maandag 24 december 2012

Tafeltjesavond voorbereiden

Twee weken geleden had ik mijn eerste officiële tafeltjesavond. Stikzenuwachtig was ik. Mijn allereerste “echte” face-to-face-gesprekken met de ouders van de leerlingen. Wat als ze boos waren? Wat als ze gaan zeggen dat ik mijn manier van lesgeven moet veranderen? Wat als … (vul hier nog tien dingen in die mis kunnen gaan)?
Gelukkig ging het niet mis. Deels kwam dat gewoon doordat de ouders aardig waren, maar deels ook door mijn voorbereiding. In deze blog daarom mijn tips over hoe je je kunt voorbereiden op de tafeltjesavond.

Allereerst zal ik even vertellen hoe het bij “ons” in zijn werking gaat. De leerlingen krijgen – na de rapportvergaderingen – het rapport mee naar huis. De ouders krijgen bij het rapport een brief mee met daarin een beschrijving van hoe ze zich kunnen aanmelden voor de oudergesprekken. Dit gebeurt digitaal. De ouders kunnen aangeven met wie ze een gesprek willen, ze kunnen een tijdsindicatie doorgeven en (voor de docenten erg belangrijk) ze kunnen een notitie meesturen waarom ze een gesprek willen. Dit laatste is helaas niet verplicht.

Twee dagen voor de oudergesprekken ontving ik een lijstje in mijn postvak. Acht ouders, allemaal van leerlingen uit verschillende klassen. Dat vond ik al een hele geruststelling, want ik was al bang dat alle ouders van mijn 2havo-leerlingen op me af zouden stappen. Bij slechts drie van de acht stond een notitie. Het is in ieder geval iets…

En dan nu mijn tips voor het voorbereiden van een tafeltjesavond.

Tip 1: Breng de leerling in kaart
Dit is ongetwijfeld de belangrijkste stap, maar ook meteen de uitgebreidste. Dat komt omdat hier heel veel dingen onder vallen. Ik heb een notitieboekje gebruikt waarin ik per bladzijde één leerling noteerde. In dit boekje schreef ik de werkhouding in de klas, het gedrag ten opzichte van anderen maar ook of hij/zij opvalt in de klas. Ook noteerde ik hier de (eventuele) vraag van de ouders en probeerde ik hier alvast antwoord op te geven. Eén van de vragen was bijvoorbeeld wat de knelpunten van de leerling waren en hoe deze punten aangepakt kunnen worden. Dit kun je natuurlijk ter plekke in het gesprek bepalen, maar je kunt ook van tevoren bij iedereen (je weet maar nooit waar het goed voor kan zijn) opschrijven waar het mis gaat. Bij deze leerling was het rekenen een struikelblok. De proefwerken over de rekenhoofdstukken maakte hij dramatisch, de meetkundige repetities gingen een stuk beter.
Het is ook goed om eens de andere (rapport)cijfers van de leerlingen erbij te halen. Scoort een leerling alleen voor jouw vak slecht of is het over de hele linie beroerd? Bij leerlingen die ook andere soortgelijke vakken hebben, bij mij vakken als natuurkunde, kan het ook nog uitmaken. Zo kun je zien of de leerling gewoon een typische alpha-leerling is of dat de leerling gewoon moeite heeft met wiskunde alleen.

Tip 2: Verzamel je hele administratie (en neem deze mee)
Op mijn tafeltjesavond had ik een laptop ter beschikking, maar toch heb ik alle mogelijke cijferlijsten uitgedraaid. Ook houd ik tijdens elk trimester bij wie welke spullen niet bij zich heeft of wie het huiswerk niet heeft gemaakt. Mocht heb gesprek een beetje stilvallen, dan kun je het hier altijd nog hebben, op een positieve of een minder positieve manier. (“Maar mevrouw, ik zie dat uw zoon het huiswerk ook niet heel vaak af heeft. Als hij hier eerst iets aan gaat verbeteren, dan zie ik daarna wel of hij in aanmerking komt voor bijles vanuit school.”)

Tip 3: Zorg dat je wat positiefs te melden hebt
Het klinkt zo simpel, maar bij sommige leerlingen is het nog best lastig om iets positiefs te verzinnen. Ik heb bijvoorbeeld één leerling die altijd onderuitgezakt zit, nooit (!) zijn boeken bij zich heeft, zijn huiswerk pas een paar keer (als het vijf keer is, is het al veel) heeft gemaakt tijdens het schooljaar, en hele slechte cijfers haalt, ondanks dat hij het jaar nu al voor de tweede keer doet. Als zijn moeder tegenover me zou zitten, zou ik niet verder kunnen komen dan “wat een leuk kapsel heeft uw zoon”, of iets anders onbenulligs. Toch wordt het vaak aangeraden om een tafeltjesavondgesprek te openen met een leuk compliment over de leerling. “Om de ouders een beetje in te palmen,” zei een collega vlak voor de avond tegen me. “En daarna kun je hun kind zo hard de grond in trappen als je wilt, maar probeer ook te eindigen met een compliment.” Dat laatste was overigens niet heel serieus bedoeld. ;-)

Volgende keer mijn tips voor de oudergesprekken zelf.

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten