Begrijp me niet verkeerd, ik vind het nog steeds ontzettend leuk om met pubers te werken, maar soms zou ik ze wel eens achter het behang willen plakken. Waarom? Daar zijn genoeg redenen voor! Hieronder lees je tien van deze redenen.
Mijn 10 redenen om leerlingen achter het behang te willen plakken:
1. Op nummer 1, uiteraard: sommige leerlingen komen niet opdagen als ze moeten nablijven. Volgens mij heb ik hier al te veel woorden aan vuil gemaakt, dus hier laat ik het bij.
2. Om momenten dat ik vol energie zit, zijn de leerlingen nog half slaperig. Bijvoorbeeld tijdens het eerste of het tweede uur. Maar wanneer ik doodmoe ben van de dag, zo tegen het zesde uur aan, krijgen de leerlingen ineens enorm veel energie. Of het komt door alle blikjes cola of dat het een andere reden heeft, weet ik niet, maar ik vind het soms wel behoorlijk irritant.
3. Ik vind de brugklassers de leukste leerlingen, omdat ze nog zo lekker te vormen zijn. Het nadeel van de brugklassers is wel dat ze enorm kinderachtig kunnen zijn. “Maar juf, hij zette een streep in mijn schrift!” Grr…
4. Mijn leerlingen snappen af en toe niet wat het woord ‘fluisteren’ inhoudt. Of ze doen in ieder geval alsof ze het niet snappen.
5. Van sommige leerlingen snap ik de logica niet helemaal. Als je vergeet om je schrift mee te nemen naar de les, is het toch niet de bedoeling dat je het hele uur uit je neus gaat zitten eten en op de tafel gaat tekenen?
6. Ik heb een leerling en ik kan niet tot hem doordringen. Als ik iets tegen hem zeg, staart hij me aan en als ik hem vraag om iets uit te voeren, kijkt hij naar me alsof ik de opdracht in het Chinees heb uitgelegd.
7. En dan heb ik ook nog leerlingen met poep in hun oren. Ze luisteren niet als je een opdracht uitlegt, maar beginnen vervolgens met een enorm volume te vragen wat ze moeten doen. Nou, luisteren misschien?
8. Ik heb tijdens de eerste lessen iets te veel hulp gegeven aan mijn leerlingen, waardoor ze nu niet meer zelf kunnen nadenken. Om het minste of geringste steken ze hun vinger al op. Daarom laat ik ze vanaf nu maar naar mij toekomen in plaats van dat ik de hele marathon afleg in het lokaal. Dat maakt de drempel voor hen toch weer iets hoger, waardoor ze nu eerst de opgave een tweede keer lezen voordat ze iets gaan vragen.
9. Leerlingen hebben altijd genoeg redenen, ook wel “smoesjes” genoemd, om hun huiswerk te maken, maar de echte reden, dat ze er geen zin in hadden, vertellen ze nooit.
10. Leerlingen zeggen altijd wat ze denken. Dit kan positief bedoeld zijn (“Mevrouw, het kaartje steekt nog boven uw shirt uit!”), maar soms ook niet (“Mevrouw, wat kijkt u chagrijnig vandaag”). Tja…
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten