De eerste werkdag zit erop en ik kan zeggen dat ik meer dan
tevreden ben. Ik kan ook zeggen dat ik dolgelukkig ben dat ik tegenwoordig op
dinsdag vrij ben, want dat dagje had ik wel nodig na de eerste dag.
Op maandag stond er een hoop gepland, waaronder een
kennismaking met mijn nieuwe mentorklas en heel veel vergaderingen. Het
spannendste was natuurlijk de kennismaking met mijn mentorklas. Van tevoren had
ik al de nodige informatie over de leerlingen gelezen (slechts negentien
stuks!), waardoor ik wist dat het een leuk en gezellig clubje zou zijn. Toch
blijft het afwachten. Hoe reageren ze op een nieuwe mentor?
Bij binnenkomst merkte ik direct dat er een paar mondige
jongens in de klas zaten. Jongens met leuke humor, dat wel, maar het zijn ook
types die snel over een docent heen willen lopen. En dat moet niet gebeuren op
de eerste dag. Daarom gaf ik één van de leerlingen een grote mond terug. Het
resultaat was dat hij me stomverbaasd aankeek. Zo’n reactie had hij niet
verwacht. Zijn klasgenoten moesten grinniken, maar ondertussen wisten ze heel
goed dat een grote mond op een eerste dag niet goed bij mij valt.
In tegenstelling tot veel andere collega’s vind ik
vergaderen absoluut geen ramp. (Waarschijnlijk omdat ik bij een vergadering
niet op de voorgrond hoef te treden en alleen maar stil hoef te zitten en te
luisteren, iets waar ik erg goed in ben.) Toch is het ook best intensief. Er
komt zo veel informatie op je af! Na de laatste vergadering, om half vijf, was
ik gesloopt. Toch kon ik nog niet naar huis. Dit jaar begeleid ik twee nieuwe
docenten en daar was ik tot een uur of zes mee bezig. Ook toen kon ik nog niet
naar huis: mijn to do-list stond nog vol met kleine dingen die geregeld moesten
worden. Ouders terugmailen, notities over een leerling schrijven, collega’s
mailen, notulen van één van de vergaderingen uittikken… Tot half acht was ik
bezig en ik merkte aan heel mijn lichaam dat ik er toen ook wel echt klaar mee
was. Zo hard werken ben ik niet meer gewend!
Morgen, woensdag, begint mijn eerste lesdag en vandaag neem
ik uitgebreid de tijd om het tot in de puntjes voor te bereiden. Ik voel wat
lichte spanning, maar ik heb er vooral heel veel zin in. Laat die leerlingen
maar komen!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten