Thuisonderwijs

Thuisonderwijs, wat vind ik daar nu van? Ik had er nooit eerder bewust over nagedacht tot ik het nieuws deze avond zag. Ik keek even verder op het internet en ik kwam er achter dat thuisonderwijs meer voorkomt dan ik dacht. Het is niet precies te meten, maar naar schatting zijn dit 200 tot 2000 leerlingen. Naar mijn mening zijn dat er nog steeds 200 tot 2000 te veel.

Ik ben er heel stellig in: thuisonderwijs vind ik helemaal niets. Ik kan me moeilijk verplaatsen in ouders die denken dat het beter is voor het kind om thuisonderwijs te krijgen. Misschien denk ik wel te zwart/wit en zijn er genoeg redenen om een kind liever thuis wat kennis bij te brengen dan dit op een school te laten doen. Pesten bijvoorbeeld. En ergens snap ik het ook best dat de moeder van Tom haar zoon thuis wil houden. Ze hebben een andere levensstijl dan “de doorsnee Nederlander” en het zou zomaar kunnen dat Tom daarom gepest zal gaan worden. Maar wat als iedereen zo zou denken? “Sorry, ik stuur mijn zoon niet meer naar school. Hij heeft rood haar en ik wil niet dat hij daarom gepest wordt.” of “Nee, mijn dochter kan echt niet meer naar school. Ze stottert en weet je… Het zou gewoon heel vervelend zijn als anderen haar daarom gaan pesten.”

Natuurlijk is dat niet de enige reden dat ze haar zoon niet meer naar school stuurt. Op school wordt ongezond eten geconsumeerd en dat zou een negatieve invloed kunnen hebben op het eetgedrag van Tom. Natuurlijk is het zo dat leerlingen (af en toe) ongezond eten. Een twix als lunch en een coca cola of een blikje energydrank om het weg te spoelen. Maar hé, zoiets is toch bijna niet te voorkomen? Het zijn tieners, je kunt ze niet verbieden om af en toe wat lekkers te eten of te drinken. Ik heb ook wel eens dagen dat ik leef op kruidnoten en marsepein, maar ik heb niet het idee dat ik daar veel slechter op ben geworden. Oké, ik draag dagelijks wat extra pondjes met me mee, maar met mij zijn er honderden (honderdduizenden…) Nederlanders die dat ook doen.

Waarom ik tegen thuisonderwijs ben? Je mist als een tiener een heleboeldingen die alle andere leeftijdsgenoten wel hebben. Ik noem maar wat: leren samenwerken, leren om dingen te delen, communicatievaardigheden, het aangaan van vriendschappen en natuurlijk de gezelligheid voor, tijdens en na de lessen. Ik had voor geen goud mijn middelbare school-periode willen missen en ik weet zeker dat er heel veel anderen zijn die deze tijd ook als de mooiste tijd van hun leven hebben ervaren. Daarbij is het natuurlijk nog maar de vraag of een vader of moeder genoeg kennis heeft wat betreft alle schoolvakken om de kennis op de juiste manier over te brengen op het kind.

Maar ach, wie ben ik?

Liefs!