Een dag uit mijn docentenleven #9

Afgelopen vrijdag heb ik mijn dag weer tot in de puntjes onthouden en opgeschreven. Dit was de enige stressvolle dag van de week, maar gelukkig was ik om 13.00 klaar om weer richting huis te gaan. Vijf uur stress tegenover vier dagen rust, dat kan best!

Vrijdag 14 maart 2014

5.56 Ik ben moe! Gisteravond heb ik gewerkt, waardoor ik pas op tien uur thuis was en pas tegen twaalf uur kon slapen.

6.01 Mag ik thuisblijven? Grapje, ik sleep mezelf wel mijn bed uit!

6.16 Iemand heeft heel veel deodorant opgespoten buiten. Of het is heel erg mistig, dat kan ook…

6.34 Lucky me. De incheck-paaltjes in de tram doen het niet. Dat scheelt me weer €1,57!

6.51 De trein heb ik gemist, maar dat geeft niet. Kan ik mooi even mijn drinkontbijt naar binnen werken terwijl ik mijn boek erbij pak.

6.58 Toch wel spannend: vandaag ga ik weer lesgeven! De rest van de week heb ik rustige lessen gehad. Ik zei nog tegen mijn vriend: ‘Vandaag moet ik weer praten.’

7.07 Ik zit in de trein, het is al echt licht buiten en ik lees in een nieuw (leuk!) boek. Het leven kan toch eigenlijk niet beter?

7.13 Dit weekend heb ik trouwens niets op het programma en mijn vriend moet werken. Wat fijn! Niet dat hij er niet is, maar wel dat ik echt niets hoef te doen.

7.14 Oké, behalve de blogs die geschreven moeten worden, de wiskundeopgaven die gemaakt moeten worden en ik moet ook echt eens iets gaan doen aan mijn voornemen om meer te schrijven. Ik kan het wel blijven uitstellen tot de zomervakantie, maar dat schiet niet op.

7.17 Dit is echt de leukste en vrolijkste omroepman in de trein ever. Wat een goed begin van de dag als iemand je door de intercom een vrolijke dag toe wenst. Dat gaat zeker lukken!

8.13 Voor mijn lokaal tref ik een halfhuilend meisje uit mijn brugklas. Het stomste kind dat ik ooit in de klas heb gehad overigens, maar dat mag ik natuurlijk niet zeggen. Ik roep haar mee naar binnen en vraag wat er aan de hand is. Last van haar maag. Hm, oké. We kijken het even aan.

8.17 ‘Vandaag gaan we 21 opgaven bespreken. Houd er rekening mee dat het lang gaat duren en dat jullie lang moeten opletten.’

8.31 Pfff, nog niet eens op de helft!

8.48 Ze heeft last van haar maag, maar de kan wel klieren tijdens mijn uitleg. Whut?

8.56 Ik kon er net achter dat ik iets verkeerd heb uitgelegd. Gelukkig was de concentratie toch al ver te zoeken en zal er ongetwijfeld niet één leerling zijn geweest die het gemerkt heeft.

9.07 Tussenuur, heerlijk! Ik ruim nog even gauw mijn troep op en probeer dan even te ontspannen.

10.06 Ook de volgende brugklas is onrustig door de lange uitleg. Als dat maar goed gaat…

10.31 Nee, dat gaat dus duidelijk niet goed. Na vijftien waarschuwingen heb ik er genoeg van. ‘Hoe laat zijn jullie klaar? Na het zesde lesuur? Dan komen jullie allemaal het zevende lesuur terug om dit wiskunde-uur in te halen. Jullie mogen nu iets voor jezelf doen. Vanmiddag gaan we verder met de uitleg.’

10.32 Terwijl ik heel geconcentreerd naar het beeldscherm kijk om de absenten in te voeren, hoor ik wat gemompel van de leerlingen. ‘Zo oneerlijk.’ ‘Er zijn ook kinderen die wel opletten.’ ‘Pfff…’

10.34 Ik denk dat ik mijn punt gemaakt heb, dus ik besluit de leerlingen nog een kans te geven. ‘Eén kick, één woord, één keer een leerling die mij irriteert en ik stop er mee. Dan is het jammer van jullie vrije tijd – en van dat van mij – maar ik heb jullie gewaarschuwd.’

10.41 Ahhh, kijk die leerlingen nu eens muisstil opletten. Zo hoort het!

11.11 Na de ochtendpauze ga ik eerder naar mijn lokaal toe om de leerlingen van 2havo voor te zijn. Ik ben lichtelijk gespannen, want ik weet 99% zeker dat dit een pittig uurtje gaat worden.

11.13 Hmm… De leerlingen zijn verdacht rustig.

11.18 Wow, de leerlingen doen echt heel goed mee met de uitleg. Wat is er met ze gebeurd?

11.21 Jeeeej, ik ben zo blij met ze!

11.31 Ik ben veel sneller klaar met de uitleg dan ik van tevoren had gedacht. Ik zet de leerlingen aan het werk en verbazend genoeg doen ze wat ik van ze vraag.

11.32 Bij het invoeren van de absenten heb ik pas door dat Tim, de drukste jongen van de klas, er vandaag niet is. Aha! Zal het daarom komen? Toen hij er laatst twee lessen niet was, werkte de klas ook al zo goed mee.

11.41 De leerlingen komen één voor één naar mijn bureau om vragen te stellen. De andere leerlingen werken rustig. Natuurlijk wordt er wel wat gekletst, maar ik ben echt trots op hun werkhouding!

11.46 Ik merk dat het langzaamaan steeds iets gezelliger begint te worden: hier en daar beginnen leerlingen om te draaien om met hun achterburen te kletsen. Er zijn dan twee opties: 1. Ik zeg tegen de leerlingen dat ze moeten werken. 2. Ik ga gezellig meedoen met het kletsen.

11.47 Ik kies voor optie 2. Onder het mom van ‘een band creëren met de klas’.

11.56 Bij het verlaten van het lokaal krijgen de leerlingen een snoepje mee voor onderweg naar het volgende lesuur. ‘Succes met leren. Fijn weekend. Succes met alle toetsen volgende week.’

12.11 Bij de derde en laatste brugklas van de dag leg ik weer 21 opgaven uit. Er zijn enorm veel vragen. Dat ik overigens altijd zo in deze klas. Als er in de andere klassen hooguit drie of vier vragen worden gesteld, krijg ik in deze klas zeker twintig vragen om te beantwoorden. Op zich geen probleem, maar ze zijn zó onzeker. En het duurt zó lang…

12.31 De les duurt al een half uur en ik heb nog een hoop vragen om te bespreken. Zucht.

12.47 Er hebben nog zeker vijf leerlingen een vraag en over drie minuten gaat de bel. Ik geef de hoop op dat ik de trein van 13.00 kan halen. De overige vragen beantwoord ik in de pauze. Ik neem wel een trein later.

13.16 Ik sta op de trein te wachten. Het weekend kan beginnen!

De rest van de dag heb ik niet veel meer gedaan. Eigenlijk heb ik alleen op de bank gelegen om mijn televisieprogramma’s van de afgelopen week terug te kijken. Heerlijk begin van het weekend!

Liefs!