Zwangerschapsverlof #5

Ja, ook de vijfde week van mijn verlof heb ik zonder baby doorgebracht. Althans, ik typ dit stukje dit keer op donderdag, omdat ik er morgen waarschijnlijk geen tijd voor zal hebben. Daarover later meer.

De hele zwangerschap heb ik uitgekeken naar afgelopen weekend, omdat ik toen uitgerekend was. Aan de ene kant was het dan ook een enorme domper dat ze er maandag nog niet was. Ik ben nogal van het plannen, de kleine baby blijkbaar niet! Aan de andere kant was ik ook heel blij dat ze maandag nog veilig in mijn buik zat. Ik brak afgelopen zondag een kies en ik wilde dat heel graag gerepareerd hebben nog voor de bevalling zich aandiende. En dat is mooi gelukt!

In de eerste vier weken van mijn zwangerschapsverlof leek de tijd eindeloos te duren, deze week lijkt het juist heel snel te gaan. Waarschijnlijk omdat ik me goed wist te vermaken. Dinsdag ging ik naar de verloskundige en de tandarts, ik ben begonnen aan een nieuwe serie (Switched at birth, al weet ik niet of dat in mijn situatie een hele goede keuze is ;-)), ik zit middenin een spannend boek... Elke ochtend als ik wakker word en besef dat ik weer een nacht geen weeën heb gevoeld, weet ik dat ik weer een relaxdag zal hebben. Ik kan me nu nog niet goed voorstellen hoe een leven er met een baby uit gaat zien, maar ik moet toegeven dat ik aan die chilldagen wel begin te wennen. Ik geniet er nu nog extra van, wie weet heb ik binnenkort geen tijd meer om een tijdschrift te lezen, een serie te kijken of om even helemaal niks te doen.

Dat ik dit stuk nu niet op vrijdag tik, komt omdat ik vrijdag een afspraak in het ziekenhuis heb staan. Ze gaan controleren hoe het gaat met de baby, of er nog voldoende vruchtwater aanwezig is enz. Mocht dat niet goed gaan, dan zullen ze kijken hoe we de bevalling kunnen vervroegen. Ik ga er vanuit dat alles prima is, dat was tenslotte bij elke controle tot nu toe het geval, maar wie weet... lig ik morgen ineens met een baby in mijn armen!

Liefs!

Zwangerschapsverlof #4

Om heel eerlijk te zijn, had ik niet verwacht dat ik dit stukje nog met een dikke buik zou schrijven. Nu weet ik best dat een gemiddelde vrouw bij haar eerste bevalling langer doorloopt dan de aangegeven veertig weken, maar ik had echt verwacht dat ik zelf al in de veertigste week zou bevallen. De veertigste week is nog niet voorbij (zondag pas), maar ik vermoed dat ook mijn geduld enorm op de proef gesteld zal worden.

Ik vond het een rare week en ik weet precies hoe dat komt. Dinsdag was mijn man vrij, waardoor de dinsdag als een weekenddag aanvoelde. De woensdag had ik de hele dag het idee dat het maandag was. Sowieso heb ik door al die verlofdagen nog maar weinig besef van tijd. Mijn hele ritme is eruit en dat merk ik vooral 's avonds. Ik ben vaak nog niet moe als ik naar mijn slaapkamer vertrek en als ik eenmaal in bed lig, duurt het ook nog heel lang voordat ik eindelijk in slaap val. Zal mijn lichaam alvast aan het wennen zijn aan wat minder uren slaap per nacht?

Er is deze week enorm veel regen gevallen. Woensdag en donderdag heeft het vrijwel de hele dag geregend. Woensdag ben ik dan ook de deur niet uit geweest, maar op donderdag heb ik twee keer een moment op de dag kunnen vinden om toch even weg te gaan. 's Morgens vertrok ik naar het winkelcentrum om nog wat laatste aankopen voor de baby te doen (alweer...) en na etenstijd vertrok ik naar mijn werk. Mijn man moest 's avonds werken, samen met een paar andere wiskundecollega's, en het leek me leuk om ze daarbij te vergezellen. Achteraf had ik daar best spijt van. De avond was uiteindelijk nog best stressvol. Ach, dan weet ik dat ook weer voor de volgende keer: niet werken drie dagen voor de uitgerekende datum!

Ik ben benieuwd hoe ik er volgende week bij zit: hoogzwanger of met een baby op mijn arm. Afwachten!

Liefs!

Zwangerschapsverlof #3

Ik kwam laatst op Facebook een treffende afbeelding tegen waarop stond dat de eerste acht maanden van een zwangerschap uit zo'n 30/31 dagen per maand bestaan, en de laatste maand uit 1500 dagen. Dat is precies hoe het voor mij ook voelt. Het lijkt eeuwen te duren voordat ik mijn kleine meisje kan knuffelen. En dat terwijl deze week toch best snel voorbij ging.

Waarschijnlijk komt dat doordat ik deze week wat meer tijd buiten de deur heb doorgebracht dan vorige week. Op vrije dagen heb ik lang niet altijd de behoefte om naar buiten te gaan, en al helemaal niet nu ik zwanger ben. Deels komt dat doordat ik het heerlijk vind om tijd op de bank of achter mijn laptop door te brengen, om boeken en tijdschriften te lezen, om - ondanks mijn verlof - toch wat dingen voor school te doen. Maar het komt ook doordat ik nog maar weinig kleding heb dat fijn zit en geschikt is om ook buiten te dragen. Het liefst loop ik de hele dag in een mama-joggingbroek rond, dat knelt een stuk minder dan een spijkerbroek.

Enfin, dinsdag ben ik de hele dag van huis geweest. 's Morgens ben ik met mijn man naar school gegaan. Hij had nog wat werkzaamheden te doen op zijn vrije dag en mij leek het ook wel leuk om weer een bezoekje aan school te brengen. Een andere omgeving, eindelijk weer mensen om me heen. Mijn man komt elke dag uit zijn werk met het bericht dat die, die en die naar me hebben gevraagd, en dat ik de groeten krijg van die, die en die. Maar het is toch een stuk leuker om de collega's zelf weer te spreken, in plaats van via via de roddels te horen. ;-)

Dinsdag had ik ook een afspraak met de verloskundige (alles gaat wederom goed met de kleine baby!), en daarna reed ik door naar het huis van mijn zus om op haar zoontje te passen. Ik heb nog een hoop te leren in de kraamweek, want ik merkte al dat ik geen ster ben in het omkleden en verschonen van kleine kinderen... 

Volgende week wordt mijn veertigste week van de zwangerschap, enorm spannend! Mijn man en ik hebben allebei het gevoel dat de bevalling in die week gaat plaatsvinden; hij denkt op donderdag, ik op vrijdag. We gaan het zien!

Liefs!

Zwangerschapsverlof #2

De tweede week van mijn verlof is ook voorbij. Ik vond het een enorm spannende week, want sinds afgelopen weekend zou de bevalling elk moment kunnen beginnen. En hoewel ik echt wel snap dat bij een eerste zwangerschap vaak de uitgerekende datum makkelijk nog gehaald wordt, was ik toch alert op elk steekje in mijn buik. Zou het beginnen?

Ik ben blij dat het deze week niet zo warm was. Sterker nog, hier zijn de nodige buitjes gevallen. Heerlijk! De temperaturen zorgden ervoor dat ik wat beter in mijn vel zat, de regenbuien zorgen ervoor dat ik een goed excuus had om niet naar buiten te hoeven. Ik vind het heerlijk om de hele dag op de bank of aan de eettafel door te brengen. Zeker nu ik deze week weer een nieuwe serie ben begonnen.

Ik kijk al een paar jaar nauwelijks tv, maar toen ik op Facebook zag dat Dokter Tinus weer zou beginnen, besloot ik om het hele vorige seizoen terug te kijken. Ik heb de serie nooit echt gevolgd, maar als ik een keer een aflevering zag, vond ik het een prima tijdverdrijf. Zo ook deze week.

Naast Dokter Tinus heb ik me ook vermaakt met wat schoolwerk. De laatste weken zouden niet in het teken van school moeten staan, maar ik vind het heerlijk om achter de schermen bezig te blijven. Bovendien doe ik het ook deels voor mezelf, want ook deze week heb ik weer wat bovenbouwopgaven gemaakt. Het blijft me verbazen hoe het niveau is gestegen ten opzichte van toen ik in de bovenbouw zat. Misschien komt dat ook omdat ik nu bezig ben met wiskunde A-hoofdstukken, en dat heb ik nooit echt van dichtbij gezien...

Liefs!