Dagboek: Ook docenten zijn wel eens ziek... (#14)

Vandaag hoort een feestdag te zijn (mijn blog bestaat vandaag precies een half jaar, jeeej!), maar in plaats daarvan lig ik ziek op te bank. Vorig weekend werd ik getroffen door een griepje en dat is de hele week niet echt weggeweest.

Op maandag en dinsdag heb ik gewoon gewerkt. Mijn stem was ver te zoeken en ik heb de leerlingen ook verteld dat ik geen zin had om te schreeuwen. Gelukkig werd dit redelijk begrepen en verliepen de lessen vrij goed.

Dinsdagavond voelde ik me steeds slechter. Ik was niet alleen aan het hoesten, maar ik werd ook ineens behoorlijk verkouden. Ik bleef maar niesen en mijn neus ophalen. Woensdag werd dit eigenlijk alleen maar erger. Woensdag zou eigenlijk een rustdag moeten zijn, maar in plaats daarvan was ik druk met heel mijn woonplaats door scooteren, van dokter naar ziekenhuis en weer terug.

Woensdagmiddag bereikte ik toch wel een dieptepunt, dus ik moest de knoop doorhakken: morgen werken of ziekmelden? Op aanraden heb ik daarom toch maar de school gebeld om te vertellen dat ik de volgende dag thuis zou blijven. Gelukkig begrepen ze dit.

Donderdagochtend begon meteen met enorme stress: mijn afwezigheid was niet meegenomen in de roosterwijzigingen, waardoor de leerlingen voor niets voor het lokaal stonden te wachten. Snel heb ik de school gebeld om nogmaals door te geven dat ik er niet ben. Blijkbaar was hij het vergeten door te geven bij de roostermakers…

Donderdag begon ik me gelukkig wel al wat beter te voelen, maar nog steeds zag ik het niet zitten om op vrijdag te werken. Hier zou ik met gemak een “10 redenen om vrijdag niet te werken”-blog voor kunnen schrijven. Ik heb nog steeds te weinig energie om vrolijk vier uur les te geven aan pubers, er was een enorme sneeuwstorm waardoor de treinen toch niet zouden rijden (of in ieder geval met heel veel vertraging, en uiteraard zouden die treinen dan zo vol zijn dat ik er niet meer bij zou passen, waardoor ik ook nog een half uur langer zou moeten wachten op de volgende trein en en en…), ik weet zeker dat als ik vrijdag weer had gewerkt dat ik vandaag weer doodziek zou zijn en zo kan ik nog wel genoeg andere redenen bedenken. Kortom, ook op vrijdag bleef ik thuis!

En dat was mijn week. Gelukkig kan ik er ook wel de voordelen van inzien. Ik houd niet van sneeuw, dus verplicht binnen blijven door de griep vind ik nu niet zo erg. Ik word maar één keer per jaar ziek, dus vanaf nu voel ik me weer een jaar kiplekker. De leerlingen vroegen wanneer ik een keer ziek zou zijn, want dan hadden ze een keer een tussenuur/eerste uur vrij, dus hen heb ik nu ook blijgemaakt…

En nu kruip ik weer even onder mijn dekbed!

Liefs!