Dagboek: De laatste loodjes (#37)

Het eind is in zicht. Gelukkig, want het had niet veel langer moeten duren. De leerlingen zijn enorm toe aan vakantie en zijn daardoor een stelletje stuiterballen geworden. Waar zijn die lieve, angstige en onschuldige bruggers van een paar maanden geleden gebleven?

Maandag was ontzettend vermoeiend, los van mijn werk gezien. Door mijn zeer waarschijnlijke hooikoorts heb ik uren lopen wrijven in mijn ogen. Ook mijn neus ging enorm te keer. 's Nachts sliep ik slecht, de volgende ochtend was het helaas nog steeds aanwezig.

Dinsdag melde ik me dus ziek. Het grootste deel van de dag (tot 18.30) zat ik binnen en was er nauwelijks iets aan de hand. Tot het moment dat ik toch maar naar buiten ging om boodschappen te doen. Aaaiiiii, geen goed idee! Alle vervende kriebels waren meteen weer terug. Mijn vermoeden was bevestigd: hooikoorts.

Woensdagochtend bij de dokter kreeg ik meteen pillen mee. Ik nam er direct één in en een uur later begon het te werken. Ik kon gewoon naar buiten zonder me jeukerig te voelen!

Donderdag begon het werken weer. De lessen verliepen oké en in mijn tussenuren heb ik veel kunnen doen. Ik had 's middags geen vergadering, dus ik kon vroeg naar huis. Het nadeel van de pillen is wel dat ik er moe van werd. Nadat ik had gegeten en nog even de stad in was geweest om iets te regelen, lag ik dus meteen in bed.

Vrijdag werd ik wakker van de regen. Bah! Ik had juist die week besloten om niet meer met het openbaar vervoer naar mijn werk te gaan, maar met de scooter. Want: het is rustgevender, sneller en veel goedkoper. Ik twijfelde, maar besloot me niet uit het veld te laten slaan. Met een regenpak aan vertrok ik naar mijn werk en 45 minuten later kwam ik aan. Mijn sokken en schoenen waren kletsnat en ik voelde ook wat druppels onder mijn T-shirt glijden. Gatverdamme!

Ik had daar echt een geweldige oplossing voor bedacht. Het eerste uur gaf ik geen les, dus ik deed mijn sokken en schoenen uit en legde ze op de kachel. Ik zette de kachel aan en wachtte... Maar er gebeurde niets. De kachels stonden uit! Toen moest ik dat natte spul weer aantrekken. Ik kan je vertellen, dat was geen fijn gevoel!

De komende week hoef ik nog slechts twee dagen les te geven. Twee keer aan mijn brugklassen, één keer aan 2havo. Voor dinsdag ga ik een leuke werkvorm verzinnen (misschien het "Ik hou van wiskunde-spel" waar ik precies één jaar terug over schreef, hoe toevallig). Hoe ik het precies ga uitvoeren weet ik niet, maar ik heb dit weekend alle tijd om daarover na te denken.

Liefs!