Ik kan mijn eerste les in deze klas nog wel goed herinneren.
Ik had in mijn rooster gezien dat ik ze drie dagen het eerste uur zag. Ik
grapte nog dat ik hoopte dat ze wel een leuke klas zouden zijn, omdat ze anders
al mijn dagen zouden verpesten. Ze moesten lachen, maar meer met het idee van: “Ze
zal er nog wel achter komen wat voor leerlingen we zijn.”
En ik heb het geweten hoor. Mijn 2havo-klas is een klas waar
ik nachten wakker van zou kunnen liggen, als ik dat zou toestaan. Het is een
klas die echt mijn hele dag kan verpesten, als ik dat zou toestaan. Het is een
klas waardoor ik een hekel zou kunnen hebben aan alle 2havo-leerlingen, als ik
dat zou toestaan. Ik eindig heel bewust mijn zinnen op deze manier, omdat ik
het niet toesta om mijn dagen te laten verpesten door deze 24 leerlingen. Als
ik deze klas anderhalf jaar geleden had gehad, zou ik elke dag piekerend en
misschien zelfs huilend in slaap zijn gevallen. Ze letten niet op, verpesten de
klassikale uitleg, maken het huiswerk niet, nemen hun spullen niet mee, halen
dramatische cijfers. Dat zouden genoeg redenen kunnen zijn. Maar ik heb al heel
vroeg in het schooljaar geaccepteerd dat de klas nu eenmaal zo is en het doet
me nu niet heel veel meer.
Weet je, zo erg zijn die leerlingen ook helemaal niet. Eén
op één zijn zeker 20 van de 24 leerlingen schatjes. Ik kan goed met ze praten en
ik kan me ook prima inleven in ze. Er zitten alleen wat “rotte appels” tussen,
als ik het even zo kort door de bocht mag zeggen. Achter die leerlingen schuilt
wel een heel verhaal en dat probeer ik me ook elke keer weer te realiseren,
maar het blijft een feit dat er in ieder geval één leerling in deze klas zit
die hier niet hoort te zitten. Een leerling die de sfeer verpest voor iedereen.
Hij trekt andere leerlingen met zich mee en probeert een front tegen de school
te vormen. Van 1gymnasium “afzakken” tot 2havo, dan ook nog een jaar blijven
zitten en vervolgens alle docenten en het andere personeel tegen je hebben.
Daar komt nog een hoop andere shit bij kijken wat dit allemaal heeft
veroorzaakt. Ik snap het ook best, dat deze leerling zich gedraagt zoals hij nu
doet. Het is alleen jammer dat niet alleen ik, maar ook zijn klasgenoten hier
de dupe van zijn.
Waarom? De leerlingen hebben een concentratieboog van 0,0. Ik
heb ooit eens gehoord dat er twee soorten motivaties zijn: een intrinsieke en
een extrinsieke. Het ene komt van binnenuit, de andere is je omgeving. Bij
zeker de helft van de klas zit het wel goed met die intrinsieke motivatie. Ze
willen het en ze zouden het ook kunnen. De extrinsieke motivatie is alleen ver
te zoeken, omdat de orde wordt verstoord door de leerling hierboven en “zijn
aanhangers”. En dat is jammer.
Gelukkig zijn er ook genoeg dingen over deze klas te
vertellen. Eén op één zijn het schatjes, kan ik goed met ze praten en willen ze
het ook echt wel. Ze hebben humor, ze vinden het leuk als ik weer eens een
activerende werkvorm heb verzonnen (wat helaas te weinig voorkomt…) en ze
zwaaien altijd heel uitbundig naar me als ik langs het lokaal loop waar ze op
dat moment les hebben.
De leerlingen hebben helaas de pech dat ze in deze klas
terecht zijn gekomen én dat ze vorig jaar beroerd les hebben gekregen in
wiskunde. In één jaar hebben ze zeker drie wiskundedocenten voor hun neus gehad
en de uitleg was helaas niet altijd zo goed. De basis ontbreekt, waardoor ze nu
te lage cijfers halen voor mijn vak om over te kunnen naar het volgende jaar…
Er wordt heel wat
af-besproken om deze jongen zo snel mogelijk van school af te krijgen. Helaas
is er tot nu toe geen enkele school in de omgeving die deze luie,
ongeconcentreerde, ongemotiveerde probleemjongen wil aannemen. Ik heb toch ook
best wel met hem te doen…
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten