… het moet niet
gekker worden!
Ik kan niet anders dan over de afgelopen week weer heel
positief te zijn. Ik besefte me de afgelopen week namelijk meerdere keren hoe
gelukkig ik eigenlijk ben met mijn leven zoals het nu is. Ik kan me voorstellen
dat anderen totaal niet jaloers zijn op het leven dat ik leid – want zo
spannend is het nu ook weer niet. Maar als ik het vergelijk met hoe ik twee
jaar terug in het leven stond, heb ik echt een enorme stap vooruit gemaakt.
Ik twitterde maandagavond
al dat ik heel veel zin had om dinsdag te werken. Huh? Ben ik dit? Ja, ik had
er echt zin in. Ik had makkelijke lesjes én een interessante cursus. Daar kijk
ik best wel naar uit.
Die cursus van dinsdag
is één van de stappen die ik heb gemaakt. Ik probeer steeds meer dingen te
ondernemen die voor mij ontzettend spannend en eng zijn, om over de drempel te
stappen. Jaren heb ik dingen moeten laten, omdat ik bang was voor alle gevaren.
Ik probeer nu alles onder ogen te komen en deze cursus was er één van.
Hoe de dag verder was kun je lezen binnenkort lezen.
Woensdag was
misschien lichamelijk niet zo’n leuke dag (hoofdpijn, verkouden, noem maar op),
maar weer besefte ik me hoe ik gegroeid ben. Want waar ik eerder de hele dag op
de bank zou blijven liggen als ik ziek was, heb ik nu een groot deel van mijn
dag achter de computer gezeten. Uitrusten lukte niet, maar ik heb wel veel
geschreven en ideeën voor artikelen voor deze blog opgedaan. Of je nu ziek bent
op de bank of ziek achter de computer… Productief was mijn dag in ieder geval
wel te noemen – al heb ik niet echt lekker uit kunnen rusten. Gelukkig zijn
daar de weekenden voor.
Op donderdag had
ik weer zin om te werken. Ik weet niet waar het ineens vandaan komt, maar alles
lijkt ineens leuk te zijn. Ik had zin in mijn lessen (want ik hoefde alleen
maar toetsen te geven!), ik had zin in de studielessen (want ik merk dat ik één
op één uitleggen wel errug leuk vind) en ik had zin in de vergadering, want dat
vind ik gewoon leuk. Ik snap niet dat anderen het saai vinden, doe mij maar een
week vol vergaderingen! Ik kan daar zo enorm veel van leren, en daarbij is het
ook gewoon erg gezellig.
’s Avonds had ik weer een vol programma met de ouders van de
leerlingen die in de tweede klas zitten. We waren ruim een half uur eerder
klaar dan normaal, omdat ik zo snel door de presentatie was gevlogen. Nadat
mijn collega de school had afgesloten, zijn we nog even buiten blijven hangen
en hebben we gepraat over onder andere de eerstegraads opleiding. Om heel
eerlijk te zijn kijk ik daar steeds meer naar uit!
Vrijdag ging mijn
dag weer redelijk snel voorbij. Het eerste uur had ik mijn 2havo-klas en daar
had ik best wel zin in. Woensdag had ik namelijk een experimentje verzonnen: ze
krijgen geen huiswerk mee voor thuis, als ze maar wel in de les 200% hun best
doe. Ik ga in de lessen dus rondlopen om te kijken of iedereen wel écht aan het
werk is en als ze dat inderdaad doen, krijgen ze als beloning dat ze thuis niet
zo veel aan wiskunde hoeven te werken. Ze mogen ook zelf kiezen welke opgaven
ze maken in de les, als ze maar wel nuttig zijn voor de toets die er over een
paar weken aankomt. Als ze gemiddeld een 6,5 of hoger halen, vind ik het een
succes geweest. Voorheen kwam het gemiddelde namelijk niet boven de zes.
Ik wil hier voor mijn
blog meer over schrijven. Aan het einde van het experiment laat ik uitgebreid
weten wat ik er van vond en ook wat de leerlingen ervan vonden.
Om kwart over vier liep ik mijn straat in, bellend met mijn
vriend. Hij schrok dat ik al zo vroeg thuis was, want hij had me nog niet
verwacht. Hij was als verrassing een driegangenmenu aan het maken voor mij. Ik
heb tot het avondeten in de slaapkamer op bed gelegen met mijn laptop en daar
een interessante documentaire gezien, waarover ook later meer op mijn blog. Om
zes uur kon ik aan tafel en anderhalf uur later waren we pas klaar. Wauw, dat
was heerlijk! Zo mag een weekend vaker beginnen!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten