Orde wordt vaak geassocieerd met rust en regelmaat. Maar dat hoeft niet. Orde is ook taakgericht bezig zijn. Bijvoorbeeld als je je leerlingen opdraagt op groepen te vormen. Iedereen loopt dan door elkaar heen; het is onrustig, maar er is wel orde. Immers, de groep is bezig met de taak, het vormen van subgroepen.
Ik heb er altijd respect voor als ik langs een lokaal loop en zie dat alle leerlingen muisstil aan hun werk zitten. Respect voor de docent, maar ook voor de leerlingen. Vijftig minuten lang in rust werken, dat is echt een enorme prestatie. Ik ben zelf absoluut geen druk persoon, maar als ik vijftig minuten lang geconcentreerd met mijn werk bezig moet zijn, dan zou ik gillend gek worden. Dat is echt niet aan mij besteed.
Ik moet er dan ook niet aan denken dat de leerlingen vijftig
minuten lang stil zijn. Ik merk nu al bij tien minuten stilte dat het bij mij
begint te kriebelen. ‘Wat zijn jullie goed aan het werk,’ zeg ik dan om de
stilte te verbreken. Negen van de tien keer wordt er vanaf dat moment wel
gepraat. Gelukkig maar!
Ideaal zou zijn als de leerlingen zachtjes praten met de
buurman of buurvrouw. Het liefst over de wiskundestof, maar af en toe een
uitstapje naar een ander onderwerp keur ik ook niet af. Het mag af en toe een
beetje ‘uit de hand lopen’, als ze daarna maar wel weer rustig aan het werk
gaan. Met ‘rustig’ bedoel ik niet dat het compleet stil moet zijn, als iedereen
zich maar op zijn of haar eigen werk kan concentreren.
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten