Tip 1: Begin met een
compliment
Ik had deze tip natuurlijk vorige week al genoemd, maar ik
vind het de moeite waard om hem nog eens te noemen. Ik ben zelf gevoelig voor
complimentjes (even serieus, ik kreeg op dinsdag 18 december een leuke
compliment over mijn make-up en ik ben er nog steeds blij mee), leerlingen zijn
er gevoelig voor en ja, ook ouders vinden het vast niet erg om iets positiefs
te horen over hun kind. Begin het gesprek dus met een leuke opmerking en dan
komt de rest hopelijk helemaal goed.
Tip 2: Luisteren en
incasseren
Veel ouders zijn helemaal niet zo moeilijk en bijna niemand
komt naar een tafeltjesavond om herrie te schoppen. Ze vinden het al heel fijn
als je naar hun verhaal wilt luisteren en een beetje knikken en af en toe een
opmerking tussendoor doet al wonderen. Ook incasseren is een belangrijk puntje.
Niet alle ouders komen even goed uit de verf, dus hier en daar zal er best een
opmerking komen over jouw lesstijl of iets wat er mee te maken heeft. Ga niet
meteen de aanval in, maar luister, incasseer en reageer daarna pas, mocht dit
echt nodig zijn. Oost-Indisch doof spelen kan ook nog wel helpen. Doe alsof je
die nare opmerking niet hebt gehoord en draai een beetje om de hete brei heen.
Vraag de ouders wat zij graag van jou als docent verlangen en sluit een
compromis. Je hele lesgeven veranderen is wel heel heftig, maar je kunt best af
en toe het huiswerk controleren of een lastige huiswerkopgave klassikaal
uitleggen.
Tip 3: Let op de
structuur van het gesprek
Tijdens mijn opleiding leerde ik dat er vijf “fases” tijdens
een oudergesprek zouden moeten zijn. Namelijk de volgende:
Fase 1: De opening
Dit is de verwelkoming, maar ook het moment waarop de inhoud
of de aanleiding van het gesprek van het gesprek wordt aangegeven. De eventuele
notities (de notities die de ouders kunnen invoeren tijdens het inplannen van
een gesprek) van de voorbereiding kunnen erbij gehaald en kort besproken
worden.
Fase 2: De oriëntatie
Tijdens deze tweede fase wordt er
verder gekeken naar de aanleiding van het gesprek.
Fase 3: De uitdieping
Je gaat (samen met de ouders en
eventueel de leerling) op zoek naar de achtergrond van het probleem. Je kunt de
gemaakte repetities erbij halen, je kunt de cijfers erbij halen, de cijfers van
de andere vakken of eventueel de voorgaande jaren en al het andere verzamelde
materiaal. Ook vertellen de ouders soms hele nuttige dingen die je zelf nog
niet wist, maar die best eens de oorzaak kunnen zijn van het knelpunt
(faalangst, problemen thuis etc.).
Fase 4: De conclusie
Na de derde, lange fase volgt
uiteraard de conclusie. In deze fase worden afspraken gemaakt, zoals een uurtje
bijles om eens goed te kijken naar de probleemoplossing bij verhaaltjessommen
(ik noem maar wat) of het produceren van extra materiaal voor iemand met
rekenproblemen.
Fase 5: De afronding
Natuurlijk, als laatst, de
afronding. Hierbij vat je nog even de gemaakte afspraken samen en je zorgt er
ook bij de leerling voor dat de afspraak goed is begrepen.
Zorg er aan het eind van het
gesprek – nadat de ouders weg zijn, maar voordat de volgende ouders weer aan je
tafel staan – dat je deze afspraken zwart op wit zet. Op mijn werk worden deze
afspraken ook nog eens doorgestuurd naar de afdelingsleider, maar ook als dat
niet zou hoeven is het fijn om het even op een rijtje te zetten. Ik spreek uit
ervaring (haha, één tafeltjesavond en ik spreek al uit ervaring…): na vijf
ouders gezien te hebben weet je niet meer wat je met ouder 1 of 2 hebt
afgesproken…
Liefs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten