Tip: Herken de symptomen (#21)

Afgelopen week geleden bladerde ik weer eens door het boekje van de algemene onderwijsbond. Ik ontdekte ik een hoofdstuk dat ik nog niet eerder had gezien: burn-out. In plaats van een blog schrijven over één van deze tips, schreef ik een blog over mijn eigen ervaring hiermee. Want die heb ik helaas al.

Vandaag behandel ik wel een tip uit het boekje. Misschien wel de belangrijkste, namelijk: herken de symptomen!

Hoofdstuk 27, tip 1: Herken de symptomen

Realiseer je dat mensen verschillend op langdurige stress reageren. Bij de een zullen de klachten psychisch zijn, bij de ander meer lichamelijk of een combinatie van beide. Toch zijn er signalen waaraan je een dreigende burn-out kunt herkennen. Je voelt je al een tijdlang uitgeput en je herstelt niet na een weekend of een vakantie. Leuke dingen kosten je te veel energie en je ervaart een constante druk. Ook emotionele instabiliteit is een teken aan de wand. Je voelt je besluiteloos, lusteloos en bent vaker dan anders verkouden of grieperig.

Om maar meteen met het laatste deel van de laatste zin te beginnen: ik ben zelden ziek. Ik heb wel eens per maand hoofdpijn, zoals zoveel vrouwen, en ik ben af en toe verkouden, maar de griep sloeg mij altijd over. Uitgerekend in die periode had ik er wel last van. Voor het eerst dat ik me kon herinneren was ik echt ziek. Nu ik de tip lees zal het wel samen hebben gehangen met de stress.

Ik kon me niet voorstellen dat er iemand op mijn leeftijd al een burn-out kon hebben. Een kennis van een kennis van mij, een jongen van ongeveer mijn leeftijd, had in dezelfde periode last van een burn-out. Ik ken hem zelf niet, maar ik hoorde het van anderen. Daar meteen achteraan kwam het gelach. “Hij kan toch niet nu al een burn-out hebben? Hij is pas in de twintig!” Dat is ook de reden dat ik het een lange tijd voor me heb willen houden. Ik wilde er zelf ook niets van weten. Ik zei steeds tegen mezelf dat het wel weer over zou gaan. Na een weekend uitrusten zou ik me vast veel beter voelen. Dacht ik. Toen ik me na een paar weekenden nog steeds zo slecht voelde, ben ik er pas mee naar mijn begeleidsters gestapt.

In de vorige blog die ik hierover schreef, staan de symptomen van een burn-out. Het is een behoorlijk rijtje, zowel bij de lichamelijke als de psychische klachten. Van hoofdpijn tot huilbuien, van snel geïrriteerd naar futloos. Ik denk dat het voor iedereen de moeite waard is om naar deze symptomen te kijken, of je nu een docent bent of op kantoor werkt. Een burn-out kan in alle werkgebieden voorkomen en hoe sneller je het signaleert, hoe sneller je het aan kunt pakken.

Liefs!