dinsdag 25 augustus 2015

Een eerste indruk maak je maar één keer

Het is kwart over acht 's avonds, ik ben uitgeteld. Een normale werkdag in het onderwijs kan behoorlijk intensief zijn, maar een eerste schooldag is ronduit slopend. En waarom? Bij het maken van een eerste indruk wil je jezelf van je beste kant laten zien en dat kost energie!

Mocht je de eerste alinea gelezen hebben in een periode dat je twijfelt om de lerarenopleiding te doen: gewoon doen! Laat je niet tegenhouden door deze paar regeltjes. Je krijgt er namelijk ook heel veel voor terug!

Zenuwen, wat zijn dat? Gisteren was ik bloedjenerveus om mijn mentorklas weer te zien na de lange vakantie, vandaag waren er geen enkele zenuwen te ontdekken. Misschien omdat ik er zo onwijs veel zin in had. Misschien omdat ik me bedacht dat de brugklassertjes veel nerveuzer zijn voor een eerste schooldag dan ik. Misschien omdat ik ruim een half uur met wind tegen heb gefietst en ik veel te druk was met vooruit bewegen, waardoor de zenuwen de kans niet kregen. Het zou allemaal kunnen. Het feit blijft dat ik enorm relaxt voor de klas stond.
Ik voel dat ik straal wanneer ik het naar mijn zin heb. Ik maak dan veel meer grapjes en reageer veel sneller op opmerkingen van de leerlingen. Ik kan veel meer hebben en waarschuwingen maak ik in de vorm van een grapje ("Nog één keer die scheur van je opentrekken en je vliegt eruit"), waar ik aan het gelach van de leerlingen te horen flink wat punten mee scoor. 

Het is ontzettend fijn om boordevol energie te zitten, maar vermoeiend is het wel. Toch ben ik ondanks de lichte dip wel ontzettend blij. Ik ben trots op de Elseline die vandaag voor de klas stond. De Elseline die een heel lesuur vol kan praten zonder de leerlingen te zien vervelen. De Elseline die heel veel glimlachjes ziet op het moment dat ze een grapje maakt. De Elseline die zorgt dat dertig brugklassertjes meeschrijven met het lijstje met benodigdheden. De Elseline die lachend roept dat de leerlingen straks absoluut even door de ramen van lokaal A5 moeten kijken, "want daar staat mijn vriendje les te geven, doe hem de groeten van me!". De Elseline die het ene moment de klas in een deuk laat liggen en het volgende moment de hele klas weer serieus aan het luisteren krijgt. De Elseline die doodleuk haar notitieboekje laat zien met alle punten die ze die les wil bespreken. Ik ben trots op mezelf.

Op zo'n moment denk ik altijd even aan mijn eerste stagebegeleider, de man from hell. Zie je nou, ik kan het wel!

Liefs!

P.S. Voor de docenten: wat zijn momentjes tijdens het lesgeven dat jij trots op jezelf kunt zijn?

2 opmerkingen:

  1. Wat een ontzettend leuke blogpost. Wat fijn dat het nu beter gaat :) Veel plezier dit jaar, en ik geniet van je posts!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk om te lezen dat je ervan geniet, Roos! :-) Bedankt voor je reactie!

      Verwijderen