Waar ik nu werk heb ik dat helemaal
niet. Er is nog nooit het begrip voorbij gekomen, in alle maanden dat ik er
werk heb ik het niet één keer gehoord. Tot bij de afgelopen vergadering, toen
we een formulier moesten invullen wat onze ‘vakoverstijgende plannen voor dit
jaar waren’. Ehh… Niets?
Ik ben daar ook helemaal niet goed
in. Projecten bedenken is niets voor mij, evenals het verzinnen van
activiteiten, werkvormen (oké, dat gaat op zich nog wel) of andere creatieve
dingen. Het lukt me al helemaal niet om zoiets te bedenken als het vanuit het
niets wordt gevraagd. Dan sla ik echt dicht.
Het lukt me alleen om zoiets te
denken als ik met iets compleet anders bezig ben. Ik zat deze week bij een
familielid in de auto op weg naar een ander familielid en ineens kwam ik met
dit idee. Ik zou niet weten hoe ik erop ben gekomen en dat doet er ook niets
toe. Ik vind het al heel knap dat ik zoiets heb kunnen bedenken.
Een speurtocht door de school. Geef
de leerlingen aan het begin van de les een kaartje mee met daarop een opdracht.
De leerlingen gaan naar de volgende plek waar ze de volgende opdracht krijgen
enzovoorts. Elke opdracht heeft met een andere vakles te maken, of misschien
een combinatie van twee of meerdere vakken. Hoe leuk zou dat voor de leerlingen
zijn?
Wij hebben op mijn werk twee keer in
het jaar een activiteitenweek. Op een gewone lesdag zou het moeilijk te
realiseren zijn om groepen leerlingen door het gebouw te laten lopen (lees:
rennen), maar in zo’n activiteitenweek – waarin een groot deel van de
leerlingen toch buiten de deur op weg naar musea of pretparken is – zou het
prima kunnen.
Ik ga hier niets mee doen hoor, met
dit idee. Misschien heel kleinschalig in mijn eigen les, waarbij ik een
speurtocht uitzet in het lokaal en op het schoolplein (ik zie ineens het
voordeel van een lokaal direct naast het schoolplein!), maar met dit idee naar
een van de organisatoren stappen? Nee… Zo vol vertrouwen ben ik ook weer niet!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten