Afgelopen week heb ik weer een hele dag van uur tot uur bijgehouden. Het werd de dinsdag, omdat ik toen een interessante cursus had aan het einde van de dag. Benieuwd? Lees dan vooral verder!
Dinsdag 21 januari
2014
6.15 Ik ben
vandaag vrij, dus ik besluit dat ik nog wel even kan blijven liggen. Om half
zeven hoef ik er pas uit.
6.44 Ik schrik
wakker en kijk op mijn wekker. Te laat! Snel haast ik me uit bed, maar ik weet
dat ik de tram van zeven uur niet meer zal halen. Ik doe weer wat rustiger aan
en als ik klaar ben, kruip ik nog vijf minuten bij mijn vriend terug in bed.
7.50 Ik heb een
tram later genomen, maar ik zal nog steeds ruim op tijd op mijn werk zijn. Het
nadeel van het eerste uur is toch wel dat het zo druk is in de trein, maar dat
weegt natuurlijk niet op tegen dat extra halfuurtje in bed.
7.55 Hmmm… Ik
moet heel nodig naar het toilet, maar ik ga echt niet in de trein! Ik wacht wel
even tot ik op mijn werk ben.
8.50 De
leerlingen staan al een kwartier te vroeg voor mijn lokaal. Ze willen graag
naar binnen (ja, het is een brugklas!). Ik laat ze binnen, maar ondertussen doe
ik nog even mijn eigen dingen.
9.45 Ik heb het
huiswerk gecontroleerd in de brugklas en er zijn zeventien leerlingen waarbij
het niet in orde is. Ik heb nog duidelijk gezegd dat ze ook de opgave moesten
overnemen, maar toch “vergeten” ze dat. Jammer voor hen, want voor morgen maken
ze het twee keer opnieuw: één keer in hun schrift, één keer als straf op een
blaadje.
11.30 Ook bij de
twee brugklassen er na zijn er leerlingen die het huiswerk niet hebben gemaakt
op de manier zoals ik het heb gevraagd. Ik schrijf nog wat strafwerk uit met de
opdracht dat ze het morgen bij me moeten inleveren.
11.31 En nog zo
iets: ik heb vorige week duidelijk tegen de leerlingen gezegd dat ze het tweede
deel van het wiskundeboek mee moesten nemen. Gezegd, laten noteren in hun
agenda, op mijn docentenFacebook-account gezet én in het digitale klassenboek,
waar al het huiswerk in komt te staan. Van al mijn brugklasleerlingen zijn
twintig leerlingen het vergeten. Whut? Wat gaat er in het hoofd van die
leerlingen om? Waarom doen ze dat niet gewoon?
11.35 Ik ben veel
te zachtaardig, want ik heb gezegd dat ze samen in een boek mogen kijken. De
volgende keer dat ze het boek niet bij zich hebben, laat ik ze een heel uur
strafwerk schrijven. ‘Ongelimiteerd?’ vraagt een leerling. Ja, ongelimiteerd,
tot het einde van de les.
12.05 Tussenuur!
Ik pak de toets van 2havo erbij en begin met nakijken.
12.48 Wauw! Alle
cijfers zijn ingevoerd en er zijn maar twee onvoldoendes gehaald in de hele
klas. Hier ga ik ze morgen voor belonen!
13.00 Pauze. In
de personeelskamer zie ik dat “onze wiskundetafel” helemaal leeg is. Ik heb ook
geen zin om ergens anders bij te zitten, dus ik ga naar het kopieerhok, waar al
stapels kopieën klaarliggen voor aanstaande donderdag. Er zitten al nietjes in,
maar ik moet zelf even perforeren.
13.15 Ik voel
ineens een enorme hoofdpijn opkomen. Code: de rode zee is begonnen. Ik neem een
ibuprofen in, die onderop in mijn tas ligt, maar ik ben hier een beetje immuun
voor geworden. Bij de receptie haal ik nog twee paracetamol en neem deze ook
in. Het zal vast niet werken, maar niet geschoten is altijd mis.
13.20 Ik kom
binnen in het lokaal waar ik mijn cursus ‘Mentor voor beginners’ heb. Op de
tafels zie ik al het bekende groene boekje liggen die ik ook doorwerk voor deze
blog. Ze zien er nieuw uit, dus we mogen ze ongetwijfeld meenemen naar huis.
Maar, wat moet ik met twee van deze boeken? Misschien kan ik een winactie
organiseren, zoals ze op andere blogs altijd doen? Of verkopen op marktplaats?
Of teruggeven? Nee… Een gegeven paard mag je toch niet in de bek kijken?
14.00 Ik vind
deze cursus zo interessant! Heel apart, maar bij het doorlezen van het boek
leer ik lang niet zo veel als bij deze cursus. En we zijn pas een half uur
begonnen. Ik wil vaker naar cursussen!
15.00 Pauze. De
hoofdpijn wordt erger en erger. Ik haal een kopje groene thee met munt in de
kantine. Hopelijk helpt het, en zo niet, dan heb ik er toch van kunnen
genieten.
16.15 Ik vind de
cursus echt heel boeiend, maar ik zou zo in slaap kunnen vallen op mijn bureau.
Ik. Wil. Naar. Huis.
16.27 We zijn
zeven minuten uitgelopen, en daardoor mis ik sowieso een trein. Een collega
vraagt of ze me naar een station halverwege kan brengen. Bonus! Ik rijd met
haar mee, maar onderweg krijg ik spijt. De hoofdpijn wordt door de autorit alleen
maar erger en ik word ook nog eens enorm misselijk. Ik neem een kauwgompje in,
maar ik heb met mijn domme hoofd een pakje met aardbeienkauwgom mee van huis
genomen in plaats van “echte” kauwgom. Dit helpt niet. In tegendeel… Waar is
een emmer?
17.10 Ik sta op
het station te wachten, maar ik voel me alleen maar rotter worden. En dan ook
nog straks met de tram. Weet je wat… Ik bel gewoon mijn vriend om te vragen of
hij me met de scooter op kan halen.
18.01 Hè hè,
eindelijk thuis. Mijn verkoudheid van het weekend is weer terug, mijn hoofdpijn
is nog een graadje erger en ik ben misselijk en hongerig tegelijk. Mijn vriend
maakt het eten, terwijl ik even relax op de bank. Zal ik me ziekmelden voor
morgen?
18.15 Ik probeer
mijn baas te bereiken, maar ik krijg hem niet te pakken. Ook niet als ik het
een half uur later nog eens probeer. Is dit karma? Mag ik me niet ziekmelden?
20.05 Ik stuur
mijn baas een mailtje dat ik morgen niet kan werken en dat ik me morgenochtend
nog eens telefonisch ziek zak melden. Meteen daarna kruip ik op de bank. Ik heb
zo’n hoofdpijn dat ik niet kan slapen. Daarom pak ik mijn telefoon erbij en
kijk televisie op mijn telefoon. Die technieken van tegenwoordig…
23.00 Ik val in
slaap, maar de hele nacht heb ik alleen maar nachtmerries over mijn werk. Ik
zit er zo mee dat mijn baas zijn telefoon niet op nam, dat ik daar enorm van
ben gaan stressen. Wat als hij eist dat ik moet werken? Wat als ik te laat kom?
Wat als ik me morgen nog slechter voel dan dit? Aaahhhh.
De volgende dag heb ik
me nog eens ziek gemeld. Ik voel me altijd enorm schuldig, vooral omdat ik
naast mijn lessen nog zo veel moest doen. Mijn zussen zeiden dat ik me geen
zorgen moest maken (iedereen is wel eens ziek) en ook mijn vriend zei dat ik
echt een dag nodig had om bij te komen. Woensdagochtend was mijn hoofdpijn al
een stuk minder aanwezig, maar fit om te werken was ik echt niet. Een dagje
thuisblijven dus…
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten