Dagboek: Een korte, stressvolle werkweek (#18)

Maandagochtend telde ik mijn obstakels, de dingen die mis konden gaan, van die dag. En dat waren er veel. ’s Morgens werd ik met mijn auto gebracht naar mijn werk. Een stukje van nog geen 40 minuten, dus het leek mij wel redelijk om dan anderhalf uur van tevoren weg te gaan. Niet dus. Er stond een enorme file. Uiteindelijk kwam ik nog een kwartier op tijd op school. Stresspunt twee was mijn eerste les van die dag. Ik kreeg er bezoek bij, twee Franse leerlingen. Ik spreek al met moeite Engels, laat staan dat ik Frans kan praten. Ik zei in gebrekkig Frans tegen de leerlingen dat ze achterin konden zitten. Uiteindelijk is het nog wel goed gekomen, behalve dat ik het niet zo leuk vond dat ze de hele tijd door mijn les zaten te praten (in een taal die ik dus niet kan verstaan…). Obstakel nummer drie was een ander lesbezoek, namelijk van de sectievoorzitter. Gelukkig ging ook die les zoals hij altijd gaat en de man was tevreden. Nice. Puntje vier was mijn 2haov-klas. Op dinsdag en donderdag lukt het me wel om de klas rustig genoeg te krijgen, maar op maandag is dat een ramp. Halverwege de les besloot ik me er maar bij neer te leggen. En wat je accepteert, kun je loslaten. Mijn vijfde en laatste stresspunt was de avond. Ik had eerder dit schooljaar aangeboden om tijdens de informatieavond voor aanstaande brugklassers te helpen en vandaag was die avond aangebroken. Ook dit stresspunt was voor niets geweest, want ook de avond verliep heerlijk!

 

Dinsdag waren de straten bedekt met een dikke laag sneeuw. Ik was bang dat de metro’s niet zouden rijden, dus voor de tweede dag op rij bracht mijn vriend me naar mijn werk. Opnieuw een verkeerde beslissing, want door de sneeuw reden de auto’s natuurlijk een stuk langzamer dan normaal. Alweer deed ik er veel te lang over om op school te komen, maar gelukkig was ik wel weer op tijd. Gelukkig verliep de rest van de dag wel prima!

 

Woensdag deed ik wat ik wel vaker – naar mijn mening te vaak – doe op een vrije dag: ik bezocht de tandarts. Gelukkig zitten alle bezoekjes er bijna op! Uit voorzorg ging ik vlak daarna naar mijn vriend toe. Vanaf zijn huis hoef ik alleen de metro naar mijn werk te pakken, vanaf mijn huis heb ik twee trams en twee treinen nodig. Ik had geen zin om de volgende dag weer in de stress te zitten en met slechts één metro is de kans klein dat er vertraging is onderweg.

 

En inderdaad, donderdag kwam ik ruim op tijd aan op mijn werk. Ik gaf mijn lessen, bereidde alvast wat lessen voor volgende week voor, ging naar de vergadering toe en verliet toen met een raar gevoel het gebouw weer. Ik had weekend, maar wel om een minder leuke reden.

 

Vrijdag had ik namelijk een afspraak in het ziekenhuis voor wat onderzoeken. Uiteindelijk ben ik niet heel veel wijzer geworden en moet ik binnenkort weer terugkomen. Erg jammer, want hier heb ik dus speciaal een dag vrij moeten vragen. Leuk is anders.

Volgende week is het de laatste week dat ik mijn huidige rooster heb, de week erna wordt de “halfjaarlijkse roosterwijziging” toegepast. Je hoort het goed, de tweede helft van het schooljaar gaat bijna beginnen! Ben ik net een beetje gewend aan dit rooster, gaan we weer switchen! Ik ben heel erg benieuwd naar mijn nieuwe rooster en ik hoop er toch stiekem wel op dat ik nog steeds zo veel vrije middagen heb. Help me hopen!

Liefs!