De langste titel ooit! In deze blog zijn dus tien redenen te
lezen waarom ik met een positief gevoel terugkijk op het afgelopen jaar. Er
zijn minder leuke dingen gebeurd, maar gelukkig ook heel veel leuke! Hierbij
een selectie van de vele fijne werk-gerelateerde gebeurtenissen van het
afgelopen half jaar.
Mijn tien redenen om met een positief gevoel terug te kijken
op het afgelopen half jaar:
1. Het is natuurlijk al heel fijn om een schooljaar te
beginnen met een baan! Er zijn (helaas) genoeg mensen die gedwongen thuis
zitten omdat de banen in deze tijd nu eenmaal niet voor het oprapen liggen. Ik
voel me dus enorm bevoorrecht dat ik wel vier dagen in de week naar mijn werk
kan, al denk ik daar om half zes ’s morgens
anders over…
2. Ik heb weer een ritme terug. Vorig schooljaar was mijn
leven een zooitje. In mijn hoofd, maar ook in mijn leven. Mijn hoofd liep over
van (nare) gedachten, maar mijn leven. Pff… Elke ochtend moe wakker worden, de hele dag op de bank
hangen omdat je toch niets beters te doen hebt en ’s avonds weer vroeg naar
bed, om diezelfde reden. De dag erna uiteraard weer hetzelfde liedje. Ik heb nu
eindelijk weer regelmaat. ’s Morgens vroeg op om naar mijn werk te vertrekken, ’s
middags met een voldaan gevoel terugkomen en ’s avonds vroeg erin om me klaar
te maken voor een volgende werkdag. Zo zie ik het graag!
3. Ik heb enorm geboft met mijn werkplek. Behalve dat ik gek
ben op het gebouw (veel beter dan het oude schoolgebouw waar ik vorig jaar
stage liep en waar ik me alles behalve thuis voelde), heb ik het ook getroffen
met mijn baas. Het is niet zo dat ik hele gesprekken met hem voer zoals veel
van mijn collega’s wel doen, maar ik vind hem wel een toffe vent.
4. Mijn leerlingen! Ik had nooit durven dromen dat ik zulke
leuke leerlingen zou krijgen. Ik overdrijf natuurlijk een beetje, want af en
toe hebben ze ook hun puberaanvallen, maar over het algemeen kan ik goed met ze
opschieten.
5. Mijn bankrekening is eindelijk weer aan het groeien. Een
oppervlakkige reden, maar het geeft me wel een goed gevoel om me niet ook nog
te hoeven maken om eventuele financiële problemen.
6. Hoewel ik haar niet heel veel spreek, ben ik wel heel
positief over mijn begeleidster. Dat ik haar niet heel veel spreek is ook
meteen een goed teken: het betekent namelijk ook dat het zo goed gaat dat ik
geen actieve begeleiding nodig heb. Beter!
7. Ik heb een enorme persoonlijke groei doorgemaakt. Ik ben
nog niet waar ik zijn wil en er zijn nog steeds dromen die ik (nog!!) niet heb
waargemaakt, maar ik zit weer lekker in mijn vel, ik durf meer, ik ben niet
meer zenuwachtig of bang als ik iets (voor mijn gevoel) verkeerd doe en ik ben
stiekem ook wel trots op mezelf dat ik me uit een dal heb weten te werken.
8. Ik vind het heel fijn dat mijn collega’s me vanaf het
begin af aan al beschouwden als een volwaardige collega, en niet als “nieuweling”.
Ik moet er nog wel een beetje aan wennen dat ik er ook bij hoor, maar het begin
is er.
9. Ik heb mijn eerste tafeltjesavond overleefd. Dit was
misschien wel hetgene waar ik het allermeeste bang voor was. En toch heb ik het
gedaan! Nog iets om trots op te zijn.
10. Ondanks de drukke periodes tussendoor is het me altijd
gelukt om minimaal drie blogposts online te zetten. Toen ik met mijn blog begon
vroeg ik me af hoelang het ging duren voordat ik hem uit de lucht zou halen.
Dat ik vandaag, ruim acht maanden verder, nog steeds aan het schrijven ben, is
toch wel een heel goed teken!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten