Dagboek: Een week in het teken van mijn verjaardag (#7)

Wat een drukke week! Je las het al in mijn vorige blog, maar deze week was het extra druk. Maandag was ik jarig! En jarig of niet: mijn wekker ging gewoon weer om 06.00 uur af. Op mijn werk waren de leerlingen lekker druk. Ze wisten natuurlijk allang dat er uitgedeeld werd en dat vonden ze maar al te leuk. Vooral toen er taart geserveerd kon worden. Met de hulp van twee leerlingen deelde ik taart uit, maar dat ging totaal niet volgens plan.
(“Ik wil appeltaart!” – “Dat is er niet meer.” – “Nou,  dan hoef ik niet!” – “Dan niet.” – “Ik vind het niet eerlijk, mevrouw.” – “Zullen we deze discussie na de les voeren?” – “Nee, dan heb ik al plannen.” – “Stop dan met zeuren.” – “Ik zeur niet, ik vroeg om appeltaart.” – “Dat weet ik, en dat is er niet meer.” – “Dan hoef ik niet.” – “Nee, dat weet ik al.”)
Maandagmiddag stond geheel in het teken van mijn verjaardag: winkelen, bioscoop en uit eten met mijn vriend. Verder heb ik op maandag niets anders gedaan dan iedereen te bedanken voor de felicitaties op whatsapp en Facebook. Daar had ik een hele dagtaak aan!

Op dinsdag ging alles goed, totdat ik in de pauze extra uitleg ging geven aan een paar leerlingen van 2havo. Dat vonden ze op het schoolplein maar al te leuk. Ze sprongen tegen het raam op, probeerde over het plakplastic heen te kijken en waren vooral heel irritant aan het schreeuwen. Na een paar boze blikken had ik er genoeg van. Ik liep naar buiten, maar de leerlingen waren ineens niet zo stoer meer. Ze renden hard weg toen ze hoorden dat ik eraan kwam. Gelukkig had ik gezien wie het waren. Na de pauze ben ik de leerlingen op gaan zoeken in hun lokaal en heb ik ze strafwerk meegegeven. Toen ik ’s avonds thuis aan het avondeten zat, ontving ik een e-mail van een collega van mij. Om te vertellen dat deze leerling zijn strafwerk onder de les van deze docent liet schrijven door zijn klasgenoot. Tja, dat vond ik dan weer niet zo leuk…

Woensdagochtend kreeg ik mijn cadeau van de tandarts: een wortelkanaalbehandeling. Hell no! Ik lag te shaken op die stoel en de tranen van de angst en de spanning rolden over mijn wang. Achteraf was er natuurlijk niets aan en had ik nergens last van. Met een goed gevoel mocht ik na een half uur (!) al vertrekken en ook de rest van de dag heb ik nergens last van gehad. Ook de dagen daarop niet. Eindelijk kan ik een keer positief terugkijken op een tandartsbezoek!

Op donderdag speelde ik weer een kwartetspel met mijn brugklassen, dit keer over een rekenhoofdstuk. Ik maakte vorige week de kaartjes en deze week leverde ik ze af bij één van mijn brugklasleerlingen die graag wilde kwartetten. Hij knipte de kaartjes uit en op donderdagochtend gaf ik ze aan twee andere leerlingen die de kaartjes met liefde op een gekleurd velletje papier wilden plakken. Zo ontstond een product gemaakt door drie leerlingen en mijzelf en het grootste voordeel: het kostte me een stuk minder werk dan de vorige keer!

Op vrijdag begon ik met mijn 3havo-groep. Ik weet niet wat het de laatste tijd met ze is, maar ik krijg ze niet meer rustig. Ik stuurde twee leerlingen eruit en voor de rest was ik vooral bezig met de minuten tellen tot de bel ging. Een lesuur heeft nog nooit zo lang geduurd.

Mijn brugklassen hadden een proefwerk. Twee makkelijke uurtjes waarin ik een paar schriften controleerde. Toen het eindelijk kwart over twee was, verliet ik mijn werk. Weekend! Wel een volgepland dit weekend dit keer: de vrijdag in het teken van boodschappen doen en taarten bakken, de zaterdag in het teken van het huis schoonmaken, koken en mijn verjaardag en de zondag in het teken van opruimen, afwassen en schoonmaken… Enjoy!

Liefs!