maandag 14 april 2014

Dag uit mijn docentenleven #12

Ik wilde een doorsnee docentendag in kaart brengen, maar uiteindelijk bleek deze donderdag toch niet helemaal zo doorsnee te zijn als ik van tevoren dacht. Lees maar mee!

Donderdag 10 april 2014
6.00 Is het vandaag nog steeds geen vrijdag?
6.02 Oké, oké, ik ga mijn bed al uit.
6.47 En weer bijna twee euro van mijn OV-chipkaart afgeschreven door dat stukje met de tram. Belachelijk dat er zo veel geld betaald moet worden voor het openbaar vervoer. Vroeger was het een stuk goedkoper.
6.50 Gelukkig is vandaag de trekking van de staatsloterij. Ik heb voor de grap tien loten gekocht op een moment waarop ik dacht wel even de jackpot te kunnen winnen. Vanavond gaan we het zien.
7.35 Eindelijk op mijn werk. Ik zet mijn lessen klaar voor straks.
7.55 Voordat de leerlingen komen ga ik nog even een kopje thee halen. Sterrenmuntthee, mmm!
8.12 En daar zijn ze! Ik hoef vandaag maar één stukje uit te leggen over machten, dat moet me wel lukken.
8.31 Als ik de leerlingen zelf aan het werk heb gezet, krijg ik ineens heel veel vragen. Er zijn twee opgaven in het boek waar de leerlingen niets van snappen. Logisch, want het zijn ook stomme vragen. Er zitten a kralen in een pot. Jantje doet er drie kralen bij. Hoeveel kralen zitten er nu in de pot? Tom is x jaar oud. Zijn vader is vier keer zo oud. Hoe oud is zijn vader?
8.40 En als mijn slimste leerlingen de vragen al niet snappen, dan zal het straks bij mijn minder-slimme klassen helemaal een probleem worden.
8.41 Dus ik leg straks één opgave klassikaal uit, dan mogen ze die andere opdracht zelf maken. Als het ze lukt.
9.02 Een leerling is gisteren zijn agenda in mijn lokaal vergeten. Ik heb nu een tussenuur, dus kan ik mooi even spieken wat er allemaal in staat!
9.40 Bij mijn tweede brugklas leg ik één van de opgaven uit. De leerlingen vinden het nog steeds verwarrend dat het bestaat dat iemand 4x jaar oud is, of dat er een pot met a + 3 kralen bestaat, maar ach… Wiskundigen zijn gewoon raar!
10.18 In de pauze blijf ik in mijn lokaal zitten. Ik heb maar een kwartiertje pauze en ik heb geen zin om me te haasten. Ik ga de volgende pauze wel naar boven om mijn gezicht te laten zien.
10.40 De volgende les begint meteen goed. Ik heb de agenda op de tafel gelegd van het jongetje, maar er is direct een meisje die er op af rent. Voor wie mijn artikel van zaterdag heeft gelezen: het is dat meisje dat niet heel snugger is en dat ook niet echt logisch kan nadenken, bijvoorbeeld dat je niet aan andermans spullen mag zitten. ‘Cindy, AFBLIJVEN! Dat is NIET jouw agenda.’ Ik vraag me af of die hoofdletters gaan helpen.
10.53 Joepie, die vier leerlingen van gisteren hebben weer ruzie. Het liefst loop ik nu weg uit mijn lokaal om af te koelen, maar dat gaat niet. Ik tel tot tien om mijn woede een beetje te laten zakken.
10.54 Ik weet dat ik elke les met een schone lei moet beginnen, maar… Aaaah! Bij sommige leerlingen gaat dat gewoon niet.
10.59 ‘Mevrouw, Cindy krast weer op mijn schrift.
11.00 ‘Mevrouw, Albert noemt mij een hoer in het Turks.’
11.01 Ik denk: Spreek jij Turks? Ik zeg: ‘Allemaal meekomen naar de gang.’
11.02 ‘En een beetje opschieten.’
11.06 Wat er op de gang is besproken doet er niet toe. Conclusie is dat ik vanaf morgen nieuwe plaatswijzigingen door ga voeren.
11.30 Ik ben helemaal uitgeput na dat gezeik. Gelukkig heb ik nu een tussenuur.

12.10 Ik leg mijn 2havo-klas het laatste stuk uit het hoofdstuk uit. Ze kijken me aan alsof ze water zien branden.
12.27 Ze worden onrustig, bij het zelfstandig werken zijn ze niet meer te houden en het lukt me niet om tegelijkertijd tien leerlingen te helpen en vijftien leerlingen onder de duim te houden.
12.28 Help, wat moet ik doen? Ik hoop dat de staatsloterijtrekking gunstig is, dan kan ik gaan rentenieren…
12.35 Ik ben dolblij als de leerlingen het lokaal verlaten. Ik leg één leerling uit hoe hij moet ontbinden in factoren. Daarna heb ik nog even vijf minuten voor mezelf.
13.00 Bij de studieles die ik geef aan de leerlingen uit de tweede klas is het hetzelfde feestje. Er is niemand die iets snapt van kwadratische vergelijkingen oplossen, ze willen graag in groepjes werken en ik heb het idee dat ik degene ben die het hardst werkt om hen naar een voldoende te helpen.
13.15 Pfff, ik ben uitgeput. Waarom mag ik ze niet gewoon wegsturen?
13.50 Voordat mijn vergadering begint heb ik nog tien minuutjes om rustig te zitten. Ik maak er dankbaar gebruik van, maar ik merk dat tien minuten lang niet genoeg is.
14.54 Ik kan wel janken. De vergadering is afgelopen en in een uur tijd ben ik drie keer bij de verkeerde naam genoemd, door drie verschillende collega’s. Je mag zelf raden hoe ik me nu voel.
14.57 Onderweg naar de trein lees ik op mijn telefoon een mailtje van een leerling die graag op een andere plek wil zitten. Ze heeft ruzie met het meisje naast haar, maar ze wil liever ook niet in de buurt zitten van die vier leerlingen waar ik vandaag een gesprek mee heb gevoerd op de gang. Ze heeft al een oplossing bedacht: ik hoef alleen maar dit, dat, zus en zo te veranderen.
15.00 De hele weg naar huis kan ik maar aan twee dingen denken: mijn collega’s weten mijn naam niet en de leerlingen gaan tegenwoordig bepalen hoe ik de plattegrond moet wijzigen. Ik moet tegenwoordig niet alleen nadenken wie ik náást wie ga neerzetten, maar ook wie ik niet voor of achter iemand neer moet zetten, wie ik liever voorin heb, wie liever achterin moet… Het kost me een hele dag om een perfecte indeling te maken. Dahag.
15.28 Het lukt me niet om het van me af te zetten. Ik moet moeite doen om de tranen niet over mijn wang te laten rollen.
15.55 Eenmaal thuis kan ik ze echt niet meer tegenhouden. Hallo traantjes…
17.00 Is het al weekend? Alsjeblieft?

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten