Twee keer eerder ben ik een dagboekartikel begonnen met deze
titel, hatsjoe. Vorig jaar, ook in april, en vorig jaar in september. In april
klaagde ik over de vermoeidheid, een vervelende stem en een verkoudheid.
Inmiddels weet ik waar dit allemaal vandaan kwam: hooikoorts. Ook deze week
begon ik er weer last van te krijgen, maar ik besluit het positief te zien: het
is lente!
Afgelopen dinsdag
is in geen enkel opzicht te vergelijken met welke dinsdag dan ook uit mijn
loopbaan. Dinsdag werden er namelijk geen lessen gegeven, maar was er een actie
om geld op te halen voor het goede doel. De hele ochtend werden er leuke
spellen gespeeld, er werden auto’s gewassen en er werden allerlei soorten
etenswaren verkocht. Bij elkaar is er een mooi bedrag binnengehaald.
Woensdag was het
weer even wennen om les te geven. In de brugklassen gaf ik de laatste les voor
de toets. We hebben het hoofdstuk met elkaar doorgenomen en ik heb de
leerlingen laten oefenen voor de repetitie. Al met al waren het prima lessen.
Ook de les in 2havo verliep perfect. Ik heb gemerkt dat als ik een lach op mijn
gezicht heb, dat de leerlingen dan toch sneller geneigd zijn om te werken.
Natuurlijk zijn er ook leerlingen die nog steeds een feest maken tijdens de
lessen, maar dat merken ze vanzelf wel op hun rapport.
Op donderdag gaf
ik drie toetsen, waardoor ik de hele dag heb kunnen uitrusten. Dat had ik best
wel nodig, want ik voelde de hooikoorts opkomen. ’s Middags in 2havo heb ik
weer een fijne les gehad, waarbij zelfs leerlingen met me op de foto wilden –
ja echt!, en om half drie zat mijn dag er al op. Geen vergadering dit keer, ook
geen avondactiviteiten. Heerlijk vroeg thuis! Daar heb ik overigens niet veel
meer gedaan dan gekookt, gegeten en in bed een tv-serie gekeken.
Vrijdagochtend
merkte ik dat mijn nachtrust me niet heel veel goeds had gedaan. Ik heb mijn
allergiepillen maar weer eens opgezocht en gelukkig ging het die dag wel iets
beter dan op donderdagavond. Het eerste lesuur gaf ik les aan een brugklas waar
ik totaal geen band mee heb. Normaal gesproken heb ik het idee dat er een grote
muur tussen hen en mij in staat en dat ze daarom ook nauwelijks luisteren, maar
dit lesuur gingen ze poeslief aan het werk. Heerlijk!
De rest van de dag heb ik de toetsen van de brugklas
nagekeken, die verrassend goed waren gemaakt. Er zaten een hoop tienen tussen.
Heel leuk om de leerlingen zo blij te zien met een goed cijfer, maar de
volgende keer maak ik de toets toch wel een stuk moeilijker!
Volgende week heb ik vergaderingen op mijn werk over de
leerlingen. Hele fijne weken vind ik dat, want de lesuren duren daardoor lekker
kort en het vergaderen zelf vind ik lang niet zo’n ramp als mijn collega’s dat vinden.
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten