Mijn brugklasleerlingen hebben laatst een toets gemaakt die
eigenlijk net iets te lastig voor ze was. Hierdoor scoorden heel veel
leerlingen een onvoldoende. Zware onvoldoendes, zoals tweeën en drieën. Er werd
na de toets geklaagd en sommige leerlingen schreven op het blaadje dat ze er
niet veel van snapten. Zo ook één van mijn leerlingen met faalangst.
“Mevrouw, ik heb de toets echt extreem slecht gemaakt,” stond er op het blaadje. Tijdens
het nakijken hield ik mijn hart vast. Gelukkig bleek hij het helemaal niet zo
rampzalig gemaakt te hebben zoals hij dacht. Er kwam een ruime 6 als cijfer
uit. Niet verkeerd dus, als je het vergelijkt met de andere cijfers.
Omdat ik heb nog even een spreekwoordelijke klop op zijn schouder wilde geven, liep ik aan het eind van de les naar hem toe. “Stefan, weet je dat jij ruim anderhalf punt boven het gemiddelde van de klas zit? Echt ontzettend goed van je!” Ik zag de jongen, vandaag Stefan genoemd, stralen en met een glimlach weggaan. Zo doe je dat!
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten