maandag 1 december 2014

Eenzaam en alleen

Een heel klein moment ben ik bang geweest dat ik me eenzaam zou gaan voelen in mijn nieuwe huis. Eenzaam is dan wel een groot woord, want ik voel me niet snel eenzaam. Ik vind het heerlijk om alleen te zijn en ik vermaak me prima met een laptop, iPad of een boek. Maar ik was wel een klein beetje bang dat ik mijn familie zelden nog zou zien.

Een half uur geleden bekeek ik mijn dagelijkse filmpjes op YouTube. Echt waar, zet mij achter YouTube en ik kan me uren vermaken. Ineens ging mijn telefoon. 'Papa,' stond er op het scherm.
'Wat is het donker bij jou beneden,' zei hij.
'Sta je voor de deur?'
'Ja, ik dacht: ik ga eens bij mijn dochter langs.'

Waar hij eerst nog op keek tegen de lange autoritten, komt hij nu zo'n drie keer per week langs. Op de koffie, om even te helpen met klussen of gewoon even zomaar. 

Niks eenzaamheid dus!

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten