dinsdag 9 juli 2013

Mijn ideale vervoersmiddel

Dit is echt pijnlijk. Gistermiddag schreef ik een blog over mijn ideale vervoersmiddel naar mijn werk (de scooter) en afgelopen nacht is deze gestolen. Vandaag ga ik dus weer als vanouds met het openbaar vervoer naar mijn werk, maar ik wil mijn blog toch even online zetten…

Ik heb tegenwoordig een ander vervoersmiddel om naar mijn werk te komen. De scooter. I-de-aal!

Een tijdje geleden schreef ik al een blog over het vervoer naar mijn werk. In die tijd (nu lijkt het net alsof het jaaaren geleden is) ging ik met het openbaar vervoer naar mijn werk. Ik hoorde anderen er altijd over klagen, maar ik zag geen problemen. Zo vaak had ik geen vertraging en ik ben dit jaar nog nooit te laat op mijn werk gekomen. In de trein kan ik heerlijk ontspannen met mijn boek, het uitzicht of mijn telefoon. Ik vond het de ideale manier om van mijn huis naar mijn werk te komen, en andersom natuurlijk.

Maar nu heb ik de scooter. Ik had al langer een scooter, maar ik was nog nooit op het idee gekomen om daarmee naar mijn werk te gaan. 22 kilometer, oftewel iets minder dan een uur, met de scooter is wel erg lang! Tot ik een keer met de scooter naar mijn schoonouders reed (ruim een uur) en daarbij precies langs mijn werk kwam. Het was een mooie, zonnige dag, ik reed tussen de weilanden en ik genoot. En sindsdien ben ik niet meer met het openbaar vervoer geweest.

Dat is nu zo’n vier weken geleden. Ik heb de scooter dus al zo’n vijftien keer verkozen boven de trein en daar heb ik genoeg redenen voor. Benieuwd? Lees even dit rijtje hieronder.

- Reden nummer 1 is absoluut het geld. Mijn scooter rijdt heel zuinig en voor een retourtje ben ik zo’n twee euro kwijt. Ik hoef maar één keer in de week te tanken en dat kost me hooguit een tientje. Dat is geen geld, als je je bedenkt dat het met het openbaar vervoer vier tot vijf keer zo duur is. Ik bespaar hier dus enorm veel geld mee.
- Ik ben niet afhankelijk van de treintijden. Elke ochtend was ik aan het rekenen hoe laat ik de deur uit moest en hoe laat ik dan op mijn werk zou zijn. Nu kan ik de deur uit wanneer ik wil en dat is heel rustgevend. Als ik een keer vijf minuten later vertrek is dat geen probleem. Super!
- Nog iets rustgevends: ik zit nu niet meer tussen de chagrijnige ochtendhumeurtjes, tussen de bellende zakenmannen of tussen de stinkende  rokers: ik rijd de helft van de tijd tussen de weilanden. Ik kan kilometers (ik kan niet zo goed schatten, maar het is in ieder geval een enorme afstand) ver kijken en ik zie ontzettend veel koeien en paarden in het gras staan.
- En dan de reistijd. Met alleen groene stoplichten doe ik er 40 minuten over, met een beetje tegenwind en veel lichten tegen ben ik maximaal 50 minuten onderweg. Met het openbaar vervoer ben ik minimaal een uur onderweg en als ik de aansluiting mis of als er vertragingen zijn, kan dat enorm oplopen.
- Ik ben niet zo afhankelijk van de routes die de trams/treinen/bussen rijden. Ik had laatst een etentje middenin de weilanden. De bus deed er ruim een uur over, omdat deze niet in de buurt stopte. Met de scooter was het een stukje van nog geen kwartier.
- Ik kan uit mijn werk direct boodschappen doen zonder eerst over te moeten stappen.

Dat zijn voor mij genoeg redenen om ’s morgens op de scooter te stappen! Maar natuurlijk zitten er ook nadelen aan. Ik kan slechts één reden bedenken: regen. Bah!

Maar zo lang het nog niet met bakken uit de hemel komt en zolang er nog geen ijs op de weg ligt, ga ik gewoon met mijn scooter naar school!

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten