Een paar vreemde kinderen

Ik geef les aan een brugklas met een paar vreemde kinderen. Ik geef les aan een brugklas met een paar vreemde kinderen. Ik snap echt niet door wat voor mensen deze kindertjes zijn opgevoed. Als ze al een opvoeding hebben gehad.

Een paar voorbeelden horen? Oké, prima. En deze voorbeelden komen allemaal uit de les van vandaag. Wat kunnen er een hoop dingen gebeuren in vijftig minuten.

- Een leerling mag van mij naar het toilet. Wanneer deze leerling terug komt, schopt hij tegen de voet van een klasgenoot aan. Huh?

- Leerling nummer twee komt terug van het toilet en slaat een etui van een tafel af. Huh?

- Een leerling komt naar mij toe voor hulp. Wanneer hij terug naar zijn plaats achterin het lokaal loopt, ziet hij zijn etui ineens drie tafels voor hem liggen. "Voor de grap" afgepakt door zijn klasgenoot. Huh?

- Wanneer ik klaar ben met een preek over 'niet aan elkaar en aan elkaars spullen zitten', slaat een leerling een klasgenoot met een etui. Huh?

- Wanneer ik de strafregels voor deze leerlingen uitschrijf, stormen de andere zesentwintig leerlingen als een gek naar de deur, omdat "de bel zo gaat". Huh?

- Als ik ze vriendelijk, rustig en toch dwingend vraag om weer terug te gaan naar hun plek, en twee seconden later de bel gaat, stormen ze opnieuw naar de deur en vechten om maar als eerste het lokaal uit te kunnen. Huh?

Serieus, ik snap dit niet. Ik ben opgevoed met het feit dat ik me moet gedragen. Thuis, op school en bij anderen. Dat doe ik ook, dat vind ik wel zo netjes. Iemand schoppen, iemands etui voor de grap afpakken of iemand zelfs maar slaan met een etui? Hoe kan dat?

Liefs!