Na drie blogposts over mijn brugklassen wordt het natuurlijk
tijd voor wat mooie woorden over mijn 2havo-klas. Het scheelt dat ik dit nu
schrijf in de laatste week van het schooljaar. Ik ken ze na twee jaar zo door
en door dat ik er wel wat leuks over kan schrijven. En natuurlijk ben ik nu
extra sentimenteel omdat ik ze volgend jaar enorm ga missen, want ook zorgt
voor extra lovende woorden.
Ik ben niet altijd even positief over 2A geweest. Ze zijn
wel lief hoor, voornamelijk de meisjes, maar tijdens het zelfstandig werken
ging altijd maar de helft van de klas aan het werk, tijdens het nakijken van de
proefwerken vlogen de onvoldoendes om mijn oren en het huiswerk werd ook al
niet gemaakt. Ik werd er moe van!
Tot op een gegeven moment de knop bij mij om ging. Ik
besloot iets anders te doen: de leerlingen in groepjes te zetten. Ik liet de
leerlingen werken in groepjes van vier (en één groepje van zes, dat maakte mijn
lokaalindeling wat praktischer). Ik legde de uitwerkingen van elk hoofdstuk
neer en ik liet ze samenwerken. In een groepje van vier is er altijd wel één
leerling die de stof snapt én een leerling die serieus wil werken. Deze twee leerlingen
trekken de andere twee mee et voilà: ze zijn aan het werk.
Sindsdien vind ik ze veel leuker. Ik zie nu niet alleen meer
die onvoldoendes – die er nog steeds wel zijn hoor – maar ik zie ook hun leuke
kanten. Ze kunnen goed samenwerken, de klas is echt een team, de lieve meisjes
helpen de stoere jongens met hun wiskundeopgaven (ja, want de meisjes zijn écht
beter!) en ik zie ineens hun humor.
De klas zit vol verschillende leerlingen. Leerlingen die
makkelijk vwo konden doen, maar die niet op hun tenen wilden lopen. Leerlingen
die op het nippertje havo halen, en ook te veel leerlingen die havo niet
aankunnen. Vanwege het niveau, maar voornamelijk ook vanwege gedrag of een
vervelende thuissituatie.
Ik ga ze missen. Elke keer dat ik een steek van verdriet
voel, moet ik mezelf er aan herinneren dat ik ze volgend jaar nog wel op de
wandelgangen tegen zal komen. Helaas weet ik nu al dat er leerlingen zijn die
volgend jaar niet terug zullen keren naar deze school. Ik ga deze leerlingen
nóg meer missen en heel misschien zal ik zelfs wel een traantje om hen laten…
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten