Tip: Schaam je niet (#10)

Mijn vorige tip is al weer een tijdje geleden, dus het werd tijd voor een nieuwe.

Geheel willekeurig sloeg ik het boekje van de Algemene Onderwijsbond open en ik kwam terecht op pagina 30. Dat zegt natuurlijk niet heel veel, maar de titel is iets veelzeggender. Seks. Ik kom het gelukkig niet heel vaak tegen tijdens mijn werk. Dan bedoel ik niet alleen fysiek (ik moet er niet aan denken dat ik twee leerlingen betrap, even snel aan iets anders denken!), maar ook de leerlingen hebben het er nog niet over. Toch maar even de tips lezen, mocht het een keer wel voorkomen!

Hoofdstuk 14, tip 1: Schaam je niet

Je hoeft niet heel ‘vrij’ te zijn om over seksualiteit te kunnen praten in de klas. Net als bij andere lessen gaat het om de inhoud en niet om jou. Ga met zelfvertrouwen voor de klas staan en schaam je niet. Als je verkrampt, kun je het beter aan een collega overlaten.

Ik neem zomaar de eerste tip van het hoofdstuk erbij, maar ik moet heel eerlijk zijn dat ik er niet heel veel mee kan. Ik denk ook dat het meer iets is voor een mentor of eventueel een biologiedocent. Zelf zou ik elk mogelijk onderwerp dat naar seks ruikt (figuurlijk!!!) zo snel mogelijk om willen buigen naar iets dat meer op iets anders lijkt.

Ten eerste ben ik niet de aangewezen persoon om met mijn leerlingen over zo’n onderwerp te praten. Ik vind de leerlingen er nog veel te jong voor (de meeste leerlingen zijn een jaar of 13, wat mij betreft mogen ze nog wel een paar jaar wachten).

Ten tweede houd ik er niet van om het daarover te hebben. Vroeger draaide ik al snel mijn hoofd om als het in een groepsgesprek om dit onderwerp ging en dat was dan in een privésituatie. Laat staan hoe ik me zal voelen als het op mijn werk hierover zal gaan…

En ten derde. Tja. Ik wil het niet. Ik ben niet aangenomen om met leerlingen over seks te praten, ik ben aangenomen om ze wat kennis op het gebied van wiskunde bij te brengen en ze hier en daar een beetje op te voeden. Maar de seksuele voorlichting ligt wat mij betreft in de handen van de mentor, de biologiedocent, de docent verzorging of nog beter: in de handen van de ouders. Nee, dit is niet aan mij besteed.

Maar ik wens de anderen alle geluk van de wereld als ze het hier wel graag over willen hebben met hun leerlingen.

Liefs!