ik aankwam bij mijn werk, slechts driekwartier te vroeg! Ik verwachtte dat er nog niemand was, maar niets bleek minder waar. In de gang voor de personeelskamer stond iemand van het MT die ik nog nooit eerder de hand had geschud, maar die wel mijn naam wist. Ik voelde me even speciaal, totdat hij zei dat hij uren bezig was geweest met het smoelenboek voor het personeel en daardoor alle namen wist. Tja. Daar ging het speciale gevoel.

We begonnen in de personeelskamer met drie collega’s en langzaam druppelden de andere dertien (!) nieuwe docenten ook binnen. Het gesprek werd al erg gezellig, maar we werden al snel afgekapt door de begeleidster van de nieuwe docenten. “Nog niet te veel vertellen hoor, anders heb je straks bij het voorstelrondje niets meer te vertellen.” De zenuwen kwamen meteen omhoog. Zet me voor een groep van dertig leerlingen en ik voel me op mijn plek. Zet me voor een groep van twintig collega’s en ik sla dicht. Ik wist al helemaal niets meer te vertellen nadat iedereen zijn verhaal over zijn huwelijk, zijn kinderen, zijn bedrijfsleven en zijn extreme hobby’s had verteld. (“Hallo, ik ben Elseline Snelten, ik ben ongetrouwd, ik woon niet samen, ik heb geen kinderen, ik heb geen jarenlange ervaring in het bedrijfsleven en mijn hobby is lezen. Ik ben net klaar met de lerarenopleiding en dat is het enige wat ik tot nu toe qua nuttige dingen in mijn leven heb gedaan. Next.”) Gelukkig verliep de rest van de dag wat soepeler. We kregen enorm veel uitleg over wat regels van de school, waar je moet zijn als je een probleem hebt met een leerling, wat te doen bij zichtbare elektronica zoals een mobiele telefoon en een iPad (ja, daar lopen de leerlingen van nu mee rond…) en al dat soort dingen. We kregen meer informatie over de begeleiding, een rondleiding door de school en vervolgens stond er een heerlijke lunch voor ons klaar. Tot slot kregen me nog een minicursus over de ICT in het lokaal en dat was onze dag. Na ruim vier uur luisteren mochten we genieten van de rest van de middag. Samen met één van mijn nieuwe collega’s nam ik de trein richting huis en dat was heel gezellig. Ik heb al meer woorden met haar gewisseld dan dat ik heb gedaan op mijn laatste stageschool met alle collega’s bij elkaar en mede door dat gezellige gesprek in de trein heb ik ook echt zin gekregen in het nieuwe schooljaar. Eindelijk.

Ook kreeg ik gisteren mijn rooster voor het komend half jaar. Ik schrok even omdat ik ineens vier dagen moest werken i.p.v. drie, maar ik heb me daar uiteindelijk bij neergelegd. Twee ochtenden werken, één middag, één lange dag met daarin vier tussenuren en de woensdag ben ik vrij. Genoeg tijd om te kunnen schrijven voor mijn blog!

Liefs!

vrijdag 24 augustus 2012

Tip: Zet hun hersens op ‘aan’ (#4)

Alle tips zijn afkomstig uit het boekje “282 tips voor leerkrachten”, uitgegeven door de Algemene onderwijsbond.

Als je de titel leest, denk je vast: WTF? Dat had ik ook. Maar als je de rest leest, is het vrij logisch. Tijdens alle lessen die ik tot nu toe heb geobserveerd en die ik heb bekeken, heb ik al heel vaak een preek gezien/gegeven. Ik denk dat het voor alle docenten die graag “preken” handig is om eerst deze tip te lezen, want het kan enorm veel schelen.

Hoofdstuk 7, tip 1: Zet hun hersens op ‘aan’
Pubers zijn allergisch voor gepreek. Dat gepraat over dingen die ze allang weten, zet hun hersens op ‘uit’. Ze gapen en zeggen, soms zonder woorden: ‘Kan ik nu weg? Mijn vrienden wachten.’ Probeer ze liever vragenderwijs te begeleiden naar een oplossing voor een situatie. ‘Hoe denk jij dat dit werkt, Pieter?’ Zo’n vraag zet hersens ‘aan’.

Bij alle tips die ik lees, heb ik het idee dat het allemaal zo simpel klinkt, maar dat niemand het echt toepast. Tijdens één van mijn stages heb ik elke week wel een preek gehoord over dat de leerlingen hun huiswerk niet maken. Dat ging ongeveer zo: er was een huiswerkcontrole, de docent kwam erachter dat het (ruime!) merendeel het huiswerk niet had gemaakt, er volgde een preek en de volgende les was het vaak weer hetzelfde liedje. De leerlingen rolden met hun ogen als er weer eens een preek kwam en ook de docent vond het vermoeiend. Tijdens zo’n preek is er slechts één keer aan een leerling gevraagd hoe het volgens hem kwam dat het huiswerk vaak niet werd gemaakt.

Persoonlijk ben ik niet zo van het preken. Ten eerste spreek je altijd leerlingen aan die er niets mee te maken hebben en die zich enorm zitten te ergeren en ten tweede schiet je er negen van de tien keer niets mee op. Ik preek dan ook liever op een subtiele manier, voor zover dat kan. Als ik er last van heb dat leerlingen hun huiswerk niet maken, vraag ik persoonlijk aan de leerlingen waarom dat zo is. Zit er een goede reden achter of had de leerling gewoon geen zin? Ik probeer dan ook altijd, samen met de leerling, naar een oplossing te zoeken. (“Ik zit hier vanmiddag nog wel even, dus als je nu al denkt dat het thuis niet gaat lukken omdat je te veel wordt afgeleid, mag je ook hier op de gang komen zitten. Dan kun je meteen vragen stellen als je iets niet begrijpt.”)

Als er meerdere leerlingen zijn waar ik last van heb, probeer ik het met een klassengesprek op te lossen. Bij preken komt het vaak van één kant, namelijk de kant van de docent. Bij een klassengesprek krijgen de leerlingen ook de kans om hun zegje te doen. Hier kun je heel creatief in zijn. Vraag een leerling wat hij zou doen als hij voor één dag docent was en er zitten veel leerlingen in de les te klieren. Zou hij ze er allemaal uitsturen of weet hij een betere oplossing? (Terwijl ik dit nu allemaal bedenk, heb ik ineens heel veel zin om het in de praktijk uit te proberen. Laat de vervelende pubers maar komen!) In een klassengesprek kun je je ook openstellen naar de leerlingen toe. Vertel wat je op je hart hebt en kijk hoe de leerlingen reageren. Laat ze merken dat je last hebt van het gepraat door de les heen, de sfeer onderling, het niet maken van het huiswerk etc. en vertel ook waarom je ergens last van hebt. De leerlingen reageren hier vaak heel open op en je zult zien dat het in de lessen daarna beter zal gaan.

Kortom, er zijn genoeg manieren om de hersens van de leerlingen “aan” te zetten. Wees creatief en oefen, oefen en oefen! Lukt het niet? Probeer dan eens wat anders.

dinsdag 21 augustus 2012

Blogposts na de vakantie

In de zomervakantie kwamen er elke week twee posts online, op dinsdag en op vrijdag. Dit was prima te doen, ik werkte veel vooruit en ik had genoeg vrije tijd. Zodra het schooljaar gaat beginnen heb ik uiteraard een stuk minder tijd dan ik in de vakantie had. Mijn streven was oorspronkelijk om tijdens het schooljaar vijf dagen in de week iets nieuws op mijn site te plaatsen. Bij nader inzien lijkt me dit een beetje erg hoog gegrepen en ik ben bang dat ik dat niet zal kunnen halen. Daarom heb ik besloten om standaard slechts drie berichten online te zetten. Mocht ik toch meer vrije tijd hebben dan ik dacht, probeer ik meer posts op mijn blog te zetten!

Maandag: maandag komt er een theoretisch en informatieve post online. Dit kan gaan over werkvormen, gesprekstechnieken etc.
Woensdag: op woensdag komt de "tip van de week" online, afgewisseld met een nieuwe reeks.
Deze week: 10 redenen om... uit te kijken naar het nieuwe schooljaar.
Zondag: op zondag komt er een terugblik op de week. Ik kijk terug op hoe de week is verlopen, welke dingen goed gingen en wat ik misschien beter had kunnen doen.

Ik wil ook proberen om documenten online te zetten. Binnenkort zal naast de kopjes "home", "over mij" en "contact" ook een button staan met "documenten" (of iets dergelijks), waar ik werkbladen, lesvoorbereidingen, een uitgebreide werkvorm en andere dingen zal plaatsen. Eerst nog even uitvinden hoe dat allemaal werkt!

Liefs!

maandag 20 augustus 2012

De zomervakantie, deel IV

Sportief. Dat is hoe mijn week eruit zag. Vier keer buiten hardlopen, twee keer trainen in de sportschool en een paar wandelingen tussendoor. Afgezien van de spierpijn in mijn buik (yes, buikspieren!) voel ik me heerlijk. Het afgelopen half jaar heb ik een hekel gehad aan de sportschool, maar ik geloof dat het plezier weer langzaam terug begint te komen. Vooral het hardlopen vind ik fijner dan ik dacht. Mijn conditie zit nog steeds enorm tegen en langer dan twee minuten achter elkaar houd ik het hardlopen helaas ook niet vol, maar ik merk nu al dat er verbetering in zit. Tijdens mijn eerste aflevering van “Start to Run” was ik na vijf minuten al helemaal gesloopt en nu kan ik de hele aflevering (van twintig minuten) zonder te zeuren afronden.

Er staan voor mij nog vier vrije dagen op het programma, inclusief vandaag. Ik heb nog geen plannen gemaakt en dat vind ik eigenlijk ook wel lekker. Hardlopen doe ik sowieso nog twee keer en verder zal ik mijn tijd waarschijnlijk doorbrengen met een boek, een stapel tijdschriften en/of mijn laptop. Nog even genieten voordat ik weer mag beginnen!

Ik had gehoopt dat mijn rooster ergens afgelopen week op de deurmat zou vallen, maar die is helaas nog niet binnen. Ik ben ontzettend benieuwd naar mijn werkdagen, zodat ik alles daar buiten ook in kan plannen. Wel heb ik alvast een planning gemaakt wanneer welke posts online zullen komen. Deze planning staat morgen op mijn blog.

Liefs!

zondag 19 augustus 2012

Rare regel

Over het algemeen kan ik me wel inleven in de schoolregels. Geen petten op in het klaslokaal, niet (te hard) praten in de werkruimte voor de docenten, ziekmelding doorgeven voor half zeven ’s morgens… Allemaal vrij normaal.

Toch is er één regel waar ik het niet helemaal mee eens ben.

Docenten halen tijdens de lessen niet zelf koffie of thee maar kunnen maximaal 1 leerling hiertoe opdracht geven.

Vorm zelf je mening.

vrijdag 17 augustus 2012

Tip: Maak afspraken die je kunt handhaven (#3)

Alle tips zijn afkomstig uit het boekje “282 tips voor leerkrachten”, uitgegeven door de Algemene onderwijsbond.

Ik las deze tip en ik moest meteen denken aan mijn portfolio van de hogeschool. Competentie 1 luidt: “Het vermogen een sfeer van samengaan en samenwerken met leerlingen te realiseren.” Daaronder valt ook het maken van afspraken in overleg met de leerlingen en het openstaan voor suggesties van de leerlingen.

Hoofdstuk 2, tip 4: Maak afspraken die je kunt handhaven
Het is beter om afspraken samen met de klas te maken dan aan het begin eenzijdig een hele zwik regels vast te stellen. Zorg voor draagvlak. Nog belangrijker is dat regels en afspraken na te leven zijn. Als leerlingen merken dat jij niet optreedt als een afspraak wordt overtreden, dan verlies je je geloofwaardigheid.

Lesgeven is geen eenrichtingsverkeer. Eén van de belangrijkste dingen binnen het lesgeven vind ik de communicatie met de leerlingen. Daarom vind ik het ook een enorme meerwaarde hebben om de regels samen met de leerlingen op te stellen. De leerlingen krijgen zo het gevoel dat ze ook inspraak hebben in de lessen, waardoor hun motivatie hoger wordt. Ze komen met regels waar ze zich aan kunnen houden (logisch, anders zouden ze zo’n regel niet verzinnen) en daardoor hoef je minder waarschuwingen en straffen uit te delen. Bovendien versterkt het ook de band met de leerlingen.

Mijn tip is dus ook om aan het begin van het schooljaar, het liefst in de eerste week al, een paar regels met de leerlingen op te stellen. Laat alle leerlingen aan het woord komen en vind een compromis tussen “hun” regels en “jouw” regels. Houd je aan deze regels en zorg er ook voor dat de leerlingen zich aan deze regels houden. De regels zorgen ook voor een houvast tijdens het lesgeven (“Nee, je mag niet tijdens mijn uitleg naar het toilet, want dit is één van de regels die we gezamenlijk hebben opgesteld”). Schrijf de regels desnoods ergens op zodat de leerlingen, maar ook jijzelf, er aan herinnerd blijven worden.

Blijkt een regel in de praktijk niet te werken? Herformuleer de afspraak dan. Is het voor de leerlingen te moeilijk om tijdens de les niet naar het toilet te gaan? Maak dan de afspraak dat de leerlingen alleen het laatste kwartier van de les naar het toilet mogen, of alleen tijdens het zelfstandig werken.  

Liefs!

# Klik hier om mijn vorige tips te lezen

dinsdag 14 augustus 2012

De zomervakantie, deel III

Het derde deel van mijn update over de zomervakantie. Het zou natuurlijk heel fijn zijn als ik kon zeggen dat ik alle punten van mijn to do-list heb kunnen afstrepen, of op zijn minst de helft van de punten. Maar nee, ik moet mezelf hier toch echt in teleurstellen. Ik heb het derde boek uit (Jane Costello – Tuurrrlijk, een heel leuk boek!), maar met de rest ben ik erg lui geweest. Ik ben absoluut nog van plan om in ieder geval de docentengids nog uit te lezen zodat ik de schoolregels weet, maar of het me ook gaat lukken om een idee voor een verhaal uit te werken, om alle flairs uit te lezen of om de administratie te ordenen (haha, dat neem ik me al drie jaar lang voor, wat dacht ik nou zelf?)… Nee, dat denk ik niet. Misschien komt dat ook door mijn nieuwe missie.

Mijn nieuwe missie? Hardlopen. Het begon allemaal toen ik geen fiets had toen ik bij mijn vader in huis was. Mijn OV-kaart was niet meer geldig (ik had geen zin om de volle prijs te betalen voor een stukje met de tram, zo verwend ben ik in die drie jaar student-zijn wel geworden…) en er was niemand om me naar huis te brengen. Wat doe je dan? Lopen. Gelukkig woon ik, volgens Google Maps, op een afstand van 2,2 km van mijn ouderlijk huis vandaan, dus dat was wel te doen. Binnen een half uur was ik thuis. En wat een lekker gevoel was dat. Dat stukje lopen deed ik steeds vaker, afgelopen weekend zelfs met vier liter bier onder mijn armen. Ja, echt waar. Laatst liep ik hetzelfde stuk met mijn vriend en toen besloten we het wandelen even af te wisselen met een beetje hardlopen. Ondanks mijn afzakkende spijkerbroek en mijn afgetrapte gympies was dat best lekker!

Gisteren tijdens het winkelen liepen we langs de sportwinkel. Vanwege de pijn in mijn portemonnee vond ik dat ik het best kon doen op die oude gympen en ik had ergens nog wel een broek en shirt liggen die ik kon gebruiken. Tot ik bedacht dat dat voor mij geen goede motivatie is. Ik schakelde om en mijn motto werd: “Als ik er veel geld aan uitgeef, dan is het zonde als ik die spullen niet ga gebruiken. Door dure schoenen, nieuwe kleding en sportsokken te kopen móet ik dus wel rennen!” ’s Avonds downloadde ik als extra stimulans ook nog de stem van de Belgische vrouw die mij gedurende dertig afleveringen helpt om door te zetten. Er kon dus niets meer mis gaan.
Behalve dan mijn conditie die enorm tegenzit, en de snikhete zon die op mijn lichaam brandt. Vanochtend heb ik mijn eerste rondje gedaan en na twee minuten liep het zweet al over mijn rug. Ik heb de stem af en toe op pauze gezet en wat meer gewandeld dan eigenlijk mocht, maar hé, ze zei zelf dat ik vooral op mijn eigen tempo moet hardlopen, en als mijn eigen tempo nu toevallig 5 km/h is…

Liefs!

# De zomervakantie deel I
# De zomervakantie deel II

Eerstegraadsopleiding: waarom niet?

Er is me al vaak gevraagd of ik, nu ik klaar ben met de tweedegraadsopleiding, wil beginnen aan de eerstegraadsopleiding. Als ik die vraag met een nee beantwoord, staan ze me vaak raar aan te kijken. De wiskundevakken op de opleiding verliepen buitengewoon goed en ik lijk er het type voor om op een hoger niveau wiskunde te geven. (Als mensen dat laatste tegen me zeggen, vraag ik me wel af of het een compliment is of niet…)  Toch heb ik al tijdens deze opleiding besloten om (nog) niet verder te studeren. Naast het feit dat ik geen geld heb voor een vervolgstudie (ik krijg dan wel een lerarenbeurs, maar het vervoer en de boeken moet ik dan nog steeds betalen) heb ik op dit moment veel meer zin om ervaring op te doen in het onderwijs. Ik heb drie jaar lang gestudeerd en tijdens stages was ik altijd maar “de stagiaire”. Ik ben nu wel heel benieuwd hoe het is om echt de docent te zijn.

Toch heeft het ook wel wat om nog verder te studeren. Ik ben altijd al leergierig geweest en ik zou nog heel veel studies willen volgen in mijn leven. Op dit moment zit ik midden in een zelfstudie “Webdesigner”, omdat het me leuk lijkt om zelf een website te bouwen in plaats van een standaard zoals deze te gebruiken. Daarbij zou ik ook graag nog meer willen doen met schrijven of met rekenen/wiskunde op zich.  Een andere reden dat ik nu nog niet verder ga met de eerstegraadsopleiding, is dat ik niet weet hoe het lesgeven mij gaat bevallen. Ik heb al veel stages gelopen, maar dat is heel anders dan lesgeven zelf. Mocht het lesgeven me heel goed bevallen en ik ga me vervelen in de onderbouw, dan houd ik de eerstegraadsopleiding zeker als optie. Maar voor nu is het een nee.

Liefs!

vrijdag 10 augustus 2012

Tip: Kies een school waar je je thuis voelt (#2)

Alle tips zijn afkomstig uit het boekje “282 tips voor leerkrachten”, uitgegeven door de Algemene onderwijsbond.

Ik heb ervoor gekozen om deze tip te kiezen, omdat ik dan meteen kan uitleggen waarom ik heb gekozen voor de school waar ik na de zomervakantie aan de slag ga.

Hoofdstuk 2, tip 8: Kies een school waar je je thuis voelt
Misschien ben je allang blij als je in de buurt aan de slag kunt op een school. Maar onderschat niet hoe belangrijk het is dat je je thuis voelt op een school. Kijk je prettig terug op het sollicitatiegesprek? Staat de richting van de school je aan? Hoe is de sfeer? En past de identiteit van de school bij je? Kies een school die bij je past!

Het klinkt allemaal heel logisch en dat is het eigenlijk ook. Kies een school niet puur op afstand of op niveau, maar kijk ook goed of de school bij jou past. Wat is de visie van de school? Willen ze puur en alleen goed onderwijs geven of hebben ze ook oog voor de leerlingen? Wat voor soort leerlingen zitten er op de school? Hoelang duren de lesuren? Het zijn allemaal aspecten die belangrijk zijn voor het kiezen van de school. Ik zou bijvoorbeeld geen les meer willen geven op een school waar de lessen langer dan 50 minuten duren, omdat ik het moeilijk vind om mijn lessen op die manier in te richten. Ook zou ik niet kiezen voor een gymnasiumschool, omdat ik afwisseling in de groepen juist zo leuk vind. Ook zou ik persoonlijk niet op een zwarte school willen werken. Niet omdat ik racistisch ben, maar omdat ik me er niet thuis zou voelen.

Voordat je ergens gaat solliciteren is het handig om op de website van de school te kijken. Het klinkt heel gek, maar de website van mijn nieuwe werkplek sprak me aan door het kleurgebruik en door de overzichtelijkheid. Dat is toch weer een pluspunt. Daarbij sprak de visie van de school me aan, omdat er veel oog is voor de leerlingen. Daarbij staat er ook bij de visie dat ze het beste uit de leerlingen willen halen en dat ligt heel dicht bij mijn visie. Een andere reden dat ik voor deze school heb gekozen is het niveau. Er wordt op deze school zowel havo als atheneum en gymnasium gegeven. Daarnaast zijn er nog de zogenaamde plusklassen, de klassen die kunnen kiezen om les te krijgen in vakken als Spaans en Wetenschap&Techniek. Ik heb het fotoalbum bekeken en de sfeer op de foto’s voelde goed. Stuk voor stuk allemaal redenen waarom deze school bij mij past. Daarbij speelde de afstand ook een rol. Ik heb juist geen school gekozen in mijn omgeving maar verder gekeken dan mijn neus lang is. Ik vind het niet fijn om leerlingen tegen te komen als ik boodschappen aan het doen ben of romantisch met mijn vriend aan het dineren ben. Mijn toekomstige werkplek ligt op 4 uur en 11 minuten lopen of 1 uur en 18 minuten fietsen. Dat leek mij wel een veilige afstand!

Liefs!

# Klik hier om de vorige tips te lezen

woensdag 8 augustus 2012

De zomervakantie, deel II

Soms twijfel ik of ik wel echt zin heb in het nieuwe schooljaar. Ik krijg toch wel de zenuwen als ik er aan denk en ik ben zelfs bang dat ik het helemaal niks ga vinden. Als ik aan het schrijven ben voor deze site heb ik enorm veel zin om weer voor de klas te gaan staan en alle tips uit het boekje van de onderwijsbond uit te proberen, maar als ik een keer ’s avonds in bed lig en niet kan slapen, dan begint het gepieker al weer. Wat als de leerlingen me niet mogen? Wat als de collega’s toch niet zo aardig zijn als ze in eerste instantie leken? Wat als ik de weg kwijt raak in het gebouw en niemand wil me helpen? En wat moet ik in vredesnaam aantrekken als ik voor de klas sta? Het is wel één groot geluk dat ik maar drie dagen in de week hoef te werken. Het is natuurlijk nog maar de vraag of ik er mee rond kan komen (vast wel), maar het lijkt me heerlijk om standaard, naast het weekend, twee dagen per week vrij te zijn. Zo heb ik tussen de stressvolle dagen door genoeg tijd om mijn lessen voor te bereiden, de proefwerken na te kijken en me te ontspannen en op te peppen voor een nieuwe dag!

Dan nog even een update over mijn to do-list van vorige week. Ik heb nog niet één ding af kunnen strepen van mijn lijstje, maar ik ben er druk mee bezig!

De stapel Flairs uitlezen: op de helft!
Drie boeken lezen: ik heb “De mannentester” van Heleen van Royen gelezen, vervolgens “Verliefd op de leraar” van Caja Cazemier (mag ik dat als een boek rekenen?) en ik ben nu bezig in “Tuurrrlijk” van Jane Costello.
Vijf blogs vooruit schrijven: ik heb er drie geschreven, deze niet meegerekend, en ik heb nog genoeg inspiratie om er vandaag of morgen nog twee te schrijven.
Idee voor een verhaal uitwerken: moet ik nog mee beginnen.
Administratie orderen: staat voor deze week op het programma…
De cursus “Webdesigner” afronden: de CD-rom deed het niet op mijn laptop (of ik ben niet technisch genoeg…), dus ik moet even wachten tot mijn vriend deze kant op komt voordat ik verder kan gaan.
De docentengids van mijn nieuwe werk doorlezen: ben ik mee bezig!

Kortom: ik ben wel blij met dit regenachtige weer van vandaag. Ik hoef voorlopig de deur nog even niet uit, dus ik kan mooi verder gaan met mijn lijstje afwerken.

dinsdag 7 augustus 2012

Ervaringen: Stagebegeleiders

Na alle schooltypes, waar ik ervaring mee heb, te hebben besproken, ga ik het nu hebben over mijn ervaringen met stagebegeleiders. Ik heb vier “echte” stagebegeleiders gehad. Daarnaast zijn er nog een stuk of tien bij wie ik wel lessen heb gegeven, maar die niet mijn officiële begeleiders zijn geweest.

Over het algemeen ben ik best tevreden geweest met mijn stagebegeleiders. Ik heb tijdens mijn drie jaar stage-ervaring veel geleerd en alle begeleiders hielpen me met een ander onderdeel van het lesgeven. Er is één begeleider die niet binnen het rijtje past en mijn mening over de begeleiding ook zwaar naar beneden trekt. Helaas voor mij was het ook meteen mijn eerste begeleider. Na mijn allereerste les (denk aan: dertig gillende kinderen) heeft hij een boos mailtje naar mijn begeleidster van de hogeschool gestuurd. Ze kan het niet en ze zal het ook nooit kunnen. Dat was de rode draad van de e-mail. Ik kreeg van mijn begeleider nog één kans en mijn begeleidster van de hogeschool moest daarbij zijn van hem. Deze kans heb ik volgens de stagebegeleider verpest. Op advies van mijn docent van de opleiding ben ik daar dan ook weggegaan. Van zo iemand kun je niet leren.

Over mijn andere stagebegeleiders ben ik gelukkig wel tevreden. Zij hebben mij laten zien dat lesgeven veel meer is dan alleen kennis overbrengen. Mijn tweede begeleidster heeft mij geleerd op educatieve werkvormen te verzinnen en toe te passen, mijn derde begeleidster leerde mij om orde te houden en mijn laatste begeleider… Tja, wat leerde ik van hem? Vooral het krijgen van zelfvertrouwen voor de klas, want dat was ik na mijn eerste stage kwijtgeraakt.

vrijdag 3 augustus 2012

Tip: Respecteer je stagementor (#1)

Alle tips zijn afkomstig uit het boekje “282 tips voor leerkrachten”, uitgegeven door de Algemene onderwijsbond.

Ik heb ervoor gekozen om deze tip als eerst te gebruiken, omdat deze heel nauw samenvalt met mijn post voor komende dinsdag. Elke dinsdag vertel ik iets over mijn ervaringen, aanstaande dinsdag zal in het teken staan van mijn stagebegeleidsters.

Hoofdstuk 1, tip 3: Respecteer je stagementor
Heb respect voor je mentor. Natuurlijk moet je kritisch kijken naar zijn manier van lesgeven. Misschien doet hij wel dingen die jij nooit zou doen, maar respecteer zijn manier van lesgeven. Leer van hem en veroordeel nooit! Je mag van je begeleider verwachten dat hij jou ook respecteert.

Gedurende mijn opleiding heb ik bij enorm veel docenten hun lessen bekeken. In eerste instantie was dit omdat het roostertechnisch beter uitkwam, maar een heel groot bijkomend voordeel is dat alle docenten op een andere manier lesgeven. Vaak is er wel iets in een docent wat jou aanstaat en wat jij ook wilt gebruiken in jouw lesstijl. Daar tegenover staan honderden dingen die jou niet aanstaan. Ik heb zelf eens meegemaakt dat een docent tegen de kinderen schreeuwde of vertelde dat de kinderen dom zijn. Of ik dan nog respect voor zo iemand heb? Het kost me in ieder geval heel veel moeite. Tegen leerlingen schreeuwen kan ik me nog voorstellen. Een docent kan boos worden en uit zijn slof schieten. Maar zeggen dat de leerlingen dom zijn? No way. Ik vind het zelf heel belangrijk dat de leerlingen zelfvertrouwen hebben en daarom strooi ik ook vaak met (gemeende) complimenten. Een docent die tegen iemand zegt dat hij/zij dom is, daar kan ik met mijn hoofd niet bij. Zijn manier van lesgeven én zijn manier van oordelen ten opzichte van mij heeft er dan ook voor gezorgd dat ik snel weg was op deze stageschool.

In de jaren erna zijn er nog genoeg momenten geweest dat ik bij het bekijken van een docent dacht: dat zou ik anders doen. Of ik dan nog respect heb voor hem/haar: JA! Iedereen heeft een andere lesstijl en het is een hele kleine kans dat een docent precies zo lesgeeft als jij ook wilt doet. Dat zou ook raar zijn, want geen mens is hetzelfde. Toch kun je ook van deze docenten heel veel leren. Want werkt bijvoorbeeld jouw methode van nakijken niet? Probeer dan eens een manier die je hebt afgekeken van een andere docent. Er is altijd wel iets wat wel werkt.

Liefs!

donderdag 2 augustus 2012

De zomervakantie

Even een blogje tussendoor!

Mijn zomervakantie duurt in totaal acht weken en ik zit nu in week vijf. Of ik me nog niet verveel? Nee. Vroeger had ik een hekel aan die lange vakanties. Na twee of drie weken had ik het wel weer gehad en dan wilde ik naar school. Nu kan ik al die vrije dagen wel waarderen. Daarbij komt nog het feit dat ik toch wel zenuwachtig ben om naar mijn nieuwe werkgever te gaan. Dus wat mij betreft mag die vakantie nog wel even duren.

De vakantie bestaat tot nu toe uit heel veel relaxen. Boeken en tijdschriften lezen, gezellige dingen doen met mijn vriend, een bruiloft en wat verjaardagen tussendoor en heel af en toe genieten van de zon, mits deze zich laat zien. Omdat de vakantie nu bijna voorbij is (oké, nog drie weken, maar ik zit wel al over de helft…) besloot ik gisteren een lijstje te maken met wat ik allemaal nog zou willen doen in die drie weken. Hieronder volgt een greep uit het lijstje.

In de zomervakantie wil ik…
… de stapel Flairs en andere tijdschriften uitlezen die op mij liggen te wachten.
… minimaal drie boeken lezen.
… nóg vijf posts vooruit schrijven (ik zit nu op +7, maar wat extra achter de hand kan geen kwaad).
… een idee voor een verhaal helemaal uitwerken en eventueel alvast beginnen met schrijven.
… mijn administratie ordenen (bah!).
… de cursus “Webdesigner” afronden.
… de docentengids van mijn nieuwe werk doorlezen.

Of het me allemaal gaat lukken? Vast niet. Ik ben in ieder geval al heel blij als ik een paar van deze punten kan uitvoeren.

Zo, dan ga ik nu maar eens beginnen aan de stapel Flairs!

Liefs!