Rust

Het is niet leuk om te moeten werken met een klas vol stuiterballen en brutale kinderen. De eerste keren was ik echt in staat om te huilen als ik thuis kwam uit mijn werk. Ik zag het niet zitten en kreeg de kriebels als de klas onderweg was naar mijn lokaal. Vijftig minuten lang pijn lijden, help!

Gelukkig is de rust teruggekeerd in deze klas. Ik was niet de enige die moeite had met een paar kinderen uit deze klas. Dat bleek toen ik meerdere berichtjes in het systeem van school zag verschijnen over een mogelijke overplaatsing van twee van deze leerlingen.

Vandaag was de eerste dag zonder de twee grootste probleemmakers. De meest agressieve jongens - de ruziezoekers - zijn uit de klas gehaald en overgezet naar een andere brugklas. Dat merkte ik direct. De klas is nog steeds wel druk, hoor, ik heb ook echt heel veel energie nodig om de les te laten verlopen zoals ik het wil. Maar dat is geen probleem. De overgebleven vijfentwintig leerlingen zijn redelijk corrigeerbaar en weten mijn grenzen echt wel te herkennen.

Ik ben benieuwd hoe de komende lessen zullen zijn in deze klas, maar waar ik nog veel nieuwsgieriger naar ben, is hoe de andere twee jongens zich gaan redden in hun nieuwe klas. Eén van hen (de minst erge!) zit nu in een andere brugklas waar ik les aan geef en vandaag deed hij ontzettend goed mee met de les. Nu de rest van het jaar nog!

Liefs!