Het jaar zit er nu echt op. Na de laatste les op 25 juni had ik wel een raar gevoel. Was dit het dan? Nee, natuurlijk niet, was het antwoord. Want na de laatste lesdag is het echt nog geen vakantie. Na het geven van mijn laatste Ik hou van wiskunde-les moest ik namelijk nog negen dagen werken. Wat ik deed? Dat lees je in deze blog.
Het schooljaar sluit op bijna alle scholen af met een toetsweek. Bij ons duurde deze week van woensdag t/m dinsdag, wat voor mij vier werkdagen zijn. Tijdens de toetsen ben je aan het surveilleren (lees: eigen toetsen aan het nakijken) en als je daar mee klaar bent, gaat het nakijken gewoon verder. Daarbij hoort natuurlijk ook het invoeren van de cijfers.
Op woensdag had niet alleen ik, maar zo goed als de hele school, een vrije dag. Alleen de leerlingen die een toets moesten inhalen waren op school, de rest zat heerlijk thuis te genieten. De rest van de week hoefde ik ook nog maar één dag te werken. Echt werken kun je het niet noemen, want ik hoefde slechts een uurtje aanwezig te zijn. De leerlingen kwamen die dag hun toets ophalen. De rest van de dag, en de vrijdag erna, waren dus heerlijke vrije uurtjes.
De week erna, deze week dus, bestond uit vier werkdagen. Maandag en dinsdag waren de rapportvergaderingen: aan de hand van de rapportcijfers en wat andere factoren gingen we bepalen of de leerlingen zijn bevorderd, gaan doubleren of naar een andere school gaan. Ik had slechts vijf vergaderingen, verdeeld over twee dagen, maar tussendoor wel zes uren ‘tussenuur’. Ik hoefde geen toetsen meer na te kijken, dus deze uren kan ik bestempelen als héél saai. Ik heb redelijk mijn best gedaan om mijn lokaal en mijn kluisje leeg te halen, maar binnen een half uur was ik daar ook mee klaar.
Woensdag en donderdag had ik vergaderingen met al het personeel. Vergaderingen om terug te blikken op het afgelopen jaar, maar ook om vooruit te kijken naar het komende jaar. Donderdagmiddag was er een personeelsdag, maar of je dat echt werken kunt noemen? Vorig jaar was ik niet naar de personeelsdag geweest omdat ik het een beetje eng vond. Dit jaar heb ik op het laatste moment afgezegd omdat ik liever bij de diplomauitreiking van mijn vriendin wilde zijn. Vorig jaar heb ik op een rottige manier afscheid genomen van de school (omdat mijn vader plotseling was opgenomen in het ziekenhuis), dus dit leek me een mooie kans om het nog eens over te doen. En het was natuurlijk heel leuk om mijn vriendin weer te zien!
En nu, lieve lezers, heb ik vakantie. Een welverdiende, als ik dat zelf zo mag noemen. Niet dat ik het enorm zwaar heb gehad als eerstejaars docent, maar ik keek zeker de laatste weken steeds meer uit naar al die vrije weken!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten