vrijdag 25 augustus 2017

Zwangerschapsverlof #1

De eerste week van mijn 'echte' zwangerschapsverlof zit erop. De zes weken zomervakantie heb ik niet als verlof ervaren, omdat mijn man ook thuis was. Dat waren zes vakantieweken. Nu hij afgelopen maandag weer is begonnen, voelt het echt alsof mijn verlof is begonnen.

Maandag heb ik me enorm verveeld. 's Morgens deed ik wat huishoudelijk werk, maar toen dat gedaan was, zat ik op de bank en vroeg ik me af wat ik de rest van de dag moest doen. Laat staan de rest van de weken! Ik heb hele stapels met zwangerschapstijdschriften gekregen, dus daar heb ik de rest van de dag mee gevuld. 

Dinsdag ontdekte ik een leuke serie op Netflix, waar ik me de hele dag mee heb vermaakt. Tegen de tijd dat mijn man thuis kwam, was ik zeven afleveringen verder. Toen kwam het schuldgevoel: hij heeft de hele dag gewerkt, ik heb alleen maar op de bank gezeten en in bed gelegen. Had ik mijn tijd niet nuttiger moeten besteden?

Woensdag en donderdag vond ik twee verschrikkelijke dagen. Ik hield al niet van warmte voordat ik zwanger werd, maar nu ik zwanger ben, heb ik er nog meer last van. Op een slechte dag kan ik me makkelijk vier keer omkleden. Wat me wel meteen een nuttige invulling van mijn dag geeft: wasjes draaien! Donderdag heb ik een groot deel van de dag in bed doorgebracht. Ik had nergens zin in, totaal geen energie, ik voelde me moe... Het voornemen om elke dag even de deur uit te gaan ging op de vierde dag al fout...

Vandaag, vrijdag, heb ik gelukkig een productievere dag. Ik voelde me fitter, had zin om de bank af te komen, maakte een wandelingetje... Ik heb zelfs wat bovenbouwwiskundeboeken doorgewerkt, omdat ik na mijn verlof - naast het lesgeven - ook bijles wil geven. Dit zijn dagen die ik vaker wil hebben in mijn verlof!

Liefs!

vrijdag 18 augustus 2017

Werken; wat is dat?

Het is vrijdag, de laatste vrijdag van de vakantie in deze regio. De afgelopen twee jaren bracht ik deze dag door op mijn werk. Mijn man was deze laatste vakantieweek altijd een week met anderen op vakantie, dus ik gebruikte deze laatste dagen om me voor te bereiden op het nieuwe schooljaar. Dit schooljaar is dat wel anders...

Terwijl ik dit typ, zit ik op de bank, met mijn laptop op schoot en mijn voeten rusten op tafel. Het toetsenbord zie ik bijna niet meer: er zit een dikke buik in de weg! Vandaag ben ik ruim 35 weken zwanger. Ik voel me - afgezien van wat gebruikelijke pijntjes en dingetjes - prima, maar ik zou er niet aan moeten denken om volgende week voor de klas te staan.

Deze zomervakantie ging ik met een heel ander gevoel in. Ik zag het ook niet als vakantie, maar als de grote voorbereiding op de baby. De eerste vakantieweek zijn we er een paar dagen tussenuit geweest, maar week 2 stond in het teken van de meubels, week 3 en 4 in het teken van wasjes draaien, ophangen, strijken en inrichten en week 5 en 6 in het teken van veel rust, inclusief veel mama-tijdschriften lezen en instructievideo's kijken. Kortom: ik heb hele andere dingen aan mijn hoofd dan lesgeven.

Voordat de vakantie begon, had ik het gevoel dat ik het werken enorm zou missen. Ik wist vrijwel zeker dat ik de eerste dag na de vakantie terug zou keren naar school, om alle collega's weer te zien en bij te kletsen. Ik wist ook vrijwel zeker dat ik tijdens mijn verlof regelmatig naar school zou gaan om me voor te bereiden. En ik wist ook vrijwel zeker dat ik tijdens mijn verlof de behoefte zou hebben om vanuit huis wat dingen te doen: toetsen maken, uitwerkingen maken, planningen maken, dat soort dingen. Ik kan me er nu niets bij voorstellen. Ik vind het heerlijk om rustig op de bank te zitten, om straks mijn kleine dochter bij me te hebben en om de dagen met haar door te brengen. Werken? Ik weet straks niet eens meer wat dat is. Word ik dan toch zo'n mama dat met tranen in haar ogen wegrijdt na haar kind te hebben afgezet bij de kinderopvang?

Liefs!