Gedurende mijn stage heb ik daar meerdere
manieren voor geprobeerd. Bij één van mijn eerste stages zaten de leerlingen in
groepjes. Het was voor mij makkelijk om rond te lopen en de vragen van de
leerlingen te beantwoorden. Sindsdien ben ik dat ook blijven doen.
Toen ik in augustus begon met mijn baan
merkte ik dat het hier helemaal niet zo goed werkte. Als ik links achter in het
lokaal iets aan het uitleggen was, werd het rechts voorin een zooitje. Zelfs
mijn brugklasleerlingen hadden door dat ik toch niet meer aan het opletten was
of iedereen wel aan het werk was.
Vanaf toen heb ik dus iets nieuws
bedacht: ik blijf lekker op mijn plek zitten (ik werd er ook best gek van om
tijdens elke les een marathon te moeten lopen terwijl er vijfentwintig
schooltassen in het gangpad liggen…) en de leerlingen komen maar naar mij toe
als ze een vraag hebben. Dat heeft altijd goed gewerkt, maar er zitten helaas
toch meer nadelen aan dan ik dacht. De tweede grootste zijn dat de leerlingen
vaak in groepjes van zes aan mijn tafel staan en dat ik geen zicht heb op de
leerlingen die geen vraag hebben (of geen vraag durven te stellen). Tijdens het
lesbezoek was het namelijk zo dat er iemand met zijn geschiedenisschrift op
tafel had liggen in plaats van een normaal ruitjesschrift voor wiskunde. Oeps…
Mijn vriend, die nooit een
lerarenopleiding heeft gevolgd maar wel altijd met goede ideeën komt, bedacht
de volgende oplossing om de bosjes rond mijn bureau te voorkomen. Ik laat de
leerlingen hun vinger opsteken, ik schrijf de namen van de leerlingen op en ik
roep de leerlingen één voor één naar voren. Of dit gaat werken in mijn klassen
is de vraag, maar ik kan het in ieder geval proberen!
De komende week ga ik het toepassen in de
brugklaslessen. Deze leerlingen hebben vaak de meeste vragen, dus vooral hier
heb ik te maken met de groepsvorming aan mijn tafel. Volgende week maandag dus
een update!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten