Tijdens mijn studie hoorde ik veel interessante dingen voorbij komen, maar er waren ook veel theorieën die me nauwelijks interesseerden. Het hele gedoe rondom de escalatieladder was er één van. In een escalatieladder beschrijf je stap voor stap hoe je omgaat met een vervelende situatie. Je kunt beginnen met het maken van oogcontact, het schudden van je hoofd is ook een trede van een escalatieladder en ergens bovenaan staat vaak het verwijderen uit de les. De reden dat het me niet interesseerde was dat ik me niet kon voorstellen dat ik ooit tijdens het werken een escalatieladder op papier zou zetten en de treden zou afvinken. Dit zou toch allemaal vanzelf gaan?
De escalatieladder was ik allang vergeten, tot ik bij het bijwonen van een les van mijn stagiaire realiseerde dat haar escalatieladder uit twee treden bestaat: ze spreekt de leerling aan bij de naam en geeft waarschuwingen. Deze treden worden continu afgewisseld. De leerlingen in kwestie zullen geen idee hebben wat een escalatieladder is, maar hebben inmiddels echt wel door dat de stagiaire alleen waarschuwingen geeft, hoe vervelend ze zich ook gedragen.
Ik heb mijn stagiaire de opdracht gegeven om haar escalatieladder op papier te zetten en om extra treden erbij te verzinnen. Wat zou ze kunnen doen om tot leerlingen door te dringen? Oogcontact maken, één op één met leerlingen praten, naar leerlingen toe lopen om ze aan te spreken? We hebben de ladder besproken en (volgens mij...) ziet ze nu in dat er nog vele andere manieren zijn om een leerling te krijgen daar waar je de leerling wilt hebben.
Inmiddels ben ik er achter dat een escalatieladder toch best wel nuttig is. Het laat de docent nadenken over welke stappen er zijn tot het verwijderen van een leerling. Bovendien hoeven de treden op een ladder helemaal niet vervelend te zijn. Geven van strafwerk heeft lang niet bij iedereen nut. Met een gesprek één op één kun je zoveel meer bereiken.
Liefs!
P.S. Hoe ziet jouw escalatieladder eruit?
Ik loop ook stage op een MBO. Het ergste dat het was, was toen ik voor het eerst alleen met de leerlingen was. ze gingen gewoon in en uit, dansen en zo voort.
BeantwoordenVerwijderenNu heb ik een escalatieladder, en dat blijkt te werken.
mijn escalatie ladder ziet er zo uit:
1. oog contact
2.de leerling aanspreken
3.benoemen van ongewenst gedrag en uitleggen waarom dat niet wenselijk is.
4.een op een gesprek
5. waarschuwen en benoemen van sancties
6. verwijderen
ik moest gelukkig nog geen leerling uitsturen, en ik bereik veel meer met en een op een gesprek. Soms merk ik dat ze gewoon niet gerijpt zijn, ze zijn eigenlijk nog kinderen, die nog veel begeleiding nodig hebben.
Als stageloper besteed ik ook veel tijd met bij iemand anders in een les meekijken.
Leuk om te zien hoe een klas verschillend kan gedragen bij een of andere docent. Dat bewijst dat er is eigenlijk niets mis met de leerlingen, maar wel met ons aanpak, en vooral op het Mbo hebben sommige leerlingen meer aandacht nodig.