zaterdag 6 september 2014

Dagboek: De eerste werkweek (#1)

Wat een week! Wat ben ik trots op mezelf! Ik heb 't geflikt! De week ging perfect, beter dan ik had durven dromen. Deze week was ik écht mentor, ik startte met de opleiding en ik kocht een huis. Ja, echt waar!

Maar we beginnen bij het begin, maandag. Ik schreef er afgelopen week al over. Maandag zag ik mijn mentorklas voor het eerst. Dit is de groep waar ik het komende jaar, en misschien ook volgend jaar, maar op ga trekken. Begeleiden bij alle studieproblemen en alle persoonlijke problemen. Ik ga hun ouders ontmoeten, ik zal slapeloze nachten krijgen door deze kinderen... Maar dat maakt niets uit. Toen ik ze in een kringetje voor me zag, hield ik meteen al van ze. 

Dinsdagochtend zag ik ze het eerste uur weer. We hadden het over het kamp, waar we komende week heen gaan. We hadden het over de schoolregels, die ze natuurlijk nog wisten. Ook zag ik dinsdag mijn brugklassen voor het eerst. Het eerste tot en met het vierde uur gaf ik les en dat is een primeur, want dat heb ik nog niet eerder gedaan. Gelukkig had ik daarna direct twee tussenuren en kon ik even bijkomen.

Woensdag mocht ik uitslapen. Nou ja, tot een uurtje of acht. Daarna sprong ik de douche onder, zette een flinke kop espresso en pakte mijn tas in voor mijn eerste studiedag. Spannend! Ik sprak af met een klasgenoot die ik al kende van mijn vorige opleiding. Samen vertrokken we naar de grote stad. Ik was heel bang dat het direct heel zwaar zou zijn, maar ik had nergens last van. De stof was prima te doen, ik had zelfs geen moeite met het late tijdstip en mijn klasgenoten zijn ook wel oké. 
's Avonds ging mijn vriend kijken naar een koophuis. Het was de tweede bezichtiging. Ik kon er niet bij zijn, maar heel erg vond ik dat ook niet. Ik was al helemaal verliefd! Mijn vriend ook, dus hij heeft die avond meteen een bod uitgebracht.

Daarom was donderdag een extra spannende dag. En wat had ik zin in deze dag! Ik had mijn mentorleerlingen echt gemist en ik was ook wel benieuwd naar de brugklasleerlingen, want ik had hen pas één keer gezien. Ook zat ik de hele dag met het huis in mijn hoofd. Tussen de middag werd ik gebeld door de makelaar. 's Middags nog een keer door mijn vriend. En 's avonds was het definitief: het huis was van ons! Alhoewel, definitief? Eerst nog even de hypotheek regelen...

Vrijdag was ik Kapot met de hoofdletter K. Maandagavond had ik een vergadering, woensdagavond studie en donderdagavond zijn we een drankje gaan drinken om het huis te vieren. Godzijdank was ik de eerste twee lesuren vrij, maar echt geholpen heeft het niet. Ik ben meerdere keren bijna in slaap gedommeld. Niet tijdens de lessen hoor! Maar wel tijdens mijn tussenuur, mijn pauzes en op de terugweg naar huis. Oeps!

Ik heb verlangd naar dit weekend, maar ik zou ook dolgraag weer voor de klas willen staan. Ik wil mijn brugklasleerlingen beter leren kennen, maar nog liever wil ik mijn mentorleerlingen weer zien. Ik ken ze bij naam, ik ken ze bij gezicht en ik ken sommigen bij karakter. Maar ik zou zo graag meer van ze willen weten! Nog zo'n 39 weken te gaan...

Liefs!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten